Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Bana Yalan Söyledin

Çalar saatle yataktan sıçradım. Kaç gündür okulu asıyordum. Bella'da uyandı kıyafetlerimizi değiştirip kahvaltıya koştuk. Önümüzdeki masada James ve arkadaşları vardı. Chris Bella ile sarıldıktan sonra erkeklerin masasına oturdu. Yemek yerken Bella söze girdi:

'Sana birşey soracağım. Ama doğru söyle! Beni kaçıran adam sana birşey teklif etti mi?!'

Endişeyle cevap verdim. ' evet, ama artık ona kulak asmıyorum.' Dedim gülerek.

Oda gülümsedi daha sonra odaya çıkmaya başladık. Arkamdan james geldi:

'Clara bugün birliktee- şey yani, sen ve ben bir yere-'

'Olur James.'

James merdivenlerden inip gitti. Bizde Bella ile okul kıyafetlerini giydik. Biyoloji, kimya ve matematik vardı. Hepsi bittikten sonra Bella'ya:

'Bella bugün annemi ziyaret edicektim. Sende gelmek ister misin? Hemde tanışmış olursun.'

Başıyla onayladı. Birlikte otobüse binip. Anne ve babamın evine vardık. Evi görünce şok oldum! Camlar kırılmış, kapı yerinde sökülmüş. Eve koşarak girdim.

'Anne, babaaa!!!'

Odama çıktığımda pencere kırıkları yatağama kadar gelmiş. Evde kimse yok. kafayı yiyicem!! Nerde olabilirler ki! Yatağıma baktım. Annemler çoğu eşyamı kaldırmışlar. Yatakodalarında kimse yoktu. Yataklarına oturup ağlamaya başladım. Benim kadar şaşkın olan Bella:

'Tamam sakin ol! Hadi ağlama.'

O an kafam dank etti. Bellayı kaçıran adamın sesi kulaklarımda yankılanıyordu "bu hikaye korku hikayesine dönüşecek ama sen bu hikayede yer almyacaksın"

Bir an içim ürperdi. Annem ve babama zarar vermemiştir umarım:

'Bella seni kaçıran adamın bulunduğu yere yani bodruma gidiyoruz'

Bella şaşırmış gözlerele bana bakıyordu. Hemen evden uzaklaşıp bodruma gittik. Kapıyı çaldım "Heyyy açın kapıyı! Size diyorum.'

Kapının açık olduğunu fark edince içeri girdim. Bella da kapıda bekliyordu. Ortalıkta kimse gözükmüyordu. Birden kapı kapandı. Bella bağırıyordu " Clara kapı kapandı!! Sen iyi misin?'

Kapıya doğru koşarken kafama sert bir darbe yedim...

Gözlerimi açtığımda bir yatakta yatıyordum. Dolapların önünde bella yı kaçıran adam vardı. Elinde birşeylerle oynuyordu. Etrafta adamları olmadığı için onu öldürme isteği gözümde canlandı. Ama ellerim ve ayaklarım bağlıydı. Arkasını dönüp gülümsedi ve yatağa oturdu:

'Komedi hikayesi nasıl komik mi?!' Diye sırıttı.

Karşılık olarak yüzüne tükürdüm.

'Lanet olası pislik aileme ne yaptın?!'

Gülümsedi. Ama karşılık vermedi. Elinde bıçak vardı.

'Acaba seni nasıl öldürsem diye düşünüyordum. Büyük bıçakla mı küçük bıçakla mı?' Dedi

'Bırak beni!!! Ailem nerde imdaaat!!!'

'Burada seni kimse duyamaz ama senin sesini duymamak için ağzını kapamak zorundayım'

Koli bandını çıkartıp ağzıma yapıştırdı.
Oda masada bıçakla uğraşıyordu. Sonra eline küçük bir bıçak alıp yatağa tekrar oturdu:

'Evet. Seni öldürmek elime hiçbir şey geçirmeyecek. Bu James ile ilgili bir konu. Kurunun yanında yaş da yandı. Belki sözümü dinleseydin Aileni kaçırmazdım.'

Onun sesinde nefret ediyordum. Bıçağı yatağın üzerinde bırakıp gitti. Fırsat bilerek bıcağı alıp elimdeki ipi kesmeye başladım. Hem elimi hemde bileğimi çizmiştim. Elimi çözünce ayaklarımı çözdüm. Ağzımdaki bandı çıkartıp kapıya yöneldim. Ama kilitliydi! Onun yerine pencereden kaçmaya karar verdim. Pencereyi açıp tam çıkıcakken pencere birden sıkıştı ve ben arada kaldım. Kafamı yukarı doğru çevirdiğimde, geri gelmiş bana sırıtıyordu. Arada sıkışmış vaziyette iğrenç yüzüne bakıyordum. Elimdeki bıçağı hemen çıkartıp ona doğru tuttum:

'Yaklaşma yoksa seni doğrarım.!!' Aslında hiç inandırıcı değildi. Camda sıkışmış bir kişi bıçak koleksiyonu olan birine meydan okuması garip değilde nedir?!

'Çok korktum. Aslında ben bu camı kapatmasaydım şu yükseklikten ölürsün. '

Galiba biz vampirlerin yüksekten atlama özelliğini unutmuş. Sırıtarak baktım ve:

'O zaman bırak ve düşeyim. İstediğin bu değil mi?!'

'Pencereyi açar açmaz hemen aşağı atlatıp tüm güçümle koşuyordum. Kolumdaki kanları görünce gözüm döndü ve bir ceylanı avladım. Kendime inanamıyordum. Ama zevkle yedim. Hala ailem nerde diye düşünüyordum.
Ama onları bulacağım. Ağzımdaki  kanları gören James gülmeye başladı:

'Bensiz avlanmak mı?'dedi.

Gülümsedim ve başımdan geçenleri anlattım. Ama kaçırıldığımı anlatmadım. Belki üzülür  yada onu öldürür :D diye söylemedim.

'Aileni söz veriyorum bulacağız. Ko- koluna ne oldu?! '

'Önemli birşey değil. Sadece-'

'Bana söylemediğin şeyler mi var!'

'Bak James. Benimde aklımda soru işaretleri var ama-'

'Bunun aması yok. Benden ya kaçtın ya da birşeyler saklıyorsun.!!!'

'James lütfen dur-!!!'

'Sen bana yalan söyledin. !' Dedi ve gitti.

Neden beni anlamak istemiyor ki?! Bir yandan ailem bir yandan James. Çok yoruldum. Yatakhaneye doğru yürümeye başladım...

VOTE... ❣