Ένα φιλί

Κεφαλαιο 28

"Νεφελη ξυπνα, χιονίζει!" με κουνουσε ο Νίκος για να ξυπνήσω.

"Μμ ναι" είπα κοιμησμενη. Σηκώθηκα και είδα το χιόνι."αχ ναι χιονίζει!" εκανα σαν τρελη.

"Ξέχασες κάτι άλλο;" με κοίταξε ο Νίκος.

"Τι--αα ειναι χριστούγεννα!" είπα και πετάχτηκα απο την θέση μου.

"Καλά χριστούγεννα Νεφελη!" είπε ο Νίκος.

"Επίσης. Καλά χριστούγεννα!" είπα και τον αγκάλιασα. Φυσικά δεν έχασα και την ευκαιρία να τον φιλησω στο μάγουλο.

"Ελα θέλω να ανοίξουμε τα δώρα μας!" του είπα και τον τράβηξα στο σαλόνι.

"Ωραία. Ξεκινά εγώ. Πάρε" είπε και μου έδωσε ενα κουτί με ενα περιτύλιγμα που έλεγε Merry Christmas. Το άνοιξα και τι να δω; το βραχιόλι που είχα χασει! Μου το είχε πάρει ο Νίκος για δώρο όταν πήγαμε στην Καστοριά!

"Αχχ πως το βρήκες;;" είπα έκπληκτη. Ηταν ενα απο τα πιο σημαντικά πράγματα που είχα ποτε.

"Ε απλως το βρήκα" είπε χαλαρά.

"Αχ σ'αγαπω σ'αγαπω σ'αγαπω!!" είπα και πετάχτηκα να τον αγκαλιάσω. Δεν ξέρω πως μου βγήκε το σ'αγαπω που του είπα.

"Πο ενθουσιαστικες πολύ ε;" με ρώτησε ενω τραβηχτηκα.

"Παρα πολύ!" είπα καθώς έβαζα το βραχιόλι στο χερι μου.

"Που ειναι το δώρο μου;" με ρώτησε.

"Σε σχέση με το δικο σου το δικο μου είναι χαλιά. Ορίστε" του έδωσα μια σακούλα.

"Ένα σκουφάκι! Αχ είναι τέλειο!" έκανε ψέμματα.

"Τι δεν σου άρεσε; συγνώμη αλλά δεν διαλεγω και τα καλύτερα δώρα" ειρωνευτηκα.

"Μην ανυσυχεις εσύ." είπε.

"Τι;" Ρώτησα.

"Τίποτα . εχω να παρω τηλεφωνο τους γονεις μου. " είπε.

"Α ναι κι εγώ! Και την Μαίρη!" είπα και αμέσως πήρα το κινητό μου. Έστειλα μύνημα στην Μυρτώ, στον Σταύρο και στον Θανάση. Μετα σκέφτηκα οτι θα έπρεπε να τον χωρισω. Πως θα το κάνω;

Πήρα και την οικογένεια μου τηλέφωνο και τους ευχήθηκα. Ήθελα να κρατήσω την Μαίρη τελευταια.

Αφού την κάλεσα στο Skype και της ευχηθηκα της είπα τι έγινε χθες με τον Νίκο.

"Καλά εσύ είσαι το πιο ηλίθιο κορίτσι. Εσένα εννοεί! Εσένα αγαπάει ρε χαζό!" μου είπε καθώς έτρωγε μια σοκολάτα.