Writings on the wall » C.H ✔️

005: Bullets

Ashley

Ik zat op mijn bed, terwijl ik even om mij heen keek. Teksten waren op mijn muur getekend. Ze leken over Calum te gaan.

"Calum is a raper"
"He's gonna love you"
"You like him"
"KILL HIM!"
"He hates you"
"Don't trust him"
"He's made for you"
"Shoot him"

Ik keek ernaar. Hoe kwamen die geschriften op mijn muur? Ik bleef er naar kijken. Sommige leken met bloed geschreven te worden. Ik wreef een paar keer door mijn ogen. Gingen ze dan toch weg? Nee, nog niet.

Ik schudde mijn hoofd. Door mijn hoofd spookte Calum zelf. Zijn bruine ogen, ze keken naar me. Zijn glimlachte liet zich zien naar me. Ik sloot mijn ogen, ik zag Calum. Ik glimlachte en liet me naar achteren vallen op mijn bed.

Calum keek me glimlachend aan, hij likte zijn lippen. Hij beet erop, maar er kwam plots bloed uit zijn lippen, ook zijn ogen werden rood als bloed. Hij viel op de grond. Een meisje, bruin haar, blauwe ogen. Ze keek op mij. Ze had een mes in haar hand. Het mes was bebloed. Had ik Calum vermoord?

Ik opende mijn ogen en zag het niet meer. Ik zuchtte opgelucht. "Dit word de toekomst, een visioen was dit, Ashley," zei een stem in mijn hoofd.

"Och, shut up," zei ik tegen de stem in mijn hoofd.

"Luister, Calum gaat je leven op zijn kop zetten. Wil je mij kwijt? Met Calum raak je me kwijt," zei de stem weer die zich afliep in mijn hoofd.

"Tuurlijk wil ik je niet kwijt," zei ik.

"Daarom moet je Calum op 17 juli vermoorden, je heb dus 2 weken om een pistool hier te regelen," vertelde dezelfde stem weer.

"James en Miranda komen zometeen. Misschien kunnen ze het voor me regelen," zei ik.

"Wat moeten we voor je regelen?" vroeg een vrouwelijke stem. Ik keek op. James en Miranda stonden voor de deur. Ik stond op van mijn bed, en glimlachte. Ik rende naar ze toe, en omhelsde ze. James was mijn allerbeste vriend, en Miranda mijn school genootje van vroeger.

"Ik heb iets heel belangrijks nodig," zei ik. We gingen op de bankjes zitten. Ik keek weer even naar de muur, de teksten stonden er nog. "Op de muur staat dat ik iemand-" mijn stem brak. "Ik heb een pistool nodig, voor 17 juli,"

"Een pistool?!" vroeg Miranda geschrokken.

"Het is voor mijn eigen bestwil, het is echt belangrijk," zei ik. James en Miranda keken me aan. "Alsjeblieft," smeekte ik.

"James, doe het niet!" zei Miranda. Ik keek haar woedend aan.

"Ik zal het aan Youri vragen, heb je ook kogels nodig?" vroeg James.

"Eentje," zei ik. James was de jongen waar ik voor de eerste keer mee heb gerookt, gespijbeld, gestolen en zelf drugs mee heb gebruikt. We deden alles samen. Er is nooit een liefdes relatie geweest tussen ons, en die komt er ook niet. We zijn elkaar type niet.

"Ik zal volgende week komen, en ik zeg dat ik kleding voor je mee moest nemen," zei James.

"Je kan beter zeggen dat je maandverband en tampons mee moet nemen," lachte ik. "Dat klinkt zoveel logischer," lachte ik. James lachte, en knikte toen. Terwijl Miranda er niet achter stond.

Ik moest Calum vermoorden, hij mag de stem niet van me afnemen.

En nu begint het te rare verhaal 😂 help ik schaam me ervoor