°_Chapter 46_°

7.8K 131 8
                                    

[A/N: Maraming WRONG GRAMMAR AT TYPOS. SORRY IN ADVANCE.]

°_Chapter 46_°

Rebecca's Point of View:

Mag-iisang buwan na ang lumipas at hindi na siya nagparamdam sa akin. Eh mula sa simula naman ako ang nagtulak sa kanyang huwag na siyang magparamdam sa akin. Pero shit! Namimiss ko na siya.

Jane went home last week and ako nalang ang naiwan rito sa mansion. Si Austin, busy sa company nila. Mag-dadalawang linggo narin niya akong iniiwasan. Eh ako ang nagtulak eh.

Napabuntong-hininga nalang ako at sumakay sa kotse. Nagpadrive na ako kasi wala ako sa mood ngayon.

Pagkalabas namin sa gate ay tinignan ko agad kung may nakaparada bang sasakyan. Pero wala. Wala siya.

I bit my lower lip because of my dissapointment na wala siya. Ako nga ang nagtulak, ako naman tong hanap ng hanap.

Hindi nagtagal ay nakaabot na ako sa company namin. Pumasok na ako at lahat ng impleyado ay kanya kanya ng bati sa akin.

Binigyan ko lang sila ng isang tipid na ngiti at pumunta na sa office ko. Bumungad agad sa akin ang sandamakmak na mga papel na kailangan kong basahin at aprobahan.

Whoa. Trabaho na naman. Umupo na ako sa swivel chair ko at kinuha ang phone ko. Nagbabasakali na naman. Pero wala parin.

"Kamusta na kaya 'yon?" binasa ko nalang ang mga message niya sa akin noon para mawala ang pagkabagot ko. Ayaw ko rin namang magtrabaho muna kasi pagod ako.

Austin Calling...

Accept | Decline

Inaccept ko agad ang tawag niya. Milagro na ang tumawag siya sa akin noh. Akala ko pa naman tuluyan na talaga niya akong iiwasan.

" Yes?" I said.

" Let's meet tonight. Same place same time. Bye." sabi niya at sabay end ng call.

Napakurap nalang ako ng ilang beses dahil sa inasal niya. Yun lang?! 8 words lang tapos yun na?! Aba!

Bahala na nga. Pupunta naman talaga ako dun kasi namimiss ko na rin yun kahit papaano noh.

Binasa ko lahat ng nakalahad ng nasa papeles at pinirmahan. Yun lang naman ang kailangan pero nakakapagod parin.

" Mom, hindi ako makakatagal ngayon rito sa office. May date kami ni Austin." I said in the landline. Pagod nga kasi ako kaya hindi ko na nagawang personal-in siyang sabihan.

" It's okay. Go ahead." sabi niya.

I raised my eyebrow and ask her. " Now na?"

She laughed softly and answer. " Yes, now na. You need to look more pretty in your date. Prepare yourself. I'll call your driver to fetch you. Enjoy your night, sweetie."

" I will. Thanks, Mom. Love you." I said and hang up the call. Kinuha ko agad ang purse ko at bumaba na.

Paglabas ko sa company ay nakita kong nakaabang na ang driver at pinagbuksan na ako ng pintuan.

Umuwi ako para makapagbihis at para makapagretouch. Baka magmukha pa akong yaya kapag kasama ako ni Austin. Mahirap na.

Narinig kong tumunog ang phone ko kaya kinuha ko agad at sinagot kung sino man ang tumawag.

" Mendoza calling." I said while tying the lace of my heels. Ginamit ko ang kanang balikat ko para hindi malaglag ang phone ko.

" Nasa labas na ako. May I come in?" tanong niya. I'm sure naman kasing si Austin tong katawag ko.

Marrying my Teacher [COMPLETE/UNEDITED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon