Dear Stranger (Pinoy BoyxBoy)

Chapter Six

AUTHOR'S NOTE  

Sorry sa delay, as some of you know na-operahan po ako and right now under recovery pa rin ako at masakit pa tahi ko kaya pasensya na sa delay.

BTW, may isang flashback dito from "Love, Stranger" na hindi ko naisama dati pero included po siya sa eBook version na mabibili niyo soon sa BUQO, may mga dinagdag akong extra parts doon eh. I hope magustuhan niyo ang isang pahapyaw rito.

Next time na lang po ang mga ibang bagay kailangan ko na po magpahinga.

MARAMING SALAMAT PO!

MAY MGA TYPO'S AND PROBABLY GRAMMAR ERROR ITO. 'DI KO PA NA-EEDIT DAHIL MEDYO BUSY PO AKO. SA BOOK VERSION (SOON IN BUQO), NANDOON PO ANG EDITED VERSION AND BETTER VERSION. (May mga bonus clip and scenes din po akong balak idagdag doon so kung gusto niyo pong mabasa, I suggest you get a copy po once na available na.)

======================================================

BY: White_Pal
FB: https://www.facebook.com/gabriel.montenegro.35
TWITTER: https://twitter.com/gabby_whitepal
BLOG: https://gabbysreroute.wordpress.com

CHAPTER SIX

RAY:

"Nagkasama lang kayo sa Beijing for four days friend na agad? Ang sabihin mo patay na patay ka sa kanya! At dahil 'di mo mapigilan ang kalandian mo, sinubukan mong mang-agaw ng pagmamay-ari na ng iba, malandi ka!" sigaw ni Gel sa akin. Isang malakas na sampal ang bumagsak sa mukha ko, nasundan ito ng isa pa, at isa pa, at isa pa, hindi ko na mabilang. Lumapit ang mga kasama niya at pinagtulungan ako, hindi ko mabilang kung ilan ang sumabunot, sumuntok, at sumipa sa akin ng oras na iyon.

Naramdaman ko ang pagtulo ng dugo mula sa aking bibig. Napakasakit ng buong katawan ko. Lumapit si Jerome, inawat niya si Gel. He tried to reason with her, but it's not enough. In the end dineny ako ng matalik kong kaibigan.

"Stop it Gel! He's... He's just a stranger!" sigaw ni Jerome na pumatay sa akin.

Dinilat ko ang mga mata ko. Nakita ko ang puting kisame, sa mga kanto nito ay may maliliit na puting kwadradong ilaw na nagbibigay liwanag sa kwarto. I think nasa clinic ako ng Hotel.

"How are you feeling?" isang boses ang narinig ko mula sa aking tabi. Tiningnan ko siya, nakita ko si Bae. Hindi ako makapagsalita. Napakabigat pa rin ng pakiramdam ko, lalo na ang puso't utak ko. Hindi ko alam isasagot ko, hindi ko maramdaman ang estado ko.

Kinuha niya ang baso sa tabi ko at pinainom ako ng tubig, ininom ko ito. Umayos ako ng higa.

"Mr. Kyou is worried about you. He's here a while ago. He already know what happened." He said in a soft voice. Kasing kalmado ng atmosphere ng kwarto ng clinic na hinihigan ko ngayon.

"How did he know?" mahina kong tanong.

"He asked me, and then I told him. And base sa sinabi mo kanina, it's about that guy from Beijing again right?"

Hindi ako sumagot. Muling tumatak sa utak ko ang imahe ni Rome at Gel na naghahalikan. Bumigat na naman ang pakiramdam ko. Gusto ko silang wasakin ng buhay. Gusto kong durugin ang kaligayahan nila. Gusto kong burahin sila sa paningin at utak ko. Nagbitiw ako ng isang malalim na hinga.

"I want to go to my room. I want to rest."

Bakas sa mapungay niyang mata ang pag-aalala, gayun pa man ay pumayag siya sa kagustuhan ko. This day is too much. Gusto ko na lang matapos ang araw na ito.