*This is a sequel to "LOVE, STRANGER"
1 YEAR LATER...
Spring came... Time of rebirth and new beginnings...
Sa pagtatapos ng lamig ng winter, mapawi rin kaya ang sakit ng nakaraan?
"Hi Stranger..."
"Hi Ray... I miss you."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER THIRTY-TWO
RAY
Tumayo si Rome sa kinauupuan niya. Mabilis siyang naglakad palapit sa amin.
"Putangina mo!" sabay sapak kay Kazuki. Natumba ang hapon sa damuhan.
"Rome ano ba!" Sigaw ko sabay harang kay Rome at linayo siya kay Kazuki.
"Koneyaro!" Sabay sapak ni Kazuki kay Rome. Ang bilis! Nakatayo na pala siya! Napahawak si Rome sa pader na gawa sa kahoy. (Putangina mo!)
"Kazuki ano ba!" Sigaw ko. Mabilis na sumugod si Rome kay Kazuki ngunit pinigilan siya ng hapon at patuloy na nagpangbuno ang dalawa. "Tumigil nga kayo! Ano ba!" pag-awat ko sa kanya. Nakita kong humahangos ang mga kaibigan namin, inawat ni Bae si Kazuki samantalang inawat ni Jess si Rome.
"Gago ka! Wala kang respeto!" sigaw at duro ni Rome kay Kazuki.
"Rome ano ba! Tumigil ka na!" sigaw ko sabay hampas sa braso niya.
"Bakit? Masarap ba? Malaki ba? Nag-enjoy ka sa ginawa niyo sa kabilang resort ano?" sigaw sa akin ni Rome. Nakuha ko ang ibig niyang sabihin, napakasakit, para akong sinaksak sa binitiwan niyang salita. Bumagsak ang kamao ko sa mukha niya. Inawat ako ni Jess.
"Huwag mong ibintang sa akin ang gawain mo!" sigaw ko. "I'm not cheap!"
Tumingin sa akin si Rome. Napakatulis ng tingin niya sa akin. "Iyan din ang akala ko! Pero ano itong ginawa niyo?"
"Wala kaming ginagawang masama! Kanino mo ba nakuha iyan?" sigaw ko. Unti-unting nawala ang dilim sa kanyang mukha. Parang bumalik ang kanyang katinuan.
"Kay Gel." Sabat ni Lyn. Napatingin ako sa kanya. Nakita ko si Kim na tinapik si Lyn. "Bakit? Totoo naman ah! Pinuntahan kanina ni Rome si Gel at kung anu-ano sinabing kahalayan at kasinungalingan na ginagawa niyo ni Kazuki sa kabilang resort." Bunyag ni Lyn sa kasinungalingan ng impakta.
Nagdilim ang paningin ko sa narinig. Lahat ng nakatagong galit sa loob ko'y unti-unting kumalat sa katawan ko, kasabay nito ang pagbigat ng dibdib kong parang kinukurot nang paulit-ulit. Nabalot ng luha ang aking mga mata, luha ng poot.
