Kaos Lordu (Tamamlandı)

Wrath

Tahttan yavaşça kalktım. Raven Krallığına bir geçit açtım. Geçiren girdim ve başkentin tanıdık kokusu beni nostaljik hissettirdi. 40 kilometrelik surlarla çevrilmiş güzel ve eski yapıda binalarla dolmuş bir şehirdi. Bende şehir meydanının ortasına ışınlanmıştım. Tzentch'in büyüsü sayesinde kimse beni fark etmemişti. Meydan gerçektende kalabalıktı. Tıklım tıklım insan doluydu. Büyük ihtimalle turnuva var diye iç geçirdim. Kapşonumu çıkardım ve yavaş adımlarla Ağlayan Tavus Kuşu hanına gittim. Handan içeri girdiğinde Aurora ,Alicia, İrelia ,Lyon ve İsabell'in kahkaha atarak muhabbet ettiklerini gördüm. Onların yanında ki boş masaya geçtim garson
-Ne istersiniz?
Dedi, kasvetle
-Beyaz şarap
Dedim. Garson alaycılık la
-Prens hazretleri sarabımız kalmadı (!)
Dedi. Gülümseyerek
-Benle dalga geçmemeni öneririm. Yoksa diline veda etmek zorunda kalırsın.
Dedim. Garson biraz korkuyla
-Peki efendim size ben en iyi biramizdan getireyim o zaman
Dedi.  eski arkadaşlarının bakışlarını üzerimde hissettim. Yok saydım ben kaostum kimseye ihtiyacım yoktu. Biri omzuma dokundu ve Aurora'nın sesi
-Tanışıyor muyuz ?
Dedi arkamı dönmedim evet Aurora bir selecuid ti akıl okuyordu bunu unutmuştum
-Hayır biriyle karıştırdınız.
Dedim Aurora sert bir sesle
-Sadece arkadaşlarım bir selecuid olduğumu bilir. Ve nedense bana çok tanıdık geliyorsun.
Dedi. Bir kahkaha attım
-Benim hiç arkadaşım yok. Ama bol bol hatam var.
Dedim. Aurora
-Bu bir cevap değil.
Dedi. Güldüm bu aslında cevaptı.
-Benden uzak dur kendi babamı öldürdüğümden beri Kimsem yok.
Dedim, Aurora
-Lucifer?
Dedi. Hmm demek ki o gün aklımı okuyordu.
-AA yabancıların aklını okumak ayıptır (!)
Dedim. Aurora
-Wight sen misin?
Dedi, Şaşkınlığımı gizleyemedim.
-Beni hatırlıyor musun ?
Dedim. Aurora
-Aklım fazla karışıklık sadece bu isim aklımda
Dedi. Tzentch'in gücünü çağırdım. Emir verdim 'Hafızasını sil benim ile ilgili olan herşeyi sil 'dedim. Aurora fısıltıyla
-Hayır
Dedi. Ama çok geçti b
Şimdi beni bir yabancı olduğumu düşünüyordu. Aurora
-Kusura bakmayın ben ne söylüyordum ?
Dedi. Gülümsedim
-Önemli bir şey değil di . arkadaşlarım endişeli görünüyor onların yanına gitmelisin.
Dedim Aurora
-Tamam isterseniz sizde gelin yalnız görünüyorsunuz.
Dedi. Gülümsedim
-Beni kafanıza takmayın ben hep yalnızdım.
Dedim Aurora
-Adınız nedir ?
Dedi
-Adım Wrath
Dedim. Aurora
-İlk defa böyle bir isim duyuyorum nerelisiniz?
Dedi, Kasvetle güldüm
-Pek bileceğinizi sanmıyorum gerçek adım da bu değil zaten.
Dedim,Aurora merakla
-Gerçek adınız nedir ?
Dedi,
-Yabancılara söleyebileceğim birşey değil.
Dedim. Tam Aurora ağzını açacakken Arkadan İrelia
-Hey madem konusacaksınız buradan konusun da bizde duyalım.
Dedi. Alaycılık la
-Valla hiç uğrasamam gelecekseniz siz gelin.
Dedim Lyon
-Pislik herif eşime ne demeye çalışıyorsun !
Dedi, Herşeyi götünden anlayan biri böylelerine uyuz olurdum. Sırf Lyon sinirlensin diye
-Senden sıkılırsa bana gelebileceğini söylüyordum.
Dedim masadaki herkez bana düşmanlık dolu  bakışlar atıyordu. Lyon çift elli kılıcını çıkardı ve bana saldırdı. Hiç zorlanmadan saldırıdan kaçtım. İkinci kez devasa kılıcını savurdu tek elimle kılıcı tuttum ve yumruğu ağzının ortasına geçirdim. Yumruğumun etkisiyle hanın duvarına uçtu. Alaycılık la
-oops galiba birazcık abarttım.
Dedim. İsebella'nın soğuk öfkesini hissettim ama kaosun soğuğuna o kadar alışmıştım ki bu beni hiç etkilemedi. Buzdan hançerler bana doğru uçtu hiç zorlanmadan tüm hançerlerden kaçtım. Ve insan üstü hızıyla İsebella'nın yanına geldim. İsabella gümüş işlemeli kısa kılıcıyla seri hareketlerle beni biçmeye çalıştı. Kolaylıkla kaçtım ve
-Hızlısın
Dedim. Ve insan üstü hızıyla arkasına geçtim ve
-Ama ben daha hızlıyım
Dedim ve kızın beline yumuşak bir yumruk attım. İsabella açıyla inledi ve yere yığıldı. Tam o anda Alicia ve İrelia saldırıya geçti ikisinin hançerleri gerçekten tehlikleliydi. uzun zamandır savaştıkları için uyumları mükemmeldi. eğer ben eskisi gibi olsaydım ölmüştüm. Ama eski Wight hiçliğin çukurlarında ölmüştü. Ben artık Wrath'dım. Hiç zorlanmadan saldırılarından kaçıp arkalarına geçtim. Ve ikisinin beline yumuşak bir yumruk attım. Tıpkı İsabella gibi yere yığıldılar. Kasvetle
-Daha güçlü olduğunuzu ummuştum
Dedim,Bana tek saldırmaya kişi Aurora'ydı içimden hadi bana canavar de diye iç geçirdim.Aurora
-Sen Nesin ?
Dedi . güldüm ve
-Bunu hiç bir zaman öğrenemeyeceksin.
Dedim. Ve hancının yanına geldim. Hancı korkuyla
-Evet efendimiz ?
Dedi Kasvetle
-Beni odama götür.
Dedim hancı korkudan yerlere kadar eğilip beni odama götürdü. Odama girer girmez kendimi yatağa attım .
Hadi kabuslar sıra sizde diye iç geçirdim ve uykuya daldım.