Enes'in ağzından:
"Bunu yapmak zorunda mısın?"
"Zorundayım. Senden tek bir söz istiyorum. Onu yalnız bırakma"
"Benim için çok zor be oğlum. Ben ona hiç yalan söylemedim."
"Güvende olması için bu şart. Anlattım , biliyorsun. En azından bir süre. Sadece sen bileceksin. Lütfen!"
"Konu onun güvenliği olduğu zaman herşey durur ama canı çok yanacak."
"Ondan ayrı kaldığım her dakika benim canım daha çok yanıyor."
"Ya geri döndüğünde bıraktığın gibi bulamazsan."
"Eğer geri döndüğümde başka biri varda hayatında o zaman yaşamanın da bir anlamı kalmaz. Ama ben eminim. Olmaz."
"Yanındayım kardeşim."
===========================
Yaprak'ın ağzından:
Anneme anlatmıştım Mete'yi dün gece. Yağmur da biz de kalmıştı. Ammem, o , ben biraz konuşup öyle yatmıştık. Bugün de Enes, Mete, Yağmur ve ben buluşacaktık. Bir arada vakit geçirmeyeli çok olmuştu. Ve Mete'ye, onu, anneme anlattığımı, verdiği tepkiyi söylemek için sabırsızlanıyordum.
Yağmur'la berabet hazırlanıp çıktığımızda telefonu evde unutup geri döndüm. Bu sırada 3 cevapsız arama vardı. Hepsi de Mete'dendi. Geri döndüğümde ise cevap vermemişti. Meraklandım. Hızla Yağmur'a yetiştim ve buluşacağımız yere doğru yürüdük. Mete de geldiğinde içimde endişe kalmamıştı.
Gelip o kadar sıkı sarılmıştı ki. Sanki bir daha göremeyecekmiş gibiydi. Yüzüne baktığımda bana bakışları çok garipti. Mahçup, üzgün, suçlu....
"Canım bir sorun mu var?"
"Ha yok hayatım"
Yağmur'a döndüm ve lavaboya gitmek için anlaştık.
"Mete garip davranıyor."
"Özlemiştir seni. Baksana nasıl sarıldı? Sınavlardan sonra görüşemediniz ki bir daha."
"Öyle mi dersin?"
"Tabii. Görmedin mi bakışlarını özlemle bakıyor."
"Neyse ya hadi gidelim yanlarına."
Masaya döndüğümüzde Mete yoktu.
"Enes Mete nerde?"
"Hastaneden aradılar Hafize Teyze rahatsızlanmış apar topar kalktı."
"Ne oldu ki ya ben de mi gitsem? Mete'nin yanında olurum."
"Yok yok. Sen dur şimdi o bir korkuyla kalktı hızla gitti. Gelince anlatır zaten"
"Enes bilmediğim bir şey mi var? Anormalce davranmaktan vazgeçin! "
"Sana öyle geliyor ne olabilir ki?"
Bu sırada telefonum çaldı. Tanımadığım bir numaraydı.
"Efendim."
"......"
"Buyrun benim"
"......"
"N-nasıl? Karıştırıyorsunuzdur. Değildir. Hayır ya hayır!"
Duyduklarım gerçek değildir olmamalı.
"Yaprak ne oluyor"
"Mete" diyebildim sadece.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İHANET
General FictionAltı güzel insan... Yapılan hataların bazen telafisi olamıyor. Ve sonucunda kötü şeyler doğabiliyor. Yanınızda yaşanan ölümlerin acısını hafifletebilecek insanlar olduğunda bunu daha kolay atlatıyorsunuz. Ve yaşananlar sizi öyle derinden sarsıyor ki...