Stof

Hoofdstuk 3

Ik schrik wakker. Ik ben bezweet en voel een angstgevoel opkomen. Het is nog donker, er valt een klein lichtstraaltje van de volle maan, door mijn crèmegekleurde gordijn. Ik kijk op mijn telefoon, het is pas half 3.

Ik weet dat ik een nachtmerrie heb gehad, maar ik kan me niet herinneren waarover. Als ik wakker wordt uit een nare droom, ben ik altijd bang. Ik weet nooit waarvoor en waarom. Ik glijd langzaam uit bed, en zet mijn ijskoude voeten op de gladde, witte laminaatvloer van mijn kamer. Ik loop naar het kastje in mijn kamer en knip het nachtlampje wat er op staat, aan.

De angst die ik net voelde, trekt langzaam een beetje weg. Omdat ik al om half zeven ging slapen gisteravond, lukt het me nu vast niet meer. Ik pak een oneerbroek en een t shirt uit mijn ladekast, loop naar de overloop en pak een handdoek uit de kast. Ik sluip langs de kamer van mijn zusje, de badkamer in.

Langzaam begin ik mezelf uit te kleden, dan stap ik onder de douche. Ik voel hoe de gloeiendhete stralen mijn huid strelen en vergeet alle vervelende dingen in mijn hoofd, voor een korte tijd. Als ik mijn haren aan het uitspoelen ben, sluit ik mijn ogen. Ik neurie een liedje.

Ik zet de douche uit en draai me om, om mijn handdoek te pakken. De schrik grijpt me bij de keel wanneer er plots voor mijn neus een klein meisje, vragend naar me omhoogkijkt.