Writings on the wall » C.H ✔️

040: Reunited

Ashley

Calum deed de deur open, en liet ons binnen. Hij deed zijn schoenen en jas uit, ik volgde zijn voorbeeld. Calum liep door naar de woonkamer. Iedereen zat rustig op de bank. Luke en Michael keken tv, terwijl Ashton glimlachend naar zijn telefoon keek. Calum greep naar mijn hand, en we gingen zitten naast Luke. Hij keek ons aan, maar keek al snel weer weg.

De spanning was nog aan het snijden. "Calum, je weet dat-" Calum keek me aan, en liet mij met zijn blik stoppen met fluisteren. Hij keek weer terug naar de televisie, en liet mijn hand los. De spanning werd hierdoor tussen ons ook niet zoveel beter, het werd er juist slechter op.

Ik keek even om me heen, en zag hoe Ashton hem met een dodelijke blik aan keek. Ik zuchtte diep, en keek naar mijn voeten. Moest ik ingrijpen? Moest ik het zo laten gaan? Ik wist het niet. Onbewust verliet er een zucht uit mijn mond. Iedereen keek op. De snijdende spanning maakte me zenuwachtig, het gaf me buikpijn. Ik wilde ingrijpen, maar was dat een goede keuze? Ik vroeg het me af, en besloot daarom ook maar iets te zeggen. "Calum, Ashton wordt alsjeblieft volwassen en praat dit gedoe uit," zei ik zuchtend. Ze keken allebei op. En beide gingen ze verder met waar ze mee bezig waren. Ook Luke en Michael keken naar Calum en Ashton. Mijn irritatie werd groter. Calum wilde zelf dat het goed kwam. Ashton stond op. Ik gromde. "Ashton!" Riep ik, hij keek op.

"Wat?" Snauwde hij. Ik sloeg mijn armen om elkaar heen.

"Jij," ik wees naar Ashton. "En jij," ik wees naar Calum. "Jullie gaan nu naar een andere kamer, en daar gaan jullie het uitpraten." Calum stond op, hij keek me na. Ashton keek boos mijn kant op. "Je komt er pas uit als jullie het uitgepraat hebben,"

"Mom!" Riep Michael en Luke lachend, ik moest moeite doen om niet in lachen te vallen. Ze liepen naar boven, ik keek ze nog even na. Vervolgens liet ik mijn adem weer los. Ik keek ze aan.

"Nu was het niet grappig meer," zei ik. Ze keken me met open mond aan. "Het is niet leuk om te weten dat je een week in een hotel moet zitten," zei ik zacht. Ze knikte begrijpend. Ze keken weer weg.

"Ze waren allebei al een beetje geprikkeld." Mompelde Michael.

"Ik weet het," ze zuchtte langzaam. "Geef me een hug," zei ik. Ik liep naar ze toe, en we wikkelde onze armen om elkaar heen. Ik wist tevens dat ze het er ook moeite me hadden. (Omg Muke hug is goals *_*)

Na een paar uur, kwamen Ashton en Calum weer binnen. Calum kwam gelijk naar me toe gelopen, en krulde volledig om me heen. Ik legde mijn vingers om zijn haarlokken heen. Ashton keek ook niet bepaald vrolijk. "Sorry, jongens. Maar het ging om een glas melk en het moest uitgepraat worden vond ik," zei ik. Ze knikte. Ik drukte een kus op Calum zijn voorhoofd. Gelukkig was dit weer voorbij...

Het volgende hoofdstuk is zo raar! HAHAHA