Kaos Lordu (Tamamlandı)

Küçük Kız

Kılıçlarımız çarpıştı. Her taraf sarı ve Alev rengi ışıklarla doldu. Kılıcımın alevleri beni geri itti. Aynı şekilde İohila'ya da olmuştu. İohila gülümseyerek
-Seni burada görmek ne güzel Tam dişime göre bir rakip bulamayacağım için üzülüyordum.
Dedi, gülümseyerek
-Aslında gelmeyecektim ama küçük bir kız çağırınca gelmek istedim.
Dedim, İohila hayal kırıklığıyla
-Sen Kaossun farkında mısın ?
Dedi, Alaycılık la
-Kusura bakma silah bile kullanamayan varlıkları öldürmekten hoşlanmıyorum(!)
Dedim, İohila
-Fazla kötü bir Kaos lordusun.
Dedi alaycılık la
-Sende rezalet bir Düzen tanrıçasısın.
Dedim, İohila kaşlarını çattı ve
-Sıkıldım. Bay bay
Dedi ve ışık patlamasıyla yok oldu. İohila nedense bana aşırı tanıdık geliyordu. Garip diye iç geçirdim. Annesinin cesedinin yanında ağlayan küçük kıza yaklaştım. Küçük kızın ela rengi gözleri bana odaklandı. Ve ağlamaklı bir sesle
-Onu iyileştirebilir misin ?
Dedi, Kadının cesedine dokundum. Eğer ruhunun ufak bir kırıntısı ordaysa onu geri hayata getirebilirdim. Ama bedeninde ruhtan bir iz bulamadım.
-Üzgünüm. Ama annenin ruhu bedenini terk etmiş.
Dedim, Küçük kız ağlamaya başladı. Lanet olsun !? Nasıl ağlamasını engelleyebilirim ki !? Biraz şüpheyle kafasını okşadım. Küçük kız bacağıma sarılarak ağlamaya başladı. Harika (!) şimdi de zırhıma sarılarak ağlıyordu. Küçük kızı kucağıma aldım ve bir şarkı mırıldanmaya başladım:

Belki biraz ona fazla bir şarkıydı ama aklıma gelen tek şarkı bu olmuştu. Şarkı bitince küçük kızın uyuduğunu fark ettim. Hüzünle kıza baktım. Ailesi aptalca bir nedenden dolayı yok olmuştu. İohila'ya karşı içimde bir nefret oluşmaya başlamıştı. Cehenneme bir portal açtım. İçeri girdim. Tam tahtımın olduğu odadaydım. Derin bir nefes aldım tam arkamı döndüğümde Slaanesh'in bana fazlasıyla öfkeli bir bakış attığını fark ettim. KARA Tanrılar Adına ben bu kadına ne diyecektim !?