The Suit Lover (COMPLETED)

Page 5

Ang facility na nirentahan namin para gamitin sa presentation ay na renovate ng ilang beses. Naging maganda ang nasa ibabaw pero ang bahagi ng backstage at ang dalawang sahig sa ilalim ng lupa ay medyo luma na at mahirap ng maiayos.

" Ngayon.. Asan ang emergency exit?"
Na'check ko na ng mabuti ang mga evacuation ng routa ng venue pero hindi pa ako nakakarating ng basement. Na check ko na rin ang routa ng evacuation sa ibaba ng backstage at sa waiting room na makikita sa first underground floor, tapos pababa ng second floor.

" Dapat nandito lang ito sa tabi-tabi. Ang underground service entrance ay nandoon lang, kaya ang kamalig ay dapat nandito. Pero... tama ba? Medyo nakakatakot kasi dito. Napakakomplikado parang maze.

Ang pinto kasunod sa underground service entrance ay bukas, kaya pumasok ako para makasiguro, mukhang hindi ito nagagamit ng madalas habang naka awang ang pagkakatupi nito. Lumang mga ilaw ang nasa itaas ang nagpalinaw sa mga piraso ng mga kalat ng kahoy sa sahig. Gawa ang lahat mula sa maaliwalas na kapaligiran.

" kailangan kong mahanap ng mabilis ang exit at umalis dito. "
Pagmamadali ko, lumibot ako, chineck ang bawat madadaanan ko, pero hindi ko talaga mahanap kung nasaan ang emergency exit.
Siguro walang emergency exit dito, pero, kahit hindi madalas na nagagamit ang bahaging ito hindi pwedeng walang exit siguro may nakaharang dito. "

Kahit na labag sa code, napaka common lang ng code, common na ang code lalo na sa ganito kalumanang gusali katulad nito, matapos akong makapagdesisyon na itigil ang paghahanap at bumalik na."

" Aaaah! A-ano?.. "
Napatili ako ng wala sa oras, at tarantang hinugot ang cellphone ko. Ang Maliit na ilaw ng phone display ay naging ilaw ng lugar matapos mawalan ng ilaw.

" Nawalan ng kuryente? Hindi pwede! "
Tarantang sinubukan kong hanapin ang daan pabalik pero, kahit anong gawin ko, ang labyrinthine passage ways ay mas naging madilim at hindi ko mahanap kung saan ako nakapasok, tagumpay kong naabot ang pinto na patungo pabalik ng service entrance.

*clank .. clank*

" Ano?.. you have to be kidding? "

*clank.. clank*

Ilang beses ko nang sinubukan, ayaw parin bumukas. Mukhang naka lock.

* tok.. tok *

" excuse me, may tao ba dyan? "
Kahit anong gawin kong ingay sa pagsisigaw, wala sumasagot.

" T-Tama.. pwede akong tumawag.... Ano? "
Sinubukan kong tumawag at tanongin sila na puntahan ako para tulungan ako, pero ang nakadisplay lang ay "out of range".

" Nakalock ako sa loob. Anong gagawin ko? May maghahanap sa akin di ba? "
Sumigaw at kinalabog ang pinto ng paulit-ulit pero mukhang walang kahit na sino ang malapit sa service entrance. Ng tumigil na ako, ay sumandal ako sa nakalock na pinto at umupo roon, walang paki kung madumihan man ng alikabok ang damit ko.

" Nawala na talaga ako and made a mess of things, haven't I? Ako ang nagsabi na kung pwedeng makauwi ng maaga ang lahag dahil sa bagyo anong mangyayari kung matatagalan ang pagevacuate dahil hinahanap nila ako?"
Nasabi ng utak ko mula sa tahimik na silid na kinaroroonan ko.

Nakaramdam ako ng hiya, yinakap ko ang mga braso ko aking tuhod at bagot na tinitigan ang sahig. Kung iyan ang kaso, mas gugustuhin ko pang hindi nila mapansin na nawawala ako at umuwi ng hindi ako nakikita.
Kinabukasan ng umaga, siguro may magdadala ng ilang equipment mula sa service entrance. Kailangan ko lang magtiis hanggang mangyari iyon.

" dapat maka alis na ang bagyo bukas ng umaga, sa tingin ko.. "
Kausap ko sa sarili ko dahil hindi ko kaya ang dilim at masyadong tahimik ng lugar pero, sa sinasabi ko ay mas lalong nag gulo ng sitwasyon ko.

" kung matutulog ako, mabilis darating ang umaga! "

Pagkukumbinsi sa sarili ko, pinilit kong ipikit ang mata ko. Kung sakaling gumana ulit ang cellphone ko, kailangan ko ipreserve ang battery as long as possible. Pero, hindi ako nakatulog ng ganoon. Hindi ko alam kong ilang oras ang dumaan habang naghahanap ng tamang posisyon na hindi masakit. Sa puntong iyon, para may narinig ako na maliit na tunog.

" Ano? "

(I'm probably just hearing things, but it could be someone coming to look for me.)

" May tao ba dyan? Nandito ako! Tulungan mo ako! "

*bugsh. Bugsh*

Kinalabog ko ang pinto ng paulit-ulit, at sumigaw hanggang sa lalamunan ko. Pagakatapos, ay nakarinig ko boses ng tao sa kabilang side ng pinto.

" Amber? Nandyan ka ba? "

" A-Ashton! "

Exciting isn't it?? Continue reading mas titindi pa sa susunod na chapters. :)

LadyvisionSG2.