"Αχ όμορφη Θεσσαλονίκη" είπα καθώς προσγειώθηκα στο αεροδρόμιο.
Ναι είμαι στη Θεσσαλονίκη.
Η μερα μετα απο το μπαρ
Πήγα σπίτι και δεν ήθελα να δω κανέναν. Ήθελα να μείνω μονη μου.
Πήρα τηλέφωνο την Άννα να δω τι κανει. Σκέφτηκα να πάω να την επισκεφτω για να ξεφυγω απο εδώ.
"Νεφελη; εσύ είσαι;" ρώτησε.
"Ναι εγω. Θέλω μια χάρη....."
Δέχτηκε και μάλιστα με χαρά να με φιλοξενίσει. Της ειπα τι έγινε και μου ειπε πως καλά θα κάνω που θα πάω. Να ξεφυγω απο ολους.
Είδα τις πτήσεις και είδα πως μια έφευγε αύριο στις 4 το απόγευμα. Εκλεισα εισητήριο και άρχισα να ετοιμαζω τη βαλίτσα.
Πήγα να μιλήσω στη μαμά μου.
"Νεφελη είσαι καλά;"
"Όχι. Θέλω όμως μια χάρη. Άφησε με να πάω Θεσσαλονίκη μονο για τρεις μέρες. Δεν νιώθω καλά εδώ θέλω να ξεσκασω" με κοίταξε με ενα περίεργο βλέμμα.
"Δεν ξέρω..."
"Ελα μαμα.!" την παρακάλεσα.
"Που θα πας να μεινεις;"
"Θυμάσαι την Άννα απο το Ναύπλιο; εκεί θα πάω. Εχουμε γινει καλές φίλες. "
YOU ARE READING
Ένα φιλί
Teen Fiction"Τίποτα δεν θα αλλάξει μετά απο αυτό το φιλί. Δεν θέλω να σε χάσω. Είσαι η κολλητή μου και σε αγαπάω....." Νεφέλη και Νίκος. Κολλητοί απο μικροί. Έχουν πέρασει τα πάντα μαζί. Σε ενα πάρτυ όμως πρέπει για ενα παιχνίδι θάρρους ή αληθείας να φιληθουν...
