Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Çetin Savaş

Gözlerimi araladığımda kafamın üstünde telefonumu gördüm. Mesajlaşırken gitmişim. Elime baktım hala bağlı. James'ı aradım.

'Hey! Ben senin tutsağın değilim. Heryerim uyuştu! Bende bir vampirim.'

'Sen Oray'a bağlıyken senin için endişelenmiyorum yavru Ceylan!'

'James! Dediğim gibi Amy ile buluşmamız lazım.'

'İyi tamam yavru Ceylan!'

Dedi ve telefonu kapattı. Elimdeki sihirli ip çözüldü. Yataktan indim ve odadan çıktım. Adım atacak yer yoktu koridorda! Herkes koşuşturuyor. Zar zor aralarından sıyrıldım. James ı görünce hemen yanına gittim.

"Ne oluyor James? Bu kargaşa da neyin nesi?" Dedim.

"Beni takip et!" Dedi.

Elini tuttum ve bu kargaşada zar zor hareket etmeye başladık...

Gizli salona girdiğimizde Amy endişeliydi.

'Hiç iyi değil! Daha güçlerinizi tam olarak açamadınız." Dedi. Amy bugünlerde hiç iyi görünmüyordu.

"Amy kurtlar-" (J)

"Evet buraya geliyorlar! Hiç şansımız yok. Bu sefer vampirler yok olabilir. Sizler daha güçlerinizi kullanamıyorsunuz." Dedi ve,

"Elfler,cüceler...hepsi! Bizden nefret ediyorlar. Neden? Çünkü bizim yüzümüzden tüm krallıklar savaşa dahil oldu." Dedi yüzünde korku vardı.

Amy'nin anlattıklarını Soluksuz dinliyordum. Kalbime ağrı saplandı. Yere yıkılacakken James kolumdan tuttu. Neden böyle olmuştum? Başım zonkluyordu. Dediğim gibi sorumluluk büyük. Kaldırmak...
Gizli salondan çıktık ve James yemekhaneye götürdü. Bana ve kendisine Ceylan kanı ikram etti:

"Daha iyi misin?" Dedi.

"Bilmiyorum başım..." Kafamı onun göğsüne yasladım. Gözümden bir yaşı serbest bıraktım. Korkuyordum. Herşeyim olan biricik ailemi kaybetmiştim. Krallığın başı dertte ve ben... Yetersiz biriyim bu iş için. Ellerim titremeye başladı. İçimdeki ses

Yetersiz  değil! koca bir dünya için bile fazla...

O zaman kalkanımı yapardım. Ailemi bulurdum. Amy i üzmezdim. Vampirlerin gururu olurdum. Bir andan güç toplamak için kan içerken diğer yandan ağlıyordum. Ben gücümü James da buluyorum. Ayağa kalktım. Kendimden emin ve güçlü bir şekilde:

"Kurtların çok fazla şansa ihtiyacı olacak" dedim ve James ın elinden tutup Gizli salona koştum. Amy yoktu.

"Hadi James! Amy e sürpriz yapalım."

Ağırlıklara geçtik. Kol kasları yapmak için ne kadar gayret etsemde bir türlü yapamadım. Moralimi bozmadım. Şimdi değil! Şimdiden pes etmemeliydim. Mekik şu bu hepsinden yapmaya çalıştım. Yeşil ışıkla ilgili James bana bilgi birikimini önüme serdi benim de bilgim onunkisi kadardı. Artık eğlence meğlence yok! Bunu geç anladım ama olsun geç olsunda güç olmasın öyle değil mi? Planlar yaptık. James ın fikirleri çok yaratıcıydı.

"Clara kurtlar çok fazla! Vampirlerin neredeyse 2 katı. Onları yenebilmemiz için kurtlardan daha zeki hareket etmeliyiz. Biliyorsun refleksleri çok güçlü. Koku alma, ses algılama bazı şeyler kurtlarda daha fazla var. Kısacası bu savaş çok çetin geçecek. Elimizden geleni yapmalıyız." Dedi ve birkaç şey daha konuştuk.

Evet haklı! Bu savaş yan gelip yatanlardan değil Zafer uğruna ter dökenlerin ve bunun için canını dişine takıp eğlenceden vazgeçenlerin zaferiyle sonuçlanacak. 2,3 saat geçti. Fakat Amy daha gelmedi. Korkmaya başladık. Çünkü o bizim için yol gösterici bir hazine. Biraz daha sohbet ettik daha sonra dağıldık. Aklım fikrim Amy! Onu aradım ama telefonu kapalı. Telefonu yatağıma attım. Kıyafetlerimi çıkartıp duşa girdim. Negatif enerjileri üzerimden atmaya çalıştım. Ailemi bulucam, vampirleri kurtarıcağım, savaş yapacağım ve kazanacağım. Evet kazanacağız...

Merhaba arkadaşlar! Hepinize teşekkür ediyorum. Yazmayı seviyorum ve bir o kadar da yazdıklarımı okuyanları... Görüş öneri ve tavsiyelerinizi yorumlara yazın! Ve voteler... ❤️ ha bu arada hızlı yazamıyorum. Çünkü tatil için gittiğim yerde internet yok. Bir gün belirleyin ve ben o gün 5 bölüm yayımlayayım ❤️

tarzTFK- Tuana Korkmaz :)