Let's play a love game :)

Untold Stories

Hindi ko alam kung anong magiging reaction..Matapos kong marinig ang lahat..
Matapos niya kong yakapin hinarap niya ulit ako at magsalita....
"Inamin kong natakot ako at naduwag sa anong pwedeng amngyari satin,pero isa lang ang sigurado ko, sayo ko lang to naramdaman, handa na kong harapin ang lahat, basta kasama ka..
Sigurado ako at alam kong....Mahal na mahal kita...At sana lang its not too late..."

Hindi pa din ako makasagot...
"Alam kong status nalang kulang .natin noon, yung official na girlfriend kita at boyfriend mo ko..Alam kong alam mo at ramdam mo na higit pa sa m.u ang nararamdaman ko para sayo...at higit sa lahat alam ko na gustong gusto mong maging official tayo at ganun din ako...Alm mo ba bakit ako natakot at naduwag?,kasi nagising nalang ako isang araw na hindi ko kaya ko pag nawala ka..Pero mas ikamamatay ko pagnasaktan kita kaya pinili ko ng lumayo at iwan ka ngayon kaysa lalo kang masaktan kapag nanatili ka sa tabi ko.,Pero mali ko, mas ikamamatay ko kung hindi kita makakasama...Mahal na mahal kita..",

Muli niya kong niyakap at pinunasan ang mga luhang pumapatak sa mata ko..
"Give me another chance...Kaya kong harapin ang lahat basta kasama kita".. C

Gulong gulo na ko..Eto yung gusto marinig sa kanya dati..Eto yung inaantay ko pero bakit ayoko ng marinig ang anu pang sasabihin niya...Pero hindi ko mapigilan...

"Simula ng iwan kita at umalis ako hindi kita nakalimutan, yung lahat ng first natin...hindi ko din nakalimutan ang anniversary kung kailan naging m,u tayo, hindi ko nakalimutan ang birthday mo..".

Inabot niya sakin ang malaking paper bag...
"Andyan lahat ng regalo at letter na dapat natanggap mo mula sakin kaya lang hindi ko naibigay...".

"Pero bakit ngayon lang?, Bakit ngayon lang?",
"Natakot ako..Naduwag ako...Ang daming tanong sa isip ko..Paano kung maging tayo?,Paano kung Hindi tayo magtagal?,Paano kung magbago ang lahat, paano kung makahanap ka ng iba?, paano kung hindi ko maibigay ang gusto at higit sa lahat paano kung masaktan kita....Pero narealize ko na mali ako,,,
At nung hindi ko na kaya at parang mababaliw na ko...Nagdesisyon na kong umuwi pero sabi ko nga sayo, nalaman naming malala na ang sakit ni mama..Kailangan ako ni mama, kailangan din ako ng mga kapatid ko, kailangan nila ko...Alam kong maiintindihan mo ko..."

"Sa tingin mo ba ikaw lang? Sa tingin mo ba ikaw lang ?, Halos isumpa ko ang lahat ng lalake sa buhay ko at mga darating dahil sa sakit na naramdaman ko...Pinatay ko na yung Queen na dati mong kilala kasabay ng pagpatay mo sa puso ko..Pinatay ko na din yung nararamdaman ko sa pyo kasabay ng pagpatay ng alaala mo....".
"Please Queen, give me another chance..Iloveyou"..
"I dont know!!", sabay kalas sa kanya at pumasok ako sa condo at sinara ko yung pinto..Napasandal nalang ako sa pinto habang umiiyak...

Ok fine....
I lied,,,,
Nagsinungaling ako...
Bukod kay Arthur si Drew ang naging dahilan kung bakit naging ganito ako...
Bakit mas pinili ko maging ganito...
Bakit umaayaw ako sa commitment,,,,
Bakit mas pinili kong sila ang saktan kesa ako ang masaktan.
Bakit mas pinili kong ako ang kangiwan kesa ako ang iwan sa hindi ko alam ang dahilan..
AT higit sa lahat bakit ma spinili kong makipaglaro sa pagibig kaysa ako ang mapaglaruan...

We started as friends..
I know every little thing about him.
I know his likes & dislikes..
I know his heartbreaks and love stories..
Coz im always there...

Until he finally confessed..
But the saddest part was we're not lovers nor couple...
We're more than friends but less than lovers...
In short.. M.U..
Malabong usapan...

We dont have monthsary & anniversary..
We dont have sweet endearments like babe, honey or love,,
But we have one thing in common....
Our feelings...

Yung tipong kahit hindi kami magsalita yung tipong tingin lang,alam na namin at nagkakaintindihan kami..
Yung tipong wala kaming "kami", but he always jealous...
Yung tipong wala kaming special dates but everyday is so special...

But even if we're not like others lovers or couples.....
I accept that....
Just to be with him...
I accept everything...
From his past to his fears...
Im his first & loyal  supporter and lover as well...

And  suddenly He changed...
But the only thing na hindi nabago ay yung paniniwala niya at paulit ulit niyang sinasabi na...
Ayoko ng commitment .....
dahil kapag pinayagan mong pumasok ang isang tao sa buhay mo, aalis at aalis sila kung kailan hulog na hulog ka na.!...

Nang iwan niya ko..Isa lang ang napatunayan ko...

No matter how good of a woman you are, you are not good enough when to a man who isnt ready!...

Pero hindi ko padin makuha bakit bigla siyang nawala..bakit bigla niya kong iniwan...
I realize na tama siya.., kapag pinayagan mong pumasok ang isang tao sa buhay mo, aalis at aalis sila kung kailan hulog na hulog ka na.!....

Hindi ko alam kung paano ko tatangapin ang lahat..
Ang lahat lahat na narinig ko....
Ang mga sagot sa madaming tanong ko...

Hindi ko mapigilang umiyak dahil kusa silang pumapatak...
"Queen,open the door", he pleased..
"Please leave...",

Nang maramdamn kong umalis siya , pumunta ako sa kwarto, humiga ako at doon ko iniyak lahat lahat..Ang pinakaayaw ko na mangyari sakin ay nauulit muli...Mabuti na lamang wala si Blue, ayokong makita niya kong umiiyak..ayokong makita niya ang ibang pagkatao ko...Ayoko...

Then suddenly My phone rings..
Someone sent a picture on my viber...,

Si Blue & Alexie...
Making Love!!!!

Dumagdag pa tong si Alexie...Sa inis ko.,Pinaltok ko yung phone ko..Magsama sama kayo!!!