Writings on the wall » C.H ✔️

041: Drugs

Dit hoofdstuk is raaaaar
Ashley

We zaten in een kring, ik strikte mijn veters even opnieuw. "Ik heb voor iedereen een pil," begon Brain. Ik keek op. "Gebruik hem niet voordat de dansshow eraan komt," waarschuwde de trainer. Iedereen knikte, terwijl hij een zakje vol met pillen tevoorschijn. XTC.

"We hoeven geen drugs te gebruiken als we moeten dansen." Zei ik.

"Dus je wilt zeggen dat jij, als hoofdact, het kan zonder?" Ik knikte. "Je bent professioneel danser geworden door die drugs," ik keek hem boos aan. Ik voelde me koud worden. "Ik praat zometeen met je," zei hij, ik keek hem aan.

"Ik doe het niet," zei ik. Ik wikkelde mijn armen om elkaar heen.

"Mag het niet van je vriendje?" Zijn blik leek uitdagend.

"Ik doe wat ik wil," zei ik. Ik stond op. "Laten we beginnen," zei ik. Iedereen stond op.

"Je neemt de les over?" Zei Brain. Ik liep naar hem toe. Hij keek me geamuseerd aan, terwijl er een grijnzende glimlach om zijn lippen speelde. Brain was altijd die stille, achterbakse hond die alles voor elkaar wist te krijgen. Maar nu niet, dit keer zou ik van hem winnen.

We gingen in een rij staan, en namen onze positie in.

+

+

+

Ik kleedde me om, en liep terug naar de zaal. Brain was bezig met oefenen, hij keek in de spiegel, de muziek stond aan. "Brain, ik doe het echt niet." Zei ik. Hij stopte de muziek. Zijn pupillen waren groot.

"Waarom niet?" Vroeg hij.

"Ik kan het best zonder de drugs," zei ik, ik beet op mijn lip. Brain begon te bulderen van het lachen. "En je bent stoned," teleurgesteld wilde ik weg lopen. Hij greep me bij de pols.

"Tuurlijk," zei hij. Het was altijd een groot nadeel geweest. Hier kon je niet zonder drugs. Ik wilde geen drugs gebruiken. De deur ging open, we keken op. Calum.

"Ik ben er zo, ik moet even wat bespreken voor de show," zei ik. Calum knikte, ik knipoogde naar hem. Hij haalde me altijd op, ik vond het fijn. Maar nu, ik eigenlijk bezig was met iets waar ik gezworen niet meer aan te beginnen, vond ik het minder fijn. De deur ging weer dicht. Brain nam me mee naar het berghok. Hij nam iets in zijn handen.

"Dit wil jij toch ook?" Vroeg hij, en gaf me een pil en joint. Ik bekeek het, herinneren namen me over.

Ik nam een slok met water, en ging op de grond zitten. "Ashley! Make up," riep een stem. Ik stond op, en voelde me draaierig worden. De stof begon heel snel te werken. Ik voelde me vrij, en energiek.

"Nee," zei ik weer. Hij nam de joint in zijn vingers, en stak hem op. Ik wilde weer weglopen, ik wilde er niks mee te maken hebben, hij hield me weer tegen. "Ik moet naar Calum," hij drukte de joint in mijn handen.

"Je doet het, anders dan mag je niet meer meedoen aan de dansshow," dwong Brain. Hij blies de rook in mijn gezicht, het prikkelde in mijn neus. Hij gaf me de brandende joint, aan de kwaliteit zag je dat hij amateuristisch in elkaar was gezet. "Neem," zei hij aandringend.

Ik legde het uiteinde van de joint op mijn lippen. "Goedzo, meisje," zei Brain. Ik ademde langzaam in, de rook prikkelde in mijn longen. Ik voelde langzaam hoe ik licht werd in mijn hoofd. "Ik heb het je gezegd dat ik het voor elkaar zou krijgen," zei Brain. Ik liet de rook door mijn longen zweven voordat ik het uitblies. Langzaam nam ik de joint in mijn lippen. "Je doet het prima," zijn hand gleed even over mijn wang.

Ik blies de rook in Brain zijn gezicht. "Ik haat je, Brain," hij glimlachte, maar nam de joint weer in zijn vingers.

"Ik hoor je mening nog wel," zei Brain, en wuifde me weg. Ik liep weer weg.

Dit is zo'n raar hoofdstuk..
En Ashley, waar ben je mee bezig?