The Bad Boy Meets Me [ ✓ ]

2

Beep... Beep.. Beep.. Those annoying sounds.. I don't know how those simple 'beebs' can bring out the worst in me. Kinapa ko 'yung alarm clock then pinatay. Umupo sa gilid ng kama at sinuot ang sinelas then naglakad patungong closet at kinuha ang uniform saka dumiretso ako sa banyo para maligo.

Habang nasa banyo ako, bilang pumasok sa isip ko ang pangalan ni Zach.

Nanlaki ang mga mata ko nang maalala ko ang nangyari kaninang madaling araw. Kahit paulit-ulit kong pinaalalahanan ang sarili ko kanina , nagpadala pa rin ako sa emosyon ko.

Napabuntong-hininga ako. Siguradong hindi ako titigilan sa panggugulo no'n. At kapag nangyari ''yun, magugulo ang peaceful kong mundo.

Lumabas ako mula sa banyo nang mabigat ang loob. I suddenly glanced at my black jacket. Maybe I should disguise? Alam kong hindi ko magagawa sa loob ng classroom 'yun dahil siguradong makikilala n'ya ako pero hindi naman kasi n'ya ako magugulo ron. Kahit sa labas lang ng classroom, tataguan ko s'ya.

Nagbihis muna 'ko ng uniform then lumabas ng kwarto para mag lunch. Kumirot naman ang puso ko dahil sa naalala.

2 years ago, aabutan ko pa si mama na naghahanda ng almusal.

Umupo muna ako. "Mama, bakit hindi po ako pwedeng magprito ng hotdog?" 6-year old Lizzy asked our mother.

Hinanda ko na 'yung mga plates na pagkakainan namin then tumabi sa kan'ya.

Nilagay ni mama yung hotdog sa plato at pagkatapos ay umupo sa tabi ni Lizzy. "Youre too young to cook hotdog ,honey."

"Eh egg po?"

"nope" Ako ang sumagot sa tanong n'ya at pagkatapos nag-umpisa nang kumain.

"eh chicken?.." Hirit pa ulit n'ya.

"Delikado, Lizzy. Maybe 'pag lumaki ka na" I told her cheerfully.

"Malaki na 'ko, Ate! Kasing laki na nga ako ng lamesa eh!"

Kunwaring nag-isip ako. Si Mama tinignan lang kaming magkapatid while smiling.

"hmmm. . What's the magic word?" I raised an eyebrow to her.

"Samantha" Mom told me.

I send her a 'dont worry look'

I looked at Lizzy. Magkasalubong ang kilay niya. Then biglang nagliwanag yung mukha nya.

"PLEASE ... "Nagpaawa effect pa s'ya habang 'yung index fingers n'ya pinagdidikit-dikit.

She looked at me hopefully...

"Hindi pa rin pwede . ." I grinned when I saw her frown.

Napasimangot s'ya. "Ate naman e'! O kaya noodles? Or eggs? . ." She pouted nung sinabi ni mama na masyado pa s'yang bata.

Niyakap ni Mama ang kapatid ko. "Ganito nalang. Kapag laki mo, ikaw na ang magluluto. Magsasawa ka sa kakaluto."

Hindi pa rin nagbago ang facial expression n'ya kaya natawa kami ni Mama. She's so cute everytime she pouts.

Napapailing nalang ako sa kapatid ko. Everyday, gan'to ang scenario namin. Magtatanong nang magtatanong si Lizzy kung pwede na ba s'yang magluto. Sasagot naman kami nang sasagot ni mama sa kan'ya na hindi pa pwede...

1 year and 11 months ago , nakikita ko pa ang mga ngiti nila. Maririnig ko pa yung boses nila.. Silent tears come down from my face. "I m-miss you guys . I really do... "I choked in my tears. I closed my eyes. I remember that night.

Rain . .

Gun . .

Mom . .

Lizzy . . .

Blood . .

I ran to the bathroom and thrown up. I w-wish kasama n'yo nalang ako. Gusto ko nang sumunod sa inyo pero alam kong madi-disappoint kayo. Hindi mo 'ko pinalaki, Mama para maging isang duwag.Pero alam n'yo, minsan nakakapagot mag-isa. Nakakapagod mabuhay nang wala kayo. 

Naghilamos ako. I looked at the girl in the mirror. She looks sad. Her eyes look tired. The girl that used to be happy and cheerful was gone.