Marrying my Teacher [COMPLETE/UNEDITED]

°_Chapter 19_°

♪Author's Note: Thank you po sa mga sumubaybay ng story kung ito. Isa sa reason kung bakit ang tagal ng update ko ay ang dami kong ginagawa and I'm waiting for some comments. :) Dahil sa comment niyo kasi  nalalaman ko na may nagpapatuloy sa pagbabasa nito.

Thank you ng marami sa mga bumabasa. :) magcomment lang kung sino ang gustong magpadedicate. :)

So, ito ang panibagong chapter para sa inyo. :) Vote kung nagustuhan, comment kung ano ang naging reaksyon. Enjoy!

.

°_Chapter 19_°

.

Rebecca's Point of View:

.

Excited na akong umuwi sa mansion ng makapagpahinga ako o kung hindi man yun mangyayari ay magpapakamatay na ako. Pagkatapos ng lahat ng sakit na dinaramdam ko. Hindi na imposibleng magpapakamatay ako!

.

Bwiset na ex-boyfriend, bwiset na kaibigan. Bwisit na lahat! Ako pa ang may kasalan kung bakit umiyak ang babaeng yun! Puchang bangus silang dalawa!

.

Flashback

.

"Ano bang problema mo at kung makaasta ka parang ang laki ng kasalanan ko sayo?!" masakit man ang sigawan siya dahil sa mahal ko 'tong lalaking nasa harapan ay kailangan. Nakakaselos naman kasi! Bakit dun siya kumakampi sa impakta kong kaibigan.

.

"Tss. Anong problema ko? Ang problema ko kung bakit mo sinampal si Eunice. Kung bakit siya umiiyak. Puta~! Ba't mo yun ginawa sa kanya?!" kanina pa ako nagtitimpi sa trato niya sa akin at kanina pa kating-kati ang kamay ko para sampalin siya.

.

"She's shouting at me. Parang ako ang may problema. Gusto ko lang naman malaman kung bakit siya umiiyak, Leo. Pero pinagsabihan niya ako ng hindi magaganda. Kaya ayan! Nasampal ko siya! Bakit siya umiiyak? Gusto mo sample?" di ko pa siya pinasagot ay sinampal ko na ang gagong lalaking sumakit sa puso ko. Tae~! Ang sakit dre!

.

"Ayan! Ganito ko siya sinampal! Ito ang dahilan kung bakit siya umiyak ng to the highest mountain everest! Ano? Masakit ba? Ba't di ka umiyak? Umiyak nga yun dahil sa sampal ko. Ba't di mo gayahin? Peste~!" sabi ko at aakma ng umalis sa pwesto ko ng hinablot niya ang kamay ko.

.

Tinignan ko ang kamay niya na nakahawak sa kamay ko. Para na akong nakuryente sa hawak na 'to. Letse! Alam ko namang panghuling beses ko na mararamdam ang kamay niya! Nakakalungkot lungs~!

.

"What?" sarcastic kung sabi.

.

Nakita ko ang lungkot sa mga mata niya. Parang hindi niya gusto ang mga nangyayari. Tulad nga ng sabi ko, "Parang" lang. Maaaring totoo, maaaring hindi. Kdot!

.

"Just... don't hurt her again." bibitawan na niya sana ang kamay ko ng hawakan ko ito ng nakapahigpit.

.

I hug him. I just cant help it. I love him. And it will never change. Only him. Only Leo. ♥

.

Humihikbi ako nakayakap sa kanya. It hurts to let go of him. Niyakap ko siya ng napakahigpit na to the point na halos mapunit na ang polo niya.