038: The band

210 23 4
                                    

Tijdsprong: 1 week
Ashley

"Cal, wanneer gaan we weer naar huis toe?" Vroeg ik, Calum keek op. Hij haalde zijn schouders op, hij zuchtte. Hij keek geconcentreerd verder naar het uitzicht. Al een paar dagen bracht hij door in het raamkozijn, hij was stil. Ik merkte duidelijk dat hij ergens mee zat. Maar toen ik vroeg wat er was, negeerde hij me. Ik keek hem even aan, en zag hoe hij slikte. "Cal," zei ik zacht. Hij negeerde me, ik liep naar hem toe. "Calum," zei ik. Ik dwong hem even in mijn ogen te kijken. Zijn ogen waren dof, terwijl het leek alsof hij bijna kon breken.

Ik wikkelde mijn armen om hem heen, zijn armen namen mijn lichaam. "De band, het voelt niet goed-" zijn stem brak, ik besloot niets te zeggen. Maar ik kon begrijpen hoe hij zich kom voelen. "Ik mis het," fluisterde hij. "Dan heb ik ook ruzie met een van die bandleden, ik voel me slecht," ik bekeek hem in zijn ogen.

"Waarom heb je me dit niet eerder verteld?" Vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. "Het is goed," stelde ik hem gerust. "Misschien word het tijd om alles goed te maken? Misschien dat de band nog-" hij onderbrak me.

"De band komt niet goed meer," zei Calum. "Nooit, het kan niet meer,"

"Waarom niet, Calum?" Vroeg ik. Calum keek weg, en durfde mijn ogen niet meer in te kijken. "Je wilt het niet vertellen, he? Het is goed, het hoeft niet als je het niet wilt,"

"Soms werd het teveel, de fans ze kwamen over de hele wereld, van Nederland tot Amerika naar Tokio. Met fans krijg je veel roddels, dit werd voor Luke teveel. Hij kreeg uiteindelijk de meeste. Michael kon het ook niet, hij werd mentaal ziek. Ashton weet je het hele verhaal," vertelde Calum.

"En jij?" Ik vlocht mijn hand in de zijne, en wreef met mijn duim over zijn tatoeage. Ik kuste een paar keer zijn hand en versterkte mijn greep zacht.

"Ik wilde eigenlijk ook een normaal leven lijden. Maar omdat het niet goed ging met de andere stopte we er met zijn allemaal mee. Ze voelen als broers voor me, en het is verschrikkelijk als iemand zich niet goed voelt," vertelde hij.

"Wil je mij wat laten zien van je band, of liever niet?" Vroeg ik voorzichtig. Calum pakte zijn telefoon erbij. Ik kroop bij hem in het raamkozijn. Het begon met regenen, de druppels tikte tegen het raam aan. Calum zocht op youtube.

"Onze laatste videoclip, gemaakt met onze fans. Jet black heart." Zei Calum zacht. Hij gaf me zijn telefoon, terwijl ik voelde hoe Calum zijn handen over mijn oren legde. Ik sloot voor even mijn ogen, en glimlachte.

"Mag ik jullie stem niet horen?" Ik keek op.

"De druppels, ik wil niet dat je er weer aan word herinnerd," zei Calum.

"Het is goed," zei ik, zijn handen gingen van mijn oren af, en wikkelde om mijn schouders. Ik leunde tegen Calum zijn borst, en begon met kijken. De stemmen van de jongens waren zo mooi. Het nummer was zo mooi. De video was zo mooi. "Wat ben je mooi daar, Cal," zei ik zacht. "Wat zijn je fans mooi,"

"Ze waren prachtig, maar ze accepteerde dat we stopte, en laten ons nu met rust," zei hij. Ik drukte een kus op zijn kaaklijn.

"Je doet alles zo goed in jou leven," zei ik terwijl ik me vestigde op de ogen van Calum. Zijn bolle wangetjes kwamen tevoorschijn.

"Ik hou van je," hij drukte zijn lippen op mijn voorhoofd. Ik moest glimlachen nadat ik hem vertelde dat ik ook van hem hield.

Writings on the wall » C.H ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu