'Dünyada gereğinden çok kadın vardı; ama yalnız bir teki yoktu...'
Yusuf Atılgan, Aylak Adam.Aklımdan milyonlarca şey geçti o an.
Düşündüm, ben bunu hakettim mi diye.
Evet hakettim. Ben de yanlışlar yaptım. Ve çok sıkıldım sorgulamaktan. Hem kendimi, hem diğerlerini. Kendimi akışa bırakmaya karar verdim. Eğer Ömür sevgilisi için benimle görüşmeme kararı alacaksa yapacağım tek şey saygı duymak olur.
Bir de arkasından küfür etmek.
Ama çoğunlukla saygı olanı.
Hem belki ihtiyacım olan budur. Herkesi silip sadece Ömür'e güvenmek istedim ama hatadır belki bu. Kimseye güvenmemeliyimdir. Ömür ve ben'i diğer insanlardan ve onların ilişkilerinden öyle yükseklere koydum ki Ömür'ün bu tekmeyi atıp beni yerlere düşürmesine ihtiyacım vardır belki. Belki, belki, belki...
Kendimi toparladım, gözlerimin dolmasını engelledim.
-Ömür bana açıklama yapmak zorunda değilsin, eğer görüşmeyelim diyeceksen eyvallah. Sevgilindir haklısın kaybetmek istememekte.
Ben panik halinde, bir yandan da gururlu bir tavırla konuşurken Ömür ne olduğunu anlamıyor gibiydi. Kaşlarını indirdi, bana garip garip baktı.
-Ne diyorsun kızım sen?
Ben kendi kendime iyice Johnny Storm gibi alev aldım, tamamen alınmış ve kırgın bir tavırla konuşmaya devam ettim.
-Diyorum ki aşık olduğun kızla benim yüzümden ayrılmanı tabi ki beklemiyordum. Sorun yok yani. No problem.
Ömür durumu anlayamayan kişiden duruma sinirlenen kişiye dönüştü benim ağır tahriklerim sonucu.
-Ne no'su problemi Zeynep, bir sussana. Ne aşkı?
Kendi tavırlarımdan aptallaşmış şekilde Ömür'e baktım.
-Aşıktın ya hani İrem'e?
Ömür gözlerini devirdi.
-Ya ne aşık olacağım canımı zor kurtarmışım. Allahın deli gözü.
Birden gülmeye başladım. Hem sevinçten hem de Ömür'ün tepkisinden. Karşılıklı kahkaha atmaya başladık. Sakinleşince Ömür'e döndüm.
-Neden aşığım dedin o zaman? Öyle demesen de onu ima ettin.
Ömür biraz sıkıntılandı, parmaklarını kumral saçlarının içinden geçirdi. Gözüme değil, arka masaya bakarak konuştu.
-Hani Can'la görüştün ne konuştun demiştin. Bunu konuştum işte. Çok stresliydi. Ben de o rahatlasın diye İrem'le çok mutluyum bilmem ne dedim. Sana da aynını söyledim ki ikiniz konuşursanız yalanım ortaya çıkmasın.
Aramızda sessizlik oldu. Ömür gözümün içine baktı.
-Hala atlatamadı ikimiz konusunu. İnanmıyor arkadaş olduğumuza.
Paramparça oldum. Görüşmememizi isteseydi olacağımın iki katı paramparça oldum. Kendimi yalancı gibi hissettim.
Çok yalan söyledim daha önce, yalancı gibi de hissettim doğal olarak. Ama Ömür'e yalan söyleyen bir yalancı gibi hiç hissetmemiştim.
-Ben...
Sesim çatladı, öksürdüm. Devam ettim.
-Ben Can'a aşık değilim Ömür.
Ömür sessizce gözlerimin içine baktı. Duymaktan korktuğu şeyi söylemişim gibi hissettim. Kafasını salladı.
-Biliyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kime Ne?
ChickLitZeynep'in gözü artık açıldı, her yanına kısmet saçıldı. Peki gerçek aşk kim? Ya da var mı? Ve Zeynep onu kaçırmak için neler yapabilir?