Stof

Hoofdstuk 13

Vandaag heb ik een telefoontje gehad van Helen. Ik had nooit verwacht dat het zo makkelijk zou zijn om toestemming te krijgen, maar Lily's ouders vonden blijkbaar dat het een goed idee is als Lily praat met iemand die bij haar in de klas gezeten heeft. Ze denken dat ik een vriendin van Lily was, dus dat hou ik maar zo.

Ik durf nooit alleen. Dat is een ding wat zeker is. Ergens wil ik dat Jill meegaat... Maar dat is momenteel geen optie. Ik mis haar weer een beetje. Ik heb al een hele tijd niet meer aan haar gedacht, maar om de zoveel tijd springt ze even op in mijn hoofd.

Ik ga overmorgen naar Lily. Dat is het plan. Ik weet nog niet wat ik ga vragen. Ik weet niet of ik iets mee moet nemen. Bloemen? Ze heeft haar been niet gebroken, ze zit in een gekkenhuis. Als ik overmorgen wil gaan zal ik vandaag toch moeten bedenken hoe ik het wil gaan aanpakken.

Ik besluit een lijstje te maken met punten waar ik goed over na moet denken voor overmorgen.

Probleem één: hoe kom ik er? Openbaar vervoer? Ik kan moeilijk aan mijn vader vragen of hij me wil brengen. 'Hee pap, zou je me even in Den Bosch af willen zetten? Ik wil graag een oud-klasgenootje bezoeken in een psychiatrische inrichting.' Dat kan ik niet maken. Hij moet overmorgen bovendien gewoon werken. En ik wil eigenlijk niet dat hij er iets vanaf weet.

Aangezien ik nog steeds geen baantje gevonden heb, heb ik niet genoeg geld om stiekem heen en weer met het openbaar vervoer te gaan. Ik zet een streepje op mijn lijstje, achter punt één.

M'n vader loopt langs. 'Wat ben je aan het doen?' vraagt hij. 'Ik maak een lijstje met dingen die ik moet onthouden,' zeg ik. 'Haha, dat deed ik vroeger ook weleens,' grinnikt hij. 'Hoe is het met je vriendje?' vraagt hij terwijl hij zijn wenkbrauwen omhoog trekt. Er verschijnt langzaam maar zeker een grijns op zijn gezicht. 'Pap, gooi je valse hoop weg. Hij is mijn vriendje niet,' zeg ik en ik steek mijn middelvinger op met een glimlachje. Mijn vader lacht en laat me dan met rust.

Ik leg mijn schrijfblok naast me op de bank en rek me uit. Ik kijk op de klok. 'Papa, het is bijna half negen, moet Meridyth niet naar bed?' roep ik naar de keuken. Een paar minuten later krijg ik pas antwoord. Papa rent met Meridyth over zijn schouder naar de trap. 'Meridyth is geen kleuter meer!' roep ik spottend naar mijn vader. Hij stopt even en kijkt me zogenaamd boos aan. 'Pretbederver,' zegt hij. Dan kietelt hij Meridyth's buik. Meri proest het uit en mijn vader rent door naar boven. Ik draai me weer naar mijn schrijfblok.

Ik heb nog een paar probleempuntjes kunnen bedenken en godzijdank ook een paar oplossingen. Een mogelijke oplossing voor vervoer, is Thomas. Ergens wil ik hem niet bij mijn nieuwsgierigheid betrekken, maar ik wil gewoon heel erg graag naar Den Bosch om met Lily te praten. Ik besluit Thomas een berichtje te sturen.

Leah

Hee Thomas, ik heb een vraagje

Voor ik mijn vraag kan typen zie ik dat Thomas mijn bericht gelezen heeft en aan het typen is.

Thomas
Heey
Sure, tell me

Ik vraag hem of hij morgen af wil spreken zodat ik rustig met hem kan praten, dan kan ik daarna vragen of hij overmorgen mee wil.

Leah
uhww heb je misschien zin om morgen wat af te spreken?

Thomas
Ja das goed! kijk ff of ik kan

Leah
Is goed

Fack! Ik gebruik hem alleen maar. Ik spreek morgen wel met hem af voor de gezelligheid, maar ik ga hem hier niet bij betrekken. Beetje lullig om hem morgen uit te leggen wat ik wil doen en dan te vragen: 'Ja, ik heb eigenlijk geen vervoer en geen geld dus kan jij even mee met je scooter?' Dan ben ik officieel de grootste klootzak op aarde.

Thomas
Ik kan

Leah
Gezellig! waar?

Thomas
Kan wel bij mij thuis?

Volgens mij vindt hij me echt leuk... Maar hoe? Ik grijns in mezelf als een psychopaat.

Leah
Okee dat is goed
Wat is je adres?

Als ik Thomas' adres in mijn notities heb gezet loop ik naar boven. My God. Hoe? Ik trek mijn pyjama aan en loop naar mijn kledingkast. Wanneer was de laatste keer dat ik oprecht nadacht over een outfit? Ik trek de bovenste la open en tref drie shirts aan. Ik kijk wanhopig om en zie een enorme berg met vieze was in de hoek van mijn kamer liggen. Waarom?!

Na een paniekerige zoektocht naar kleren door het huis, heb ik een makkelijke broek/shirt-combinatie gevonden. Mijn afgetrapte schoenen liggen zielig naast mijn bed. Ik til ze op en laat ze naast mijn nachtkastje op de grond vallen. Ik kijk er een moment teleurgesteld naar en loop dan naar beneden.

Na drie koppen thee en een paar koekjes naar binnen te hebben gewerkt besluit ik mijn tanden te poetsen. Papa is vijf minuten geleden al naar bed gegaan. Ik laat al het servies op de tafel staan, maar zet de tv uit. Ik knip alle lichten beneden uit en loop de trap op.

Na mijn tanden te hebben gepoetst kruip ik in bed. Uit gewoonte pak ik mijn telefoon. Ik ontgrendel hem en krijg een vervelend gevoel in mijn buik. Ik heb 28 gemiste oproepen van een onbekend nummer. Dat is gewoon gestoord. 28?!

Ik kijk snel of ik nog berichtjes heb, wat niet het geval is. Ik vergrendel mijn telefoon weer en leg hem op mijn nachtkastje. Ik denk na over morgen, ik heb er zin in. Ik probeer mijn gedachten hierop te houden en val dan in slaap.