Eve adımımı attığım an içimde kötü bir his oluştu. İris
-Salona geç. Giyinip geliyorum.
Dedi. Basimla onayladım veDediğini yaptım ve tekli bir koltuğa oturdum. Açıkçası ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Benim onun abisi olduguma inanmıyordu. Onu suclamiyorum. Hangi abi ( üvey bile olsa ) kız kardesini unuturdu ki ? Khorne
-Niyeti başka.
Dedi. Ha ? İçimden
-Ne demek istiyorsun ?
Dedim. Khorne kahkaha attı ve
-Yogun derecede arzu hissediyorum. Seni baştan çıkarmaya çalışacak .
Dedi. Ha ?
-Nereden biliyorsun ?
Dedim. Khorne
-Ben savaş Tanrısıyım. Aynı zamanda insanların duygularını anlamakta fazlasıyla iyiyim.
Dedi. Merakla
-Neden Savaş insanları tanisin ki ?
Dedim. Khorne
-Tabi ki de kullanmak için. Fazla toysun. Gözlerini aç genç tanrı .
Dedi. Gözlerim açık diye sinirle mırıldandım. Khorne
-Hayir değilsin. Sen fazla duygusuz dusunuyorsun. Makineler gibi
Dedi. Nerem makineydi benim ? Khorne
-Duygularini yok sayıyorsun. Kaos Tanrıları olabiliriz ama asla duygularımızı yok saymayiz. Bir Düzen Tanrısı gibi davraniyorsun. Onlarda senin gibi duygusuz olum makineleri , bizler en azından duygularimizi kullanıyoruz.
Dedi. İğneliyici bir sesle
,-Bu sözleri savaş tanrısından duymasam inanacaktim.
Dedim. Khorne eglenircesine bir kahkaha attı ve
-Yolun uzun genç Kaos Tanrısı .
Dedi. He he dedim. Tam o sırada kısa bir gecelikle İris geldi. İç sesim birşey giymesede olur diyordu. Tüm kızlar böyle mi giyiniyordu bu dunyada ? Bacaklarına ve fazlasıyla dolgun bedenine bir kez bile bakmadan ( sonuçta tanriyiz. ) Yemyeşil gözlerine odaklandim. İris'in yüzünde şaşkınlık gormustum. Kekeleyerek
-Ne neden hi hiç sasirmadin ?
Dedi. Bu dünyadaki tüm kızlar boyleyse neden sasirayim ki ?
-Neden sasirayim ki ? Hem ben senin abinim kendi evinde istediğin gibi giyinebilirsin .
Dedim. Kız şokla bana baktı ve
-Beni hiç mi arzulamiyorsun?
Dedi. Sesi incinmiş ve şaşırmış geliyordu. Sinirle
-Kendi kiz kardeşimi neden arzulayim ?
Dedim. Kız sinirle
-Bu oyun fazla uzadı ! Sen benim abim değilsin ! Tanrım kafayi yemissin sen ! Dedi. Gözlerimi kapadım . Ve içimden
-Khorne acaba bana biraz öfke verebilir misin ?
Dedim. Khorne
-Ne oldu kız kardesini mi döveceksin ?
Dedi. Yuh o kadarda değil
-Sadece biraz gözünü korkutucam .
Dedim. Khorne iç çekerek
-Peki tamam.
Dedi. O an durdurulmaz bir öfke hissettim. İris'in kolundan tuttuğum gibi yumuşak koltuğa fırlattım. Kaçmasın diye iki kolunu da tutup ona agirligimi vermeden ustune çıktım. İris'in gözleri şokla açıldı . Öfkeyle
-Sen benim kız kardeşimsin ! Ben Kaos Tanrısıyım. Senin yanında olduğum tüm anıları o........ ç....... olan babam Lucifer sildirtti. Açıkçası ben de çok hatırlayamıyorum. Sadece bölük porcuk parça parça şeyler unutmamin nedeniyse 2 yıldır cehhenemden beter bir yerde olup kafayi yemem !
Dedim. Yeşil gözleri anlayamadığım bir ifadeyle bana bakıyordu. Yine mi inanmadı ? Khorne'un verdiği öfke hızla dağıldı. İris'in gözlerinden yaşlar akmaya başladı. O anın sokuyla ellerimi gevsetmistim. İris ellerini benden kurtardı. Ve bana sarıldı. Fisiltilarini duymustum.
-Aptal ben Seni o kadar çok özlemişim ki kizamiyorum bile.
Yüzümde aptla bir gülümseme oluştu. Sonunda hatırlamıştı !
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaos Lordu (Tamamlandı)
FantasyFısıltılara kulak verdim karanlığın içinde Hepsi konuştu nefretle Hatırlamıyorum ne dediklerini Tek hatırladığım şey nefretleri Ben Kaos Lejyonunun son Kaos Lorduyum. Dünya öfkemi tadacak. Ne silahlar ne bombalar nede büyüler Artık HİÇ BİRŞEY...