Kaos Lordu (Tamamlandı)

Vampirler

İnsanlara görünmemek için Dev bir saatin üstüne çöreklenmiştim . Ev dediğim bir yer var mıydı acaba ? Hmm adım Ne acaba ? Aklım neden boşluk doldurma testi gibiydi ? Aklımın içinde bu kadar fazla soru olmasından nefret ediyorum. Açıkçası kim sever ki ? Hiç bilmediğin bir şeyken bilinmezliğin içinde hapsolmak kimin hoşuna gider ? Öfkelenmeliydim bu duruma ama nedense daha rahat hissediyordum. Sanki içimde bir his böyle daha mutluydu . Kafamın için de sadece kendi sesimi duymak bile beni gülümsetebiliyordu .Bu garipti . Sokaklarda yürüyen insanları inceledim . Kimisi çiftler halinde kimisi ise gruplar halindeydi . Arada yalnız olanları da seçebiliyordum . Yalnızların yüzü sahte bir mutluluk yada hafif bir hüzün ile kaplıydı . Çiftlere diktim gözlerimi , bazıları birbirilerine aşk dolu ifadelerle bakıyor , bazılarıysa kahkahalarla gülüyordu ama çok az olan bir kısmı yanındaki eşlerine sahte davranışlar sunarak kandırıyordu . Kaşlarımı çattım . Eğer birini sevmiyorsan onunla olmak aptallıktır . İnsan olmadığıma şükrettim , öyle olsaydı bu sahtelikler beni nefes aldırmazdı herhalde . Gruplara çevrildi gözlerim . Bazıları aileydi . İstemsiz bir şekilde yutkundum . Neden iki çocuğu olan Ve son derece mutlu bir çifte bakmak canımı yakmıştı ? Garip diye mırıldandım . Tam o sırada bir varlığı bulunduğum bir bölgede hissetim. Hayır bir tane değil ! 6 varlık ! Gözlerimi bulunduğum çatıya çevirdim . 6 tane siyahlara sarılı yabancı kırmızı gözlerini bana dikmişti . En sağdaki konuştu
-Sen hangi Ailenin vampirisin ?
Vampir? O kadar mı zayıf görünüyordum ?
-Hiç birinin .
Hayal kırıklığıyla söylemiştim Bunu . En soldaki konuştu , sesi son derece melodik ve inceydi
-Bu bölge Norfolk Ailesine ait . Gitmen senin için çok daha iyi olur .
Vampir olmadığımı söylemeli miyim ? Yok ya biraz eğlenmenin zararı olmaz
-Avlanmayacağım merak etmeyin .
Bu sefer ortalarında kalan vampir konuştu
-Lord Ve Leydi Norfolk Essex Ailesi ile yaptığı mücadeleden beri hiç bir yabancı vampiri bu topraklara almıyor . O yüzden gitmelisin . Yoksa zor kullanırız .
Sesindeki tehdit yüksek sesli gülmeme sebep oldu . Kendini ne sanıyordu da benim gibi bir varlığı tehdit edebiliyordu ?
-Zor kullanmak ha ? Hmm denemenizi görmek isterdim (!)
Sesimdeki alay 6 vampirinde öfkelenmesine sebep olmuştu . Bedenlerindeki titreme Bunu gösteriyordu . O ince sesli vampir öfkeyle
-Sen kendini ne zannediyorsun ? ! Ben Alice Norfolk 2. Nesil safkan bir vampirim ! Sana son bir şans veriyorum yabancı !
Yüzümde istemsiz oluşan soğuk bir gülümseme belirdi . Biraz eğlenmekten sorun çıkmazdı .
-Tehditlerinizde sizin kadar boş mu acaba ? Hmm senin boş olmadığını görebiliyorum aslında ... 
Tamamen Alice olduğunu düşündüğüm vampirin cüppesinin altından çok hafifçe belli olan güzel fiziğini gördüğüm için söylemiştim . Diğer vampirler son derece mükemmel bir hızla bu lafı duydukları an bana saldırmaya kalktılar . Benimse aklımda iki soru vardı . " Öldürsem mi ? Yoksa canlı mı bıraksam ? " kararsızlığım saldırılardan kolayca kaçmaya itiyordu beni . Diğer vampirlerin beni yakalayamaması onların öfkesini daha da arttırıyordu . Nedenini bilmesinde bu histen zevk aldım . Alice'in bana savurduğu sağ kolunu yumuşak bir hareketle yakaladım . Seri bir hareketle kendime çektim . Alice'in kırmızı gözlerinin şaşkınlıkla açıldığını görebilmiştim . Sol elimin altında olan bıçağı yumuşak bir hareketle boğazına yasladım . Gözelerini görememe rağmen şaşırdığını anlamıştım .
-Siz benim dengim bile olamazsınız .
6 vampirinde gözlerinin şokla açıldığını fark etmiştim . Aslında esir almama gerek yoktu . Onları öldürmem üç saniyemi almazdı ama kafamdaki sorulara kapılmaktansa vampirlerle oynamayı tercih ederdim . Alice'in korku Ve panik dolu sesini duydum.
-Kimsin sen ? Yoksa Essex'in adamlarından mısın ?
Bu rol hoşuma gitmişti . Ama yeni bir savaşa gerek yoktu . ( Tabi şimdilik ...)
-Sadece ... Romanyalı bir vampirim .
Başka bir ülke gelmemişti aklıma . Bana ilk saldıran vampir öfkeli bir şekilde
-Yalancı ! Hiç bir Romanyalı İngiliz aksanını bu kadar iyi bilemez .
Hmm ... galiba yapacak bir şey Yok .
-Tamam İngiliz'im . Ama Pek İngiltere'de vakit geçirdiğim söylenemez . Bir yada iki gün oldu geleli zaten .
Ya uzun zamandır burada isem ? Yok olamaz . Mutlaka beni tanıyan biri karşıma çıkardı o vakit .
Bir başka vampir
-Neden geldin o zaman ?!
Gözlerimi kapadım . Neden gelmiştim buraya ? Komik ! Adımı bile bilmiyorum ama neden geldiğimi düşünmekten kendimi de alamıyorum! Yorgunca
-Siz ne zamandan beri bana hesap sorabiliyorsunuz ? Burada esiri olan benim .
Sesimde bastırılmış bir öfke vardı . Bunu diğer vampirlerin gözlerinde oluşan korkudan anlamıştım . Alice yutkunarak konuştu
-Eğer bana zarar verirsen babam seni öldürür ! Nişanlım senin cesedini kül eder ! Annemse küllerini bile Yok eder !
Hmm bu bir uyarı gibi bir şeydi değil mi ?
-Korkuyor gibi miyim sence ?
Alice'in yüzünü görememe rağmen korktuğunu anlamıştım . Vampirlerden biri konuştu
-Ne istiyorsun ?
Bu vampirin ses tonu son derece nazik ve samimiydi . Garipsedim .
-Bana kalacak bir yer bulun yeter . Başka birşey istemiyorum .
Tüm vampirlerin gözleri şokla açılmıştı . O kibar vampir
-Gerçekten bu kadar mı ?
Gözlerimi devirdim .
-Benim burada kalacak yerim bile Yok . Kalacak bir yer istemem neden bu kadar şaşırtıcı ?
Kibar vampir konuşacakken Alice onun yerine konuştu.
-Tamam teklifini kabul ediyorum .
Onu bıraktım . Alice aniden döndü bu dönüşte yüzünü gizleyen cüppe rüzgar sayesinde açıldı . Bembeyaz bir ten , koyu kızıl omuzlara kadar olan saçlar , kırmızı Ve mavi arası gözleri , yumuşak Ve kırılgan bir yüz çehresi karşıma çıktı . Güzeldi . Ama O kadın kadar değildi .
-Bizi takip et . Seni kalabileceğin bir yere götüreceğiz .
Sesinde duygu yoktu . Başımla dediğini onayladım Ve onu takip etmeye başladım. Neyse eğer ihanet ederlerse hepsini öldürürdüm. O yüzden problem değildi ...