The Story of Sophie & Nathan - Part 2

13. Kevin

13. Kevin

Esmee in mijn armen hebben was geweldig. We stonden midden in de ruimte en ik had haar dicht tegen me aan gedrukt. Ze was een hele namiddag weggeweest samen met Sophie. Gelukkig had Nathan me bezig gehouden met enkele afspraken over de roedel. Nu begreep ik ook wat hij had moeten doormaken toen hij Sophie thuis had achtergelaten om even bij de roedel te gaan kijken. Ik kreeg meteen nog meer respect voor hem.

" Esmee ... Dit is Michael " Michael knikte naar haar en daarna draaide ik haar om zodat ze Lucy zag staan in de keuken. " En dat is Lucy. Michael's mate " De zwijgzaamheid van Michael maakte Lucy meer dan goed. Ze kwam naar ons toe, met een schaal koekjes in de hand en stopte recht voor Esmee's neus.

" Welkom bij de groep Esmee ... Ik mag je toch Esmee noemen hé? Of is dat enkel het voorrecht van Kevin? " Lucy hield haar hoofd schuin en wachtte op een reactie van Esmee. Ze keek kort naar me op, niet goed wetend wat ze moest zeggen. " Eeuhmm ... Nee, Esmee is goed "

" Dan wordt het Esmee. Kom, neem een koekje. Ze zijn de beste van de hele roedel, al zeg ik het zelf " Lucy lachte en aarzelend pakte Esmee een koekje. " Kom kom, neem er nog maar eentje. Eentje is geentje " Uiteindelijk nam ze er nog een paar voor Lucy haar aandacht op de andere vestigde. Ook die kregen de ' eentje is geentje ' uitleg.

Ik nam Esmee mee naar de tuin. De andere vier hadden waarschijnlijk wel genoeg stof over de praten. " was het leuk daarstraks met Sophie? Misschien kan ik je de volgende keer eens rondleiden. Waarschijnlijk heb je nog niet alles gezien " zei ik. " Het was wel leuk. Alleen weet ik niet of het roedelleven wel iets voor mij is. "

In plaats van alleen haar hand had ik haar nu helemaal vast. Ik drukte haar dicht tegen me aan, om zeker te zijn dat ze hier nog was en zo kon ik ook haar laatste zin vergeten. " Je moet er gewoon nog wat aan wennen. Dat is bij iedereen zo die ergens anders gaat wonen " Esmee knikte alleen maar en toen werd het wat stil. Niet onaangenaam stil, integendeel. Volgens mij hadden we alle twee even wat bedenktijd nodig.

A/N: Sorry dat het weer zo lang geduurd heeft maar ik heb nog steeds geen tijd gehad om te schrijven, wat ik zelf heel erg jammer vind :( want ik heb echt zin om nieuwe hoofdstukken te schrijven en zo ...

Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk :) 

Vote/Comment/Follow