Writings on the wall » C.H ✔️

014: Screaming whispers

Ashley

"Ashley, kalmeer!" hoorde ik een stem zeggen. Ik begon harder te gillen. Een paar sterke armen wikkelde om mijn middel. "Ash, stop eens met gillen," zei Ashton weer. Ik begon te spartelen. Mijn keel begon pijn te doen. Ik slikte. Het lichaam tilde me op, weer stonden mensen om me heen. Ik greep naar een bos met haren, en pakte het stevig vast. Help me!

"Ga weg!" riep ik. Ik had mezelf niet meer onder controle.

"Iemand, haal Harry!" riep Ashton.

"Nee!" riep ik. Ik probeerde mijn lichaam te draaien. In een beweging trok ik aan de lange bos met haren. Het lichaam viel als een baksteen op de grond. Ik hoorde een verschrikkelijke pijnkreet. Ik stond op, en begon met dingen te gooien. Weer gooide ik met alles wat mijn handen kon krijgen. Ik zag Ashton nog op de grond liggen. Help mij!

Ashton leek in pijn, maar alles was schijnbedriegt! Ik was in pijn! Ik moest geholpen worden! Harry kwam al snel aangelopen. Ik rende om de tafel heen. Harry rende achter mij aan. "Ashley!" riep de stem van Harry woedend. Meerdere begeleiders, Niall, Liam, Zayn, Hans, Bruce stonden in de ruimte. Uiteindelijk kreeg Liam me te pakken. Zijn armen waren strak om mijn lichaam gewikkeld.

"Kalmeer, Ashley!" riep Liam. Ik begon te gillen, ik wilde uit zijn greep. Zonder enig succes, werd ik mijn eigen kamer gebracht. Liam zette me neer, terwijl Harry er ook bij kwam. Hij keek me bezorgd aan. Tranen welde bij me op. Ik spande al mijn spieren aan.

"Ik word gek!" schreeuwde ik het uit. Een harde kreet verliet mijn lippen. "Doe wat! Alsjeblieft! Haal me hier weg," ik viel in tranen uit

Harry kwam naar me toe lopen. "Ash, je gaat even op de stoel zitten, en dan doen we de ademoefening die ik je geleerd heb," Harry zette me op een stoel. "Sluit je ogen," zei Harry. Ik sloot mijn ogen. "Adem rustig in, en focus je op je hart," ik deed wat hij zei.

"Ik ga even kijken hoe het nu met Ashton is," zei een andere stem. Ik negeerde hem. Na 6 seconde mijn adem in gehouden te hebben, blies ik rustig uit.

"Je doet het prima," zei Harry. "Nog een keer, adem in en uit," ik opende mijn ogen, ik wilde huilen. Liam en een andere jongen kwamen binnenlopen. Even waren Harry en Liam druk in gesprek. Terwijl ik een beeld probeerde te krijgen van de jongen.

Lang, heel lang. Blond haar. Blauwe ogen. Piercing door zijn lip. Een band shirt aan. Ik herkende hem ergens van, maar waarvan kon ik niet plaatsen. En wat deed hij hier? "Ash, Ashton heeft een gat in zijn hoofd. Hij is nu bij de EHBO, omdat dit is gebeurd hebben Liam en ik besloten dat je voor een tijdje in je kamer moet blijven,"

"Maar-" de wanhoop bestormde me.

"Het is voor je eigen bestwil," zei Harry. Hij wees naar de blonde jongen. "Dit is Luke, hij gaat je begeleiden als ik weg ben. Omdat jullie kennis moeten maken, en samen moeten kunnen werken. Komt hij vanaf nu elke dag even kijken."

"Haaii," zei Luke akward.

"Luke, zou jij Ashton willen informeren over wat er nou fout ging zojuist. Er moet genoeg duidelijkheid zijn voor iedereen, zo kan het opgelost worden," Luke knikte op Harry zijn opdracht. "En ik weet dat hij je beste vriend is, maar neem dit serieus," waarschuwde Harry. Luke knikte weer. Waarschijnlijk kende ik die Luke van Ashton. Ik moest lachen, terwijl Luke ook lachend wegliep.

Oehh Harry die serieus is *grijns*