*This is a sequel to "LOVE, STRANGER"
1 YEAR LATER...
Spring came... Time of rebirth and new beginnings...
Sa pagtatapos ng lamig ng winter, mapawi rin kaya ang sakit ng nakaraan?
"Hi Stranger..."
"Hi Ray... I miss you."
Maraming salamat kay Roj Sawada dahil tinulungan niya ako sa pag describe sa katawan ni Bae at Kazuki. Iyan yung rason kaya na-delay ako ng 3 weeks bukod pa sa may mga inaasikaso at inaaral ako. Pasensya na po.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CHAPTER TWENTY-SIX
RAY:
"Rome... Please... Huwag." Sabay iwas sa labi niyang halos dumikit sa labi ko.
Tahimik.
"Hindi mo na ba ako mahal?" bulong niya.
Para akong tinamaan ng kidlat, hindi ako makakibo, hindi ko alam ang nararamdaman ko. Binaba niya ang dalawang kamay na nakatukod sa pader mula sa pagitan ng mukha ko. Napayuko siya at unti-unting umatras. Tumalikod siya at nag-umpisang tumbukin ang nakaawang na pinto. Palabas na siya nang bigla akong magsalita.
"Masaya akong nandito ka. Masaya akong magkaibigan tayo. Importante ka sa akin Rome."
Dahan-dahan siyang lumingon sa akin. Naaninag ko ang malungkot niyang mukha. Ngumiti siya. Palagay ko'y naintindihan niya ang gusto kong ipahiwatig. Tumalikod siya, akmang aalis na siya'y patakbo akong umakap sa kanya.
"Good night Rome." Bulong ko.
Humarap siya at inakap ako, napakahigpit. Napakabilis ng tibok ng puso ko. Hinilig ko ang ulo ko sa dibdib niya.
"Good night Ray." sabay halik sa ulo ko.
***
ROME:
Wala akong mapag lagyan ng kilig at tuwa dahil sa mga nangyari sa atin. Tuwang-tuwa ako na tila nagsasayaw habang naglalakad pabalik sa aking villa. Nakita ko si Jess sa labas ng pinto.
"Pare saan ka galing? Saya mo ngayon ah." bungad sa akin ni Jess na palabas ng villa namin.
