What if... (complete)

22

P.o.v Lilou

OMG , mijn mobiel doet het weer! Ik opende Whatsapp en was bezig Sarah alles te vertellen, opeens werd mijn beeld zwart. Batterij op?! Nu ik het dringend nodig heb dan uggg! Ik ging weer rustig naast Dante zitten, "Waarom zit jij eigenlijk hier?" Dante keek me recht aan en ik zag dat hij tranen kreeg, ik ging over zijn rug aaien. "M..mijn...vader ..he..heeft..mijn moder...*snik* vergiftigd..." Mijn ogen werden groot "Wat?! Waarom?! Hoe!? Hoe weet jij dat!?" Dante zuchte ,dat doet Sarah ook altijd als ik te snel en veel praat. "Ik zag dat hij wat in mama's thee deed en had hem dus aangesproken, hij heeft me bedreigt om het tegen niemand te zeggen. Later ging mama dood, ik dacht eerst niet aan dat spul in mama's thee maar nu weet ik wel beter.." er glipt een traan uit Dante's oog en ik geef hem een knuffel. "Waarom deed hij het? Wat heeft mama hem ooit misdaan? Waarom beleef ik dit?" allemaal vragen wat Dante aan me stel en waar ik geen antwoord op kan geven, ik krijg woede in me. Ik laat Dante los en gil "AAAAHHHH!!!!" gelijk gaat de deur open en komt Arnold naar beneden gerend "JIJ TRUT ! WAAROM GILDE JE?! EN HOE KOM JE LOS?!" "WAAROM HEB JE JE VROUW VERGIFTIG?! WAAROM DOE JE DIT MIJ EN JE KINDEREN AAN?!" Ik krijg een waas voor me ogen, als ik nou eenmaal een woede-aanval heb kan ik niet stoppen. Het is lang geleden dat ik een woede-aanval had, toen ik zes was en een jongetje me dik noemde terwijl ik zo dun was dat je mijn botten zag! Dat was elf jaar geleden... "Hoe..hoe..DANTE!!" en hij vlieg naar Dante's keel, boos grijp ik een arm van hem en doe een beweging die ik heb geleerd bij Karate. Arnold maakt een salto in de lucht en beland pijnlijk op zijn rug. Dante's igen worden groot "Dan..dankje.." ik knikte even maar kijk gelijk weer naar Arnold, hij is bewusteloos. "Dante , help me zijn armen vast te binden" Dante grijnste en pakte het touw waar ik mee vast zat.

==

P.o.v Liam

Ik wordt duf wakker, alles is wit. Ben ik dood? "Liam!" ik knipper een paar keer "Liam!" meteen besef ik wat er is gebeurt en ga recht overeind zitten "Auw!" "Voorzichtig" het dring me langszaam door dat Zayn naast me staat, ik kijk naar rechts. Daar staan Harry en Louis , Niall komt de kamer in lopen met brood en water. "Hier" en hij geeft mij een snee'tje brood. "Waar ben ik?" stamel ik uit. "Het ziekenhuis, een vrouw heeft je op straat zien liggen en belde een ambulance" Ik knikte "Sarah.." "Wat is er met haar?" vraagt Niall bezorgd, 'Ja ze zien elkaar echt als broer en zus' denk ik en ik leg het verhaal uit. "Ik ga naar de politie!" en Harry liep weg "Wacht" Harry stopte en keek om "Ik wil mee..." "Liam je hebt een gebroken arm" Zayn zei het zo rustig alsof ik een kind was van weet ik veel vijf jaar oud "Dus?" Na een tijdje overleggen mocht ik mee.

^Bij het politie-bureau aangekomen^

Liam : "Hallo, ik wil een meisje vermist opgeven"

Mvr. : "Wat is haar naam?"

Liam : "Sarah ehmm Meuler"

Mvr : "Hoelang is ze al weg?"

Ik keek de jongens aan

Zayn : "Iets van elf uur"

Mvr : "Sorry, we kennen pas ingrijpen na drie dagen"

Liam : "Drie dagen!! Ik heb haar zien ontvoeren!! Mij hebben ze een een gebroken arm gegeven!!"

De vrouw liep weg en kwam later weer terug.

Mvr : "Oke, geef ons haar telefoon-nummer dan sporen we haar op"

Ik was zo opgelucht dat ze haar gingen zoeken, nu kon ik gerust gesteld naar huis. Nouja gerust gesteld, dat ben ik pas gerust gesteld als ze haar heel terug vinden.

Hoihoi,

Kort hoofdstuk i know.

Maar ik ga vanavond uit logeren met veel vriendinnen.

Ik heb vandaag mijn rapport opgehaalt en ik ben super trots op mezelf want ik heb 4 zevens, 4 achten en 4 negens!!

Maarja hopelijk vond je dit hoofdstuk leuk.

Dus vote en comments

Xx Amber