Writings on the wall » C.H ✔️

006: Ashton

Ashley

Het was avond. Ik keek even uit het raam, de maan was vol. Het leek te gloeien. Er werd op de deur geklopt. "Binnen," zei ik de deur ging krakend open. Een krullenbol kwam binnen gelopen. "Ashton, ik heb geen mesjes, niks scherps," zuchtte ik, maar geïrriteerd.

"Ik kom daar niet voor," zei Ashton teleurgesteld. Ik keek op. "Ik kan niet slapen, en ik heb afleiding nodig. Jij bent de enige die tegen me praat," zei Ashton. Ik klopte naast mijn bed. Hij ging zitten. Ik keek wat angstig naar de muur met teksten, de teksten begonnen te bewegen. Hij keek op. "Wat is er te zien?"

"Niks, niks, draai je om. Kijk me aan," zei ik. Hij draaide zijn hoofd weer. Ik glimlachte, gelukkig heeft hij de teksten niet gelezen. Even ging er wat mis in mijn hoofd, ik zuchtte even. "Is er iets?" vroeg ik.

"Ik wilde je een verhaal vertellen," zei Ashton. "Ik had altijd al een vaderfiguur nodig, maar die had ik niet. Mijn moeder, zusje en broertje hadden niet veel geld. Ik werd ermee gepest-" ik onderbrak hem.

"Wat voor verhaal ga je me vertellen? Het lijkt alsof je midden ik een verhaal begint te vertellen," zei ik wat verward.

"Ik heb het nog zo goed uitgedacht, ik wou vertellen waarom ik hier zit. In dit kliniek," zei Ashton teleurgesteld in zichzelf.

"Het is niet eeg, Ash," Ik knikte.

"Dus ik werd vreselijk gepest door iedereen, omdat ik niet altijd de nieuwste mode aanhad. Ik begon met mijzelf altijd koud te douchen, tot ik niks meer voelde. Koud water was tevens goedkoop. Ik werd ouder en begon een baardje te krijgen," bij het laatste moest hij grinniken. "Maar een scheerapparaat konden we allemaal niet veroorloven. Dus ik kocht scheermesjes. Op een dag maakte ik er perongeluk een kapot. Ik sneed me per ongeluk in mijn vinger. Het voelde zo goed! Ik ben ermee door gegaan," vertelde Ashton. Hij sloeg zijn ogen neer. "Ik deed het alleen maar meer. Mijn vrienden kwamen erachter. Ik beloofde ze te stoppen, maar-" zijn stem brak.

"Je kon het niet," maakte ik hem af. Hij knikte droevig.

"Ik dacht dat deze opdracht makkelijker zou zijn," mompelde Ashton. Terwijl je merkte aan Ashton dat hij tranen achter hield. "Niall zei dat zoiets doen wel beter zijn voor mezelf,"

"Ik vind het nogal knap dat je dit verteld heb hoor," zei ik oprecht. Maar Ashton, ik ga binnenkort je beste vriend vermoorden. Neem je wel afscheid van hem? Ik schrok van mijn gedachtes.

"Echt?" vroeg Ashton. Ik knikte. Hij had een traan in zijn oog. Ik wikkelde even mijn armen om hem geen, hij deed hetzelfde. Ik zuchtte even, en Ashton haalde zijn neus op. Ik moest lachen.

"Jak!" lachte ik. Ashton moest toch lachen. "Ash, wanneer komt Calum weer?"

"Weet ik niet? Vind je hem leuk?" vroeg Ashton met een grijns. Ja, maar ik moet hem op 17 juli vermoorden.

"Tuurlijk vind ik hem niet leuk," loog ik lachend. "Ik ga een basgitaar voor hem figuurzagen," lachte ik.

"Jaja, Ashley vind Calum leuk," plaagde Ashton me. Ik moest lachen. "Maar Ash, waarom zit jij hier? Vroeg Ashton me. Ik keek op, kan ik het vertellen?

Fijne Valentijn!