The Story of Sophie & Nathan - Part 2

14. Esmee

14. Esmee

Ik had nu alle belangrijke roedelleden ontmoet. Geloof me, het was wel een vermoeiende dag. Ik wou ook zoveel mogelijk onthouden van vandaag en zoveel mogelijk bijleren. Kevin had me meegenomen naar de tuin van het roedelhuis en we gingen op één van de schommelstoelen zitten.

" Misschien wordt het tijd dat we mekaar wat beter leren kennen. Nu je hier al woont en zo " Ik hief mijn hoofd naar hem op en knikte. Het was een goed idee. " Laat ik dan maar beginnen " zei hij. " Ik werk dus vooral als Nathan's rechthand en ik help hem bij al zijn taken. Een soort van raadgever dus. Daarnaast breng ik ook wel veel tijd door met Sophie om haar te helpen bij haar taken. Ik heb niet echt hobby's of zo. Door mijn werk heb ik daar weinig tijd voor, maar vroeger gamede ik wel eens. Ik deed toen ook aan fotografie en tekende veel. "

Kevin stopte met zijn uitleg en ik liet het even bezinken. Hij was veel artistieker dan mij. Nu was het dus mijn beurt. " Euhm ... Ik heb ook geen hobby's. Mijn vader liet me bijna nooit buiten. De meeste andere kinderen waren altijd bang voor me door mijn vader. Het enige dat ik mocht doen waren de vrouwentaken. Schoonmaken, wassen, koken, die dingen " Zodra ik het gezegd had had ik er wat spijt van. Zou Kevin me minder leuk vinden omdat ik helemaal niets kon? Tijdens een gevecht kon ik me waarschijnlijk nog niet eens verdedigen, zelfs niet tegen de zwakste wolf.

" Lucy is zelf ook goed in koken. Je kan haar morgen misschien helpen? Maar voor de andere taken hebben we allemaal andere vrouwen in dienst. Dat hoef je dus niet meer te doen. Maar we vinden wel iets anders voor je " Hij glimlachte naar me. Zo bleven we zitten. We zeiden niets meer tegen mekaar. We zouden mekaar wel leren kennen als we meer met mekaar omgingen. Alleen hoopte ik dat ik niet tegen zou vallen.

Langzaam stonden we recht, tegelijk, en gingen terug naar de achterdeur toe. Daar hield Kevin me tegen. " Es ... ik weet dat dit alles je wat ongemakkelijk laat voelen maar weet dat ik er voor je ben, oke? Vanaf nu mag je alles doen wat je wilt. Je wordt niet meer onderdrukt. Je hebt je vrijheid terug "

Hij legde zijn hand op mijn wang en wreef er met zijn duim over. " Ik kan echt niet geloven dat een vader zijn eigen dochter dit zou aandoen " Al snel had hij zijn armen terug om me heen geslagen. Kevin was blijkbaar wel heel fysiek. Of het kon gewoon zijn dat hij zo was rond mij. " Ik zie je graag Es. " zei hij plots. Mijn ogen werden groter en ik verstijfde. Moest ik het terug zeggen of niet? Ik wist niet wat ik moest doen. " Je hoeft het niet terug te zeggen. Alles op zijn tijd " Nadat hij dit gezegd had gingen we naar binnen toe. Daar waren de andere nog steeds aan het praten.

A/N: Het laatste reserve hoofdstuk :s De laatste tijd is het enige dat ik nog doe naar school gaan en studeren :( En dan moeten de examens nog binnen ... Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk :)

Vote/Comment/Follow