Destiny | N.H

Rozdział 9

Wypusciłam głośno powietrze. To nie tak miało wyglądać. Teraz pewnie widzi we mnie wroga a przecież ja nic nie zrobiłam.

Poszłam do kuchni żeby przygotować w końcu obiad. Nie mogłam się jednak skupić ponieważ Niall zajął miejsce na wysokim, kuchennym krześle i obserwował mnie. Otworzyłam lodówkę i wyciągnęłam potrzebne składniki. Starałam się robić przemyślane i zgrabne ruchy aby znów się nie zbłaźnić, ale na szczęście wszystko poszło gładko.
Po kilkunastu minutach w kuchni unosił się już smakowity zapach nagetsów i frytek. Pomyślałam o tym bo każde dziecko lubi takie jedzenie. Przecież gotuję dla Briana a nie dla Nialla. - " Uch Nel, to zabrzmiało tak sarkastycznie." - rozmawiałam ze swoją podświadomością co nie było dla mnie dziwne czy nowe.
Kiedy do blondyna dotarł zapach to wstał i podszedł. Stanął za moimi plecami i patrzył przez moje ramię. - " Przez żołądek do serca." - przybiłam piątkę w myślach ze swoją podświadomością. - Zaraz będzie gotowe. - obróciłam się lekko a mój nos otarł się o jego szczękę. Taki był plan, powoli aż do celu, ale jednak trochę trochę zdrętwiałam na tą bliskość. Skorzystałam z okazji i zaciąnęłam się jego zapachem. Mogłabym porównać jego perfumy do... nie wiem. To jakby szczęście rzucało się w objęcia zajebistości. Rozumiecie mnie? Po prostu zapach, który nosi nazwę Niall Horan.
Mój niewielki i niewinny gest chyba na niego podziałał bo objął mnie w talii i przyciągnął tak blisko siebie, że nasze ciała się stykały. Okey, teraz już w ogóle nie mogę się ruszyć.
- Straszna z ciebie prowokatorka wiesz? - wyszeptał do mnie ucha. - Nie wiem o czym mówisz. - prychnął na moje słowa.
- Ewidentnie chcesz się ze mną pieprzyć. - był pewny siebie a to tak strasznie mnie podniecało. Musiałam jednak wcielić w życie mój plan.
- Nie chcę. - rzuciłam obojętnie chociaż tylko ja wiem ile te słowa mnie kosztowały. Odwróciłam się i wróciłam do gotowania.