Marrying my Teacher [COMPLETE/UNEDITED]

°_Chapter 44_°

Authors Note: Maraming typos at wrong grammars. Sorry.

°_Chapter 44_°

Rebecca's Point of View:

"Ipapakulong na talaga kita! Saan mo ba talaga ako dadalhin hah?!" singhal ko sa kanya.

Kanina pa kasi ako tanong ng tanong eh ni isa wala akong natanggap na sagot. At gaya ng dati, wala paring respond.

Hindi ko nalang siya pinansin at sumandal. Tutal hindi rin naman niya ako sasagutin ay tatahimik nalang.

Tumingin nalang ako sa bintana at hindi na nagsalita. Nasasayang lang ang laway ko sa kanya.

"Are you mad?" tanong niya bigla. Himala.

Ginaya ko lang ang ginawa niya kanina. Hindi ko siya pinansin at patuloy sa pagmamasid sa bintana.

"I'm sorry." sabi niya and still, hindi ko siya pinansin. Walang silbi ang sorry niya.

Narinig kong tumunog ang phone ko kaya kinuha ko agad ito sa bulsa ko at tinignan kung sino ang tumawag. It's Austin.

" Who's that?" tanong na naman niya.

"Someone I love." I said in a sarcastic way and answer the call.

" What did that bastard do to you? Where are you? Saan ka niya dinala?" tanong niya. Ang dami nga eh.

"He kidnap me and hindi ko alam kung saan na niya ako dadalhin---"

Hindi ko matapos ang sasabihin ko kasi bigla nalang niyang hinablot ang phone ko!

"What the! Wala ka man lang bang manners?!"

"I have. Kaya lang ako ang kasama mo so stop having communication with them." sabi niya sabay turn off ng phone ko.

Napanganga nalang ako sa ginawa niya. He's unbelievable! Hindi ko naman siya kaano-ano pero kung makaasta parang pagmamay-ari na niya ako.

Dahil wala na akong magawa ay natulog nalang ako. Irereport ko siya sa mga pulis pag nakauwi na ako. Imposible namang itanan niya ako noh.

Ace's Point of View:

Hininto ko na ang sasakyan sa harap ng bahay ko. Yes, I have a house in here. When I was working with Mrs. Synthia, I decided to make a house in here para madali kong mapuntahan siya.

I looked at her. She's sleeping and obviously looks tired. Napangiti nalang ako sa nakikita ko. I miss her so much na halos mabaliw na ako para mayakap siya ulit.

Hinawi ko ang buhok niyang nakaharang sa mukha niya and I caressed her face.

Nagbago siya at alam kong ako ang dahilan nun. And I'm not happy to it. I changed her and I don't like it. Kasalan ko lahat kaya siya nagkaganito.

She wears make-up. Red lipstick that traces her perfect lips. Ang sarap tuloy-ng halikan. What am I saying?

Napansin kong unti-unti na siyang nagising kaya umayos na ako.

"Asan na tayo?" tanong niya.

" Sa bahay ko. Come on. I bet you're hungry already." I said.

Lumabas ako sa sasakyan at pinagbuksan siya. Tumingin siya sa paligid and she smile. Ngumiti rin ako. Nakakahawa kasi yung ngiti niya.

Lumapit ako sa kanya and hold her hand. Dinala ko siya sa loob ng bahay ko na dalawang tao lang ang meron. Yung mga katulong.

" Halatang mahilig ka talaga sa white." sabi niya.

" Yes. Napakasimple lang naman kasi ng kulay at hindi masakit sa mata." sabi ko sabay tingin sa kanya. She's also starring at me pero sa huli siya na rin ang umiwas.