The Story of Sophie & Nathan - Part 2

10. Nathan

10. Nathan

" Dus als ik het goed begrijp ben jij weggelopen uit de roedel. " Ik wees naar Esmee. " Heb jij haar vader boos gemaakt door haar op dat idee te brengen " Ik wees naar Kevin. " En nu mag ik dit hele misverstand oplossen? " Ik wees naar mezelf. Het bleef even stil aan de tafel. Hoe was Kevin toch zo stom geweest om dit alles te laten gebeuren? In plaats van zoals volwassen mensen te praten nee ... Hij moest en zou de dochter van een rogue ontvoeren. Niet echt ontvoeren, maar zo zou haar vader er wel over denken.

Ik ging met mijn hand over mijn gezicht en dacht na. De rogues waren nu wel van mijn terrein maar ik wist dat ze terug zouden komen. Esmee was zowat het belangrijkste kind van die groep. De dochter van de leider. Ergens kon ik wel begrijpen dat Kevin zo stom gehandeld had. Ze was zijn mate. Ik zou waarschijnlijk hetzelfde gedaan hebben als ik in zijn plaats zou staan.

Sophie had Esmee ondertussen al naar boven gebracht. Het meisje zag eruit alsof ze elk moment kon flauwvallen. Een beetje rust zou goed zijn voor haar. We zaten dus met z'n drieën aan de eettafel. Om een uur of 4 's nachts.

Sophie's hand ging over mijn rug. Ze merkte blijkbaar dat ik niet echt blij was met deze situatie. Ik kon Kevin's gedachten ook zo raden. Hij wou dat Esmee bij onze roedel zou komen. Alleen vergat hij wel één dingetje. Ze was een rogue. Niet iedereen zou even blij zijn met een rogue die erbij kwam en dan hadden we het nog niet eens over haar vader.

" Ik weet het niet Kevin. Ik kan de roedel niet in gevaar brengen voor één iemand " Ik keek hem voorzichtig aan. " Nathan. Ik heb nog nooit iets van jou gevraagd, behalve deze ene keer. Alsjeblieft. "

Als jij in zijn plaats zou zijn zou je ook willen dat ze mij in de roedel zouden opnemen. En ik ben er zeker van dat Kevin wel onmiddellijk ja zou zeggen. Ik draaide mijn hoofd naar Sophie toe en trok een wenkbrauw op. Zij stond dus helemaal aan zijn kant. Ik zuchtte en keek terug naar Kevin. " Oke. Het is goed. Ik wil alleen wel dat ze me alle informatie geeft die ze heeft. Ik wil alles weten over haar vader "

Kevin knikte een paar keer. Hij zou elke voorwaarde aanvaard hebben. " En nog één ding... Denk maar niet dat ik je vrijaf geef zodat je weet ik veel wat kan doen met haar. 100 procent focus ... Of anders zal één van jullie toch ergens anders moeten slapen " Zijn gezicht betrok even. Ik maakte een handgebaar en hij liep weg, waarschijnlijk naar Esmee toe. Ergens zei ik dat gewoon om hem wat te pesten. Kevin was altijd 100 procent focus en nu Esmee op het spel stond was die focus nog wel wat aan het stijgen.

A/N: Sorry dat het zo lang geduurd heeft :s Ik ben in 3 dagen bijna niet thuis geweest en natuurlijk moet ik dan eerst mijn studeerachterstand bijwerken :s Dat is ook de reden waarom er op geen enkel ander verhaal een hoofdstuk staat :s misschien plaats ik er straks nog een paar, het is te zien hoeveel tijd ik heb :s 

Ik wil ook laten weten dat het posten voor dit verhaal wat langer kan duren omdat mijn hoofdstukkenvoorraad bijna op is :s Maar ik probeer er snel weer nieuwe bij te zetten.

Hopelijk vonden jullie het een leuk hoofdstuk :)

Vote/Comment/Follow