Peki sonra ne oldu?
Can elimi tuttu, beni kendine çekti.
Gülüyordu.
Gözlerine baktım...
Ve kaçmaya başladım!
O gün bugündür de (tam tamına 1 hafta) Can'dan kaçıyorum! Telefonlarını açmıyorum, sınıfa gelince tuvalete gidiyorum, nerede görsem ciddi manada koşarak uzaklaşıyorum.
İlk 3 gün Can bu duruma gülmekle yetindi ama şu an kızgın. Ama ben de kaçmaya başladım bi kere, kendimi durduramıyorum. Galiba kısır bir döngüye girdik.
***
Akşam 7 gibi Ömür'ü aradım. Son zamanlarda bir durgunlaştı, canı sıkkın gibi. Kafamı kurcalıyor.
-Kız Ömür, nassın?
Durgun, geçiştirmek ister bir sesle yanıtladı.
-İyidir Zeynep. N'oldu neden aradın?
O ne demek öyle? Dehler gibi.
-Bu nasıl cevap hıyar? Yüzüme kapatsaydın daha iyiydi.
Bu sefer biraz daha kızgın geldi sesi.
-Tamam Zeynep uzatma, havamda değilim. Söyle hadi ne oldu?
Ben senin havanı alırdım ama hadi neyse.
-Bir canın sıkkın gibi geliyor bana ne zamandır. Öyle kontrol etmek istedim.
-İyiyim ya yok bir şeyim, kapatıyorum şimdi bir şey yazmam lazım.
Çat diye yüzüme kapadı öküz. Telefon tekrar çalmaya başladı. Tabi ki Ömür pişman olup özür dilemeye aramadı. Arayan Can'dı. Tabi ki sessize alıp görmezden ve de duymazdan geldim.
Sonra dışardan bi çığırtı yükseldi "Zeyneeeeeeeep," şeklinde. Önce bir anlayamadım, sesi evden geliyor sandım. Ama evde sadece annem vardı ve sesi en son bıraktığımda kadın sesiydi. Sonra camdan bakmayı akıl edebildim. Can aşağıdaydı.
Panikle telefonu açtım.
-Napıyorsun sen ya!
Aşağıdan bana bakarak konuştu.
-Son çareye başvuruyorum. Kızım deli misin sen neden kaçıyorsun benden?
-Bilmiyorum Can, önce bi kaçtım panik olup, şimdi de durduramıyorum kendimi.
-Bi an önce durdurman gerek. Çok özledim çünkü seni.
Telefonu suratına kapattım tabi ki bu sözler üzerine. Can önce telefona baktı sonra da "Napıyorsun," der gibi şaşkınca ellerini açıp bana baktı.
Ben de yüzüne perdeyi çektim.
***
Sabah babamı beklemeden kendimi evden dışarı attım.
Klasik meseleler hep. Yok ders çalış yok şöyle yap böyle yap, biraz abini örnek al falan filan.
Ben de resmen kaçtım evden.
Kaçmaz olaydım. Yolda karşıma Yiğit çıktı. Görmezden gelecektim ki o beni görürden geldi. Tam önümde durdu.
-Selam da mı vermiyoruz artık?
Tek çare olarak kafamı kaldırıp sanki onu yeni görmüş gibi yaptım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kime Ne?
Literatura FemininaZeynep'in gözü artık açıldı, her yanına kısmet saçıldı. Peki gerçek aşk kim? Ya da var mı? Ve Zeynep onu kaçırmak için neler yapabilir?
