Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Hediye

Ertesi gün kendimi daha iyi hissediyordum. Ama başım zonkluyordu. Baş Ağrısı için odadan çıktığımla James ile karşılaştım.

"Nasılsın Clara?" (J)

"İyiyim James. Sadece baş Ağrım için ilaç alacağım." (C)

"Ne özelliğin oldu?" (J)

"Ş-şey güneş beni etkilemez." (C)

"Aaa! Benimde." (J)

İkimizde birbirimize gülümsedik. James'a tam giderken:
"Bana yazdığın o notu çok beğendim. Bende sana bir not yazdım." Dedim ve cebimdeki mektubu ona verdim.

"Ama şimdi okuma odandayken..." Der demez binadaki sağlık ocağına koştum.
Dolaptan ağrı kesici ile su buldum. Umarım başım bir an önce geçer. Odama çıkarken bugünlerde görmediğim için sevindiğim kız geldi. Sizce kim olabilir. Jeremy... Ortalığı karıştırdığı halde masum olarak gözüküyor.

"Oo naber Clara? Uzun zamandır görüşmüyorduk." Dedi

"Git başımdan!" Dedim ve onu elimle ittim.

"James Nasıl onu çok özledim." Dedi sırıtarak.

"Jeremy o seni özlemedi." Dedim o kadar kızgındım ki içimdeki nefret fokur fokur kaynıyordu.

"Ben onu hak ediyorum se-" der demez

Yüzüne yumruğumu geçirdim. Koridordaki herkes bağırmaya başladı:
"Kavga! Kavga!" Dediler ve etrafımıza toplandılar.
Jeremy kanayan burnunu elinin tersiyle sildikten sonra bana meydan okurcasına ayağa kalktı. Dövüş pozisyonunu aldım. Karnına en sert tekmelerimi geçirdim. Jeremy yere düştü. Bana vurarken çok yavaş vuruyor gibiydi. Onu aldırmadan yüzünde her saniye bir yumruk oluşuyordu. Birden kalabalık dağılmaya başladı. Hocalar geldi:

"Bu ne edepsizlik! Clara kıza neden böyle birşey yaptın. Hemen müdürün odasına. Derhal!!" Dedi
Ah Jeremy yine kandırdı beni. Acaba müdür ne kadar kızacaktı? Kesin bana ceza verecek. Off ya sinirlerime hakim olsaydım iş bu noktaya kadar gelmezdi.

İlk buraya geldiğim gün bu koridordan geçmiştim. O zaman daha mutluydum. Ailem olduğunu biliyordum. Müdür Bey in kapısını tıklattım ve ahşap kapıyı açtım. Müdür oturmuş bilgisayara bakıyordu.

"Müdür Bey kavga sebebiyle hocalar beni buraya çağırdı. Cezanıza razıyım."
Dedim ve kafamı yere doğru eğdim.

"Aa Clara! Hoşgeldin... Uzun zamandır seni görmemiştim. Geldiğin iyi oldu. Hadi karşıma otur, sohbet edelim." Dedi ve eliyle sandalyeyi gösterdi. Oraya oturdum ve Müdürü dinlemeye başladım.

"İlk şu kavga meselesini konuşalım. Bak Clara! Okulun düzeni ve disiplini için bu çok gerekli. O yüzden birdaha kavga etmeyeceksin. Bu seferlik ceza yok." Dedi. Bende bir gülümseme meydana geldi. Jeremy oh olsun sana!

"Teşekkür ederim Müdür Bey." Dedim.

"Dolunaya da söz etmek istiyorum. Okulumuz öğrencilerinin güç kazanmaları gerçekten çok hoş. Ve seninde... Sen hangi gücü kazandın? Senin belgeni bulamadım doğrusu." Dedi

"Güneş beni etkilemez." Dedim.

"Hmm güzel miş. Demek ki artık güneş kremi sürebileceksin" der demez kahkaha attı. Bence hiç komik değildi.

"Ha ha haaaa haklısınız." Evet haklı!

"1 özelliğin mi oldu?" Dedi.

"Herkes gibi '1' dedim.

"Tamam Clara. Gidebilirsin. Ara ara uğra."

"İyi günler efendim." Dedim ve odadan çıktım. Ceza yemediğim için derin bir nefes aldım. Umarım bundan sonra sinirlerime hakim olmayı başarabilirim. Odama gittim ve Bella'ya olanları anlattım.

"Şu Jeremy'i anlatma bana! Nefret ediyorum o kızdan." Dedi

"Bella dışarı çıkalım mı? Uzun zamandır birlikte vakit geçirmiyorduk."

"Çok iyi olur ya! Hava almaya ihtiyaçım var." Dedi. Bella üstünü giyindikten sonra bahçeye indik. Tüm erkekler koşu yapıyordu. James ı da gördüm. Chris ve Clive de oradaydı. Bella Chris i görünce yüzü asıldı.

"Bence buradan uzaklaşalım."

"Olur Bella." Dedim

Epey yürüdük. Devrilmiş bir kütüğün üstüne oturduk. Bella konuşmaya başladı:

"Chris'i her gördüğümde hançer tekrar kalbime saplanıyor. O bunu göremiyor." Dedi üzüntülü bir şekilde.

"Belki de biz göremiyoruzdur." Dedim.

Uzun bir sessizlik oldu. Daha sonra Yatakhaneye doğru yürümeye başladık.

JAMES

Koşumuz bitince Chris ile duşa kabine girdik. Duştan sonra odalarımıza çıktık.

Clara'nın bana yazdığı mektubu okumaya başladım:

Can'ım ın içi,

Seni ilk gördüğümde birşeyler hissetmiştim. Ama işlerin bu seviyeye geleceğini hiç düşünmedim. 1,2 ay sonra ailemi arayacağım. Bana yardımcı olman beni çok mutlu eder.

Sevgilerle Clara...

Bir aşk mektubu değil. Bu yardım mektubuydu. Bende ondan öyle birşeyler beklerdim. Ama olsun onu hâlâ seviyorum. Onu engellemeliyim. Ailesini araması koca bir hata. Çünkü...

Clara

James ve arkadaşlarının koşusu çoktan bitmişti. Umarım mektubumu okur. Gerçekten yardıma ihtiyacım var. Ailemi bulacağım! Kimlerle savaşırsam savaşıyım. Bu 3 özellik bana Allahtan gelen bir hediye. Hediyeyi kullanmalıyım. Hediyeyi...