The Suit Lover (COMPLETED)

Page 6

This chapter contains some scenes that are not suitable for young readers with ages 18 below.
So please.. skip this.

The next day..

Late ko na natapos ang trabaho ko at nagsimula nang magligpit ng gamit pauwi. Nakatanggap si Ashton ng emergency call.

" This is terrible. I'm sorry for the lack of warning. Pero kailangan kong pumunta ng pasay bandang alas tres bukas. "

"Ano? "

" Pangalan ko talaga ang inilagay nila sa invitation. Hindi ako makatakas. "

" Ahh.. "
Lihim akong napanatag. His expression clouded over.

" Mukha napanatag ka. Hindi mo ba talaga sasabihin sakin? "

" Hindi naman kasi big deal iyon. "

" kung ganun bakit hindi ka makatingin sa mata ko? "
Naglakad siya papunta sakin at hinala ang dalawang siko ko. Mariin akong yumuko, pero hindi ako makawala.

" Amber tell me! "

" Anong gusto mong sabihin ko? Wala naman akong dapat sabihin! "

" Amber... "
Hindi ko pa siya nakita na grabe magalit.

Mariin akong pumikit. Walang talaga akong ideya kung ano ang gagawin.
Hinigpitan niya ang pagkahahawak sa braso ko dahil sa pagka stubborn ko.

" Ashton.... masakit! "

Sinubukan kong makahawak, pero tinulak ako ni Ashton sa wall tapos.. hinalikan niya ako. Sa una ay matamis ang halik niya na napakagaan pero bigla itong nagbago, at naging mas naging desperado, para makakuha ng kasagutan na hindi ako sure kung mabibigay ko.

" A..sht..on. I ffffnn! Stop it! Mnn. .."

" Please, Amber... tawagin mo ako. Tignan mo ako.. tignan mo ako ng mas higit sa gusto ko. "

His hands was roaming over my waist & hips. His other hand went straight for the inside of my blouse.

" Hindi pwede.. hindi dito! "

" Kung hindi ka tatahimik, maririnig ng ibang tao.. pero kung hindi mo talaga gusto pwede ka namang sumigaw ng tulong.. "

I cant do that!

His warm large hand enveloped one br*ast. He ran his thumb over the sensitive spot to elicit a reaction.

" Ah! "

Tinakip ko ang kamay ko sa bibig ko para pigilan ang kahit na anong ingay na lalabas mula dito. Desperado akong panatilihin na maging tahimik.

" Kapag may makaalam na ginagawa natin 'to sa opisina.. well, ay alam mo na kung ano ang mangyayari. Hindi mo na kailangan mag ingay. Kaya naman nating mag usap ng tahimik. "

He tightenend his arm around my back. He loved me passionately. But all I could do was try to stop myself from crying out.

" May pasa ang braso mo. "

" Maliit lang. "

The storm had passed, but my body was too lethargic to move properly. I tried to gather my wits about me again.

" Sa huli, walang dumating para hanapin tayo. I honestly wouldn't mind the audience. "

" Ashton... "

" I didn't mean to cause you any inconvenience. Gusto ko lang makita kung kaya kong mabawasan ng konti ang sakit mula saiyo. Pero ayaw mong sabihin sakin. "

" I can't it anymore!"

" Amber? "

" Lahat na lang gusto akong paglaruan! Oh.. wala lang 'yon . "

" Sa tingin ko kailangan mo pa ng konting oras, hindi ba? "

" Oras? "

" Your emotional at the moment. Kung ayaw mong pag usapan, hindi kita pipilitin sa ngayon pero.. pag balik ko galing sa byahe, gusto kong sabihin mo sakin ang nararamdaman mo. "

" ako... "

" okay lang naman sayo, tama? Then its a promise. "
Hindi man lang niya ako binigyan ng pagkakataon na makapag salita.

Youre as pushy as Beverly..

Pero ako naman ang laging tumatakbo mula sa malinaw na sagot.. kailangan kong ibigay sa kanya.

Tatlong araw... iniisip ko kung may maibibigay ako na sagot sa kanya pagkatapos ng tatlong oras.

Ang unang araw ni Ashton sa Pasay..

At.. ang report na ito ay tapos na.

Tinapos ko na ang trabaho ko ngayong araw at umuwi na. Magaan akong bumuntong hininga, nang umilaw ang internal line.

" Good morning, this is Amber. "

" May dumating na kliyente para sayo... "

" kliyente? "

" May kilala ka bang babae na Charm ang pangalan? "
Bakit nandito siya sa pilipinas?
Hindi ako makapaniwala na nagpunta siya dito.

" I'll be there soon, please pakisabi na maghintay. "

" No problem. She's waiting in the lobby. "

" thank you. "
Nagmadali ako patungo sa lobby. Tapos nagpagdesisyonan ko na sa isang cafe kami mag uusap.
Pakadating namin sa cafe ay nagkabatian muna... tapos ay mabilis niya pinutol.

" Narinig ko na nasa isang business trip si Ashton? "

" Oo. "

" His grandfather is good at moving the pieces in to place. "

" Ano? Ibig mong sabihin pakana ng lolo niya ang business trip? "

" Gusto kitang makausap at gumawa siya ng paraan para sakin. "

So ang kompanya sa pasay ay kasabwat ng lolo niya.

" ano bang gusto mong pag usapan natin? "

" Ano pang gusto kong pag usapan? Kailan ka ba talaga makikipaghiwalay sa kanya? "

" kailan ako makikipaghiwalay sa kanya? "
She snorted lightly.

" Gaano na ba katagal mula nang bigyan kita ng advice? "

"Tungkol? "

" Nakausap mo din ang lolo ni Ashton, di ba? Kapag hindi ka nakipaghiwalay sa kanya, mawawalan ng trabaho ang ama mo. Naisip ko kung hindi mo narealize 'yon, at kaya pala ineenjoy mo pa ang oras mo. "
Ayaw niya sumagot nang kahit ano..

" Si Ashton ang first love ko, pinangarap ko na magpakasal sa kanya simula noong maliit pa ako. Nakiusap ako sa lolo niya at sa wakas ay pinayagan niya kami. I wont anyone get in the way. "