Writings on the wall » C.H ✔️

024: Gone

Ashley
Tijdsprong: 1 maand

Volledig genezen mocht ik naar huis. Calum, Ashton en Michael stonden voor de deur. Luke was werken, en die zorgde ervoor dat ik veilig hieruit kon. Ik slikte, terwijl ik voor de deur stond. Luke kwam terug met de sleutel die ervoor zorgde dat ik weg mocht.

Hij opende de deur, zonder twijfel rende ik weg, terwijl ik mijn armen om de groep jongens werkte. Ze wikkelde ook hun armen om me heen. Ik moest lachen, in deze maand heb ik weer mezelf leren kennen. Ik was gestoord, en niet mezelf. Nu ik weer genezen ben was ik mezelf weer. Ik was Ashley weer. "Tot vanavond," glimlachte Luke, we zwaaide en we ging en weer naar buiten.

Ik liep met iedereen naar buiten. Ik nam de buitenlucht in mij op. We stapten in de auto, en Calum reed. Ik zat achterin met Ashton, en Michael zat voorin. Ashton kroop door de hele auto om het volume van de radio harder te zetten. Ik lachte en Ashton kwam weer terug. We begonnen te dansen op de maat van de dansen. "Stop! De auto gaat helemaal heen en weer," lachte Calum. We moesten lachen, en stopte al snel met dansen.

De adrenaline pompte nog door mijn lichaam. Ik was blij dat ik eindelijk uit de kliniek mocht. Mijn geluk kon voor even niet op! Na een half jaar, ik kon eindelijk weg! "We zijn er!" Zei Michael. Een klein huisje met een klein tuintje kwam in mijn zicht, we stapte uit.

Calum opende de deur. We liepen allemaal naar binnen. Ik keek om me heen. De woonkamer was makkelijk in gericht, er stond een open keuken. Een korte rondleiding door de onderste verdieping kreeg ik, we gingen naar boven. Michael deed een deur open. "Where the magic happend," zei Michael trots, ik moest lachen.

"Nee, Michael. Mijn kamer is zoveel cooler!" Zei Ashton, en hij trok me mee. De deur ging open, en een rommelige kamer zag ik. Veel kleding lag over stoelen heen. "Ik zei het toch," terwijl Ashton naar zijn bed rende, en erop begon te springen.

"Nee," zei ik droog, en wou weglopen. Ik moest lachen om mijn eigen grap, en al snel besloten we de kamer van Calum te bekijken. Deze was integendeel heel netjes opgeruimd.

"Dit heeft hij voor jou gedaan," zei Michael. Ik keek op, terwijl ik merkte dat Calum hevig begon te blozen. Ik keek hem glimlachend aan. We liepen door en wist ook meteen waar Luke sliep. De badkamer wezen ze aan, en ik kreeg toen mijn kamertje te zien. "het enige probleem is. We zijn nog niet klaar met het verbouwen van je kamer, dus je zal voor een paar dagen bij iemand moeten slapen, we hebben een matras die je in de kamer kan leggen,"

Ik knikte, en wikkelde mijn armen om Calum heen. "Het word Calum dus?" Vroeg Ashton. We hoorden de deur opengaan vanaf beneden. Michael liep naar het trapgat.

"Luke! We zijn boven!" Schreeuwde Michael vanaf de trap, we moesten lachen. Luke kwam de trap op. Ik hoorde Calum nog een blij geluidje maken.

OMG ZE IS WEG DAAR WATTT DAT GING SNEL?!