Kime Ne?

14 - Herkesten Uzak Bir An

Kartına bakıp adının Kardelen Aktaş olduğunu öğrendiğim kadınla konuştuğumdan beri kafam çok karıştı. Durgunlaştım. Ne yapacağıma karar veremiyorum. Ben ve televizyonda olmak?

Aslında asıl soru şu "Ben ve enerjisi harika olmak?". Ama tabi bunu Kardelen Hanım'a sorup, onu aslında bahsettiği enerjinin NEGATİFLİK olduğuna uyandırmak istemem.

Günün geri kalanında bunu içimde tutamayacağımı anlayınca Can'la konuşmaya gittim. Tenefüs ziliyle yanına gitmem bir oldu. Gittiğimde sınıftan çıkıyordu. Koluna dokunup durdurdum.

-Bana mı geliyordun?

Bana asık bir surat ifadesiyle baktı.

-Hayır kantine gidiyordum.

O beni beklemeden uzaklaşırken ben şaşkın şaşkın arkasından baktım.

Aramızda yolunda gitmeyen bir şeyler var sanırsam ama çözemiyorum. Kafamı kurcalayan başka bir şey olmasa Can'ın üstüne giderdim ama basit bi "peki" yle geçiştirip kendi sınıfıma yöneldim.

Can arkamdan gelip kolumdan tuttu.

-Kızdın mı bana? Şöyle mahsun durma ya dayanamıyorum.

Mahsun mu duruyormuşum? Öyle durabileceğimden bile haberim yoktu.

-Yok ya kızmadım. Neden kızayım?

Can'ın suratında manalı bi ifade belirdi.

-Di mi neden kızasın?

He?

***

Asuman Hoca benim derdimin bana yettiğini surat ifademden anlamamış olsa gerek ki sıradaki problemin çözümü için beni tahtaya kaldırdı. Adımı üçüncü söyleyişinde anca duydum. (yine duymazdım ama sağolsun Ömür ayağımı tepti)

Panikle kafamı kaldırdım.

-HE N'OLDU!

-Bir şey olmadı Zeynep'cim, rica etsem şu tahtadaki soruyu sen çözer misin?

Salaklığımı üstümden atamamışken biraz daha saçmalamak istedim.

-HE NE Kİ O?

-ZEYNEP! Kalk tahtaya!

Korkuyla sıçrayıp ayağa kalktım, hocanın elindeki tebeşiri aldım. Gidip tahtanın önünde dikildim.

-Ee Zeynep aklından mı çözüyosun?

Hocaya bi bakış atıp tahtaya döndüm. Yazacak bişey bulamayınca tahtadaki problemin aynısını tekrar tahtaya yazdım.

-ZEYNEP!

-Ama hocam ne yapayım, bilmiyorum ki.

-Zeynep aşkolsun, üç haftadır bunları çözüyoruz, nasıl bunu söylersin. Ömür oğlum kalk, Zeynep'e anlatarak çöz.

Sahne senin Ömür.

Bunu dışımdan da söylemem hoş olmadı tabi, müdürün odasına ufak bir seyahat hakkı kazandım. Başlangıç noktasından, geçme 20 lira alma.

***

Rin, rin, rin! Çalan kursumun zilleri.

Okul yetmediği için sıra kursta.

Can'la ayrı çıktık ama koşup bana yetişti, elimi tuttu. Sessizce yürüdük. Elim terledi, sıkıntı falan bastı ama sesimi çıkarmadım aramız daha da beter olmasın diye.