Cukiereczek [PRZYWRÓCONE]

2.

Zapowiadała się dzisiaj spokojna sobota. Obsługiwałem klientów wraz z moją przyjaciółką Ewą. W wolnej chwili opowiedziałem jej całą historie jaka przydarzyła mi się tydzień temu.
- Hahahahahahaha-dziewczyna wybuchła śmiechem.
Spojrzałem na nią pytająco.
- T-ten koooleś hah ma naprawdę haha wspaniałe poczucie humoru - wydusiła przez łzy.
- Ja nie widzę w tym niczego zabawnego - prychnąłem. - Jak o tym pomyślę to od razu krew się we mnie gotuje.
- Oj już nie denerwuj się - czule mnie przytuliła.
Nagle drzwi się otworzyły, a ja przerażony wyszeptałem:
- o wilku mowa...
Niestety czerwonowłosa to usłyszała i odpowiedziała:
- To on? Przecież... Nie, to niemożliwe...
- Cóż to za czułości w pracy, hm? - "Ken" zmierzył nas piorunującym spojrzeniem.
Szybko oderwaliśmy się od siebie.
- Przepraszam panie Alexie... - odparła zmieszana Ewa.
Kim do jasnej cholery jest ten facet? Skąd ona go zna? Byłem przerażony. Nawet nie zauważyłem, że w zamyśleniu niechcący zacząłem wpatrywać się w krocze pana Alexa...
- Na co się tak gapisz przybłędo? Tutaj mam oczy - wskazał palcem na swoją twarz.
Momentalnie spaliłem buraka.
- Proszę mi wybaczyć! Zamyśliłem się! Nie zrobiłem tego specjalnie!
- Yhm - mruknął pod nosem niezadowolony. - Już się tak nie tłumacz. Jesteś irytujący.
Poczułem jak ciśnienie diametralnie mi podskoczyło. Myślałem, że zaraz eksploduje i rozszarpie go na małe kawałeczki, a później użyje jako posypki do pączków.
Blondas udał się w stronę windy. Nasza cukiernia byłam położona tuż pod hotelem. Obydwa należały do pana Nowaka.
- Ewo wytłumaczysz mi co przed chwilą się wydarzyło? - spytałem ją próbując jakoś poukładać myśli.
- Otóż pan Alex to syn pana Nowaka - odparła opierając się leniwie o ladę.      
Ee.. Że co proszę?!      

Dziekuje za miłe komentarze i gwiazdki zmotywowały mnie one do napisania drugiego rozdziału :3 Mam nadzieje że i ten wam sie spodoba. W nastepnym sprobuje bardziej sie rozpisac. :D