Evet taşınıyorduk. Mahallemden, okulumdan, arkadaşlarımdan ayrılma vaktiydi. Ne gerek vardı ki taşınmaya. Neymiş kendi evimiz olucakmış. Ben gayette mutluydum burda. Yeni aldığımız evdense burası benim bu zamana kadar yaşadığım, anılarımın geçtiği ev. Burdan gitmek istemiyordum ki ben.
******
"Yapraaaakk" kimin sesi bu sabah sabah."Ya kalksana kızım ben geldim. Bak üstüne atlarım yapmayacağım şey değil bilirsin."
"....."
"Peki sen istedin bunu" dedi ve ciddi ciddi üstüme atladı evet bunu yaptı. Yağmur'du bu. Ve arkasından da Gamze geldi. O da eksik kalır mı? Asla. O da geldi ve üçümüzü birden gülme aldı.
"Kalkmazsan böyle kaldırırlar."
"Cidden sabah sabah çok iyi geldi."
"Hadi kalk kalk gidiyoruz."
"Nereye ya? Kızlar bırakın aa olmuyo bak" beni banyoya itmiş eşyalarımı da vermişlerdi.
"Hazır olduğunda çıkarsın bekliyoruz."
Yine ne planları vardı bunların. Yağmur ve Gamze benim en yakın arkadaşlarım. Onlarla 8. sınıfta dersanede tanışmıştık. O zamandan beri arkadaşız. 4 senede herşey çok değişti. Ama buna rağmen biz birbirimizden hiç kopmadık.
"Tamam hazırım. Nereye gidiyoruz.?"
"Kahvaltı sonra alışveriş sonra daa sinemaa."
"Kızlar burdan gideceğim için böyle yapıyorsanız lütfen yapmayın."
İkisinin birden yüzü düşmüştü. Onlarla aynı mahallede oturmak harika bir şeydi. Ama gitmek zorunda olmam da benim suçum değildi. Ne yapıp edip burda kalmayı sağlamalıydım. Bunu yapmalıydım.
"Ya kızlar ben özür dilerim. Öyle demek istemedim." hepimiz birden susmuştuk. Yağmur ağlamaya başlamıştı.
"Ya aptal gel buraya sensiz nasıl olucak. Kim tozunu attıracak buranın. Kim Enes'e takılıp sinirini bozucak. Ya biz sensiz ne yapıcaz." Enes 10 senelik arkadaşım. Arkadaştan daha da yakın. Kardeşim, sırdaşım. Onunla aramızdaki o kadar farklı bir bağ ki...
"Heey hadi ama tamam duygusallık yok lütfen bakın hazırım hadi çıkalım. Gamzee Yağmuur hadiii"
"Benim daha iyi bir fikrim var" dedi Gamze.
Neymiş o der gibi baktık Yağmur'la."Evdeyiz ya hani şey kız günü mü yapsak. Sınırsız dedikodu , sınırsız çikolata , sınırsız dans ve sınırsız film"
İşte buna hayır diyemezdim. Aynı anda birbirimize baktık ve gülmeye başladık. Siz olmadan ne yapıcam ben?
İlk bölüm biraz kısa oldu ama devamı gelicek. İyi okumalaaar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İHANET
Ficção GeralAltı güzel insan... Yapılan hataların bazen telafisi olamıyor. Ve sonucunda kötü şeyler doğabiliyor. Yanınızda yaşanan ölümlerin acısını hafifletebilecek insanlar olduğunda bunu daha kolay atlatıyorsunuz. Ve yaşananlar sizi öyle derinden sarsıyor ki...