►Thiry Three◄

569 36 13
                                    

31.1.15.

Kendimi mutsuz ve halsiz hissediyordum. Yataktan zor kalkıp, giyinmiştim. Ondan uzaktım. Neden böyle olduğu hakkında bir fikrim yok, bilmiyorum. Tek bildiğim bunun koca bir hata olduğu. Geri dönüşü olmayan, olamayan bir hata olduğu... Ve kendimi avutmak için en iyi hatam, diyorum. Tamam diyorum, ama tamam değil işte. Bu gece için özel bir partiye davet edilmiştim. Aslında istediğim; Evde pijamalarımla televizyon karşısına geçip, haberlerden yeni yıl kutlamalarını izleyerek koca bir cipsi tek başıma bitirmekti... Ama hayat hiç bir zaman istediğim gibi olmadığı için bu geceye gitmek zorundaydım. Ve kimlerin geldiği hakkında en ufak bir fikrim, bilgim yoktu. Can sıkıntısından patlaya patlaya alışveriş yapmaya çalışıyordum.

"Grande hanım..." sesiyle kendime gelerek duraksadım ve arkama döndüm. "Efendim?" diye sordum korumama. "Dediğiniz mağazayı geçtik." dedi. Derin bir nefes alıp verdikten sonra başımla onayladım ve etrafıma bakındım. Haklıydı, bayağı bir geçmiştik. Üfleye puflaya odaklandığım noktaya doğru yürümeye başladım. "Tanrı'm, hayatım neden bu kadar ekşınsız? Bana bir işaret ver..." diye mızmızlanmaya başladım. Aksiyon filmlerinden sonra böyle olmasına alışmıştım artık. İnsanlar çatıdan çatıya atlarken, ben alışveriş yapmasını bile beceremiyordum.

"Tanrı aşkına!" Sinirim tepeme çıkmıştı. Mağazaya adım attığımdan beri çantamı karıştırıyordum ama telefonum ortalıkta yoktu. Kafayı yiyecektim! "Bradd, telefonunu verir misin lütfen?" diye sordum. "Tabii efendim, bir sorun mu var?" dedi. "Telefonumu bulamıyorum." dediğimde başıyla onaylayarak cebinden çıkardı ve bana teslim etti. Gözlerimle minnettarlığımı belirttikten sonra telefon numaramı girerek aradım. Çok kısa bir süre bekledim ama telefonum burada değildi.

"Alo?" Tanıdık ses bütün vücudumu etkisiz hale getirip titretmişti. Olduğum yerde çakılmıştım. Zorlukla boğazımı temizledim ve "Telefonumun sende ne işi var?" dedim. Güldükten sonra "Evde unutmuşsun." dedi. Tanrı'm, benim evimdeydi? "Evimde ne işin var!" dedim sinirle. "Senin evinde olduğumu kim söyledi?" Dediğinden sonra vücudum iyice buz tutmuştu. Tekrar boğazımı temizleyerek "Senin evinde mi?" diye sordum, çekinerek. 'Hıhı' sesini çıkardıktan sonra "İki gündür telefonsuzsun. Anca mı farkına vardın? Ciddi misin?" dedi. Yutkunarak "Oraya geliyorum..." dediğimde telaşa yakın bir tonda "Hayır!" dedi. Gözümü devirerek "Nedenmiş?" diye sordum. "Hayır dedim işte! Gelemezsin..." "Ayağıma kadar getireceksin o zaman..." dedim, "Sanırım evine yakın bir yerlerdeyim."

Arkadan birinin "Justin?" dediğini duydum. Bir kız sesi... "Ne var?" diye ona fısıldadığında; kendime değmeyen kişiler için ağlamamam gerektiğini hatırlattım... "O kim?" Ağzımdan çıkıvermişti. Boğazını temizledi ve "Birisi." dedi. O an "Seni sikik herif!" diye bağırmak istedim. Onun yerine; "Birisi olduğunu biliyorum, seni gerizekalı! Kim olduğunu soruyorum!" dedim, olduğunca sakin olmaya çalışarak... "Hailey." dedi.

Sinirle soluyarak dışarı çıktım ve "Onu da mı sikiyordun!" diye bağırdım. "Ariana!" "Ne Ariana, ne?!" Deliriyor muydum, bilmiyorum. Sadece çok sinirliydim! O Hailey denen kızı ölesiye dövmek istiyordum! Çünkü onun yerinde benim olmam gerekiyordu! Ona değil, bana yakın olması gerekiyordu! Cildinde, yanımdaki cildinde; onun cildine çarpışını görmek istemiyordum belkide...

"Sana nasıl dokundu?" Büyük bir tepki vermiştim belki de; ama umurumda değildi... "Ariana, saçmalıyorsun." dedi. "Ben de deneyebilir miyim?" Tanrı'm, bu iğrenç bir şeydi! Ona sahip değildim ben. "Ariana, nerede olduğunu söyle." dedi. Gözümün dolduğunu hissettiğimde "Sana yakın bir yerlerdeyim demiştim ya, fark ettim ki senden çok uzakmışım." dedim. Derin bir nefesten sonra "Ve umarım onun bedenine çarpan bedeninle yanarsın, dibine kadar!" diyerek telefonu kapattım ve numarayı sildim.

İçeriye hiçbir şey olmamış gibi girdim ve Bradd'e teşekkür ederek telefonunu verdim. "Eve gidebiliriz." dediğimde "İyi de, alışveriş yapmadınız?" dedi. "Önemli değil, sadece gitmek istiyorum..."

****

Ya lanet olmasın ya xD Kaç yıl oldu ben yazamadım şu salak bölümü. Ve no problem, they'll okay :p ♥ Ben hiç kıyar mıyım onlara?.... Evet :3. Neyse, bu geçiş bölümüydü bundan sonra da uzun bir süre bölüm gelemeyecek, puf..

Yeni okuluma alışmam lazım. Yeni kız olacam ben tmmmı -,-.

Sizi seviyorum, moonlighters, ♥



Love ya  | Texting // JarianaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin