Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Sana Söz veriyorum

Kapının aralanmasıyla bir an da olsa kafamı kaldırabilmişdim. James ellerini göğsüne kavuşturmuş bana bakıyordu.

"Uyumadın değil mi?"

Gözlerim uyumak için ısrar etse de,
"Uykum yok."
Yanıma doğru geldi ve elini yanağıma koydu."Clara kendini çok yoruyorsun. Seni buraya getirmemdeki tek amaç biraz dinlenmek. Savaştan sonra çok yorulduk ve şuanda kendini sen yoruyorsun." Dedi. Of James! Bir beni anlasa... Ve şuan tatilden bahsediyor. Gülmeye başladım. Evet evet tatil!!! Ayağa kalktım ve gülmem yok oldu.
"James sen istersen tatil yapabilirsin. Bu ortamda ben tatil YA-PA-MAM! Çocuk gibi hareketlerinden bıktım!" Diyerek kapı da asılı olan montumu alıp dışarı çıktım.
Ben bir gerizekalıyım...
Sadece benim için üzülmüştü...
Ben böyle atara...
Çıkış kapısının önüne geldiğimde arkamdan bir ses duydum,
"Ben mi 'çocuk gibi hareket eden!" Sesi oldukça ürkütücü çıkmıştı. Yutkundum ve ona döndüm.
"Clara!!! Senin ne atarını ne de anneni babanı kaldıramayacağım!!! Sanki ben bişey yapmıyorum oturup yatıyorum değil mi??? Clara neden? Neden bu kadar değiştin?"
Yüzünde üzgün bir ifade vardı.
"Seni artık tanıyamıyorum. Eğer burada kalmak istemiyorsan istediğin yere gidebilirsin." Dedi.
Ben sadece yanaklarımdan süzülen iki göz yaşıyla cevap verdim. Benim ne yaşadığımı ailemi ne kadar sevdiğimi biliyor muydu?
Ağlamaya başladım ve dışarı çıkıp kapıyı sertçe kapattım.
James gerizekalı!! 2,3 gündür uykum var üzerime gelmesi...
Ağlamaya devam ettim.
Nereye gideceğimi bilmiyordum. Dağın başında bir yerdeyiz ne taksi geçer ne araba...

Arkamdan James bağırdı,
"Clara! Nereye gideceksin?!" Dedi.
"Senin olmadığın bir yere!" Dedim.
Telefonumu çıkarıp Bella'yı aradım.

Lanet olsun! Çekmiyor.
Olduğum yere oturup düşünmeye başladım. Arkamdaki eli hissedince irkildim.

"Clara... "

"Dokunma bana! James uykum var. Perişan haldeyim sana bağırabilir. Kalbini kırabilirim. Sadece. Sadece yalnız kalmak istiyorum. Bu ikimiz için de daha iyi. Sadece bir süreliğine." Dedim sessizce.

"Beni takip et!" Dedi ve elimi tuttu.
Arabaya bindik ve nereye olduğunu bilmediğim bir yere hızlıca götürmeye başladı.

"Nereye gidiyoruz James?" Bu soruyu en az 100 kez tekrarladım. Ama cevap yoktu. James sadece elimi tutuyor ve hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. Korkuyorum.

Beni arabadan indirdi. Etrafıma baktığımda bir ev gördüm. Daha da yakınlaşınca eski evim olduğunu fark ettim.

"Sen buraya sadece ağlamak için geldin."

"James lütfen"

"Ben ise ne buldum biliyor musun o lanet ailen hakkında."

"James."

Beni zorla çekiştirip kapıya yöneltti.

"Canım acıyor James kolumu bırak."
Gözü dönmüştü beni bile dinlemiyordu. İçeri girdik ve bana yatak odasının oraya götürdü ve bir çekmece açtı. İçinden bir mektup zarfı çıktı. Bana verdi ve yatağa oturup yüzünü ellerinin arasına aldı.
Zarfı açtım. Ve içinden bir kağıt çıktı. Okumaya başladım.

Biricik kızım,

Bebeğim. Seni çok seviyoruz. İlk önce bunu asla unutma. Çünkü söyleyeceğim şeylerden sonra bunu sana demenin bir anlamı olmayacak. Güzel kızım. Sakın ama sakın biz kötü birisi değiliz. Ben sana inanıyorum. Sana güveniyorum. Sen savaşı bozacaksın.
Ben ilk doğduğunda seni kucağıma aldığımda anlamıştım ne kadar özel bir kız olduğunu. Dünya değişiyor ve bizde öyle. Meleğim... Canım... kanım...
Biz kurtlarız. Sen doğmadan önce de öyleydik. Seni de mühürleyecektik. Ama geç kaldık. Seni o okula götürmeden önce yapacaktık bunu. Ama sen zaten vampir olduğunu anladık. O okula kesinlikle yazılmalıydın. Biz savaş halindeyiz. Bizden uzaklaşmalıydın.
Seni çok özledik. Her özlediğimizde kıyafetlerini içime çekerdim iyi olduğunu bizi bir gün kurtaracağına inanırdım. Bizi affet. Asla pes etme meleğim. Ne olursa olsun hangi durumda olursa ol. Güçlü ol... O zaman da güçlü ol demiştim sana. Sen cesur bir kızsın. Clara biz yanında değiliz. Zaman doldu. Seni çok seviyoruz.

Seni seven ve daima sevecek olan Baban...

"Babam." Gözümden bir damla yaş düştü.

"Babam ha? Ne babası!" Diyerek yerinden doğruldu James.

"Sana söz veriyorum. Savaş bitecek sana söz veriyorum." Dedim ve eve son kez bakıp dışarı çıktım.

Arabaya bindim ve ağlamaya devam ettim. "Sana söz veriyorum"

Uzun bir aradan sonra.
Böyle bir bölüm gerekliydi.
Clara ne yapacak?
James neden böyle?
VOTE ve yorumlarınızı bekliyorum.

Tuana
Korkmaz