Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Orman

Şelale ahhh! Kafam. Şelale kan olmuştu. Taşların üzerinde kanlar içinde James ı gördüm. Şelale yüzünden ıslanmıştı. Onu taşımaya çalıştım. Az çok kurtarabildim. Canım çok yanıyordu. Onu çimenlerin üstüne yatırdım. Etraftaki küçük dallarla küçük bir ateş yaktım. Kıyafetimden bir parça kopardım. Ve yarasının üzerine doğru bastırdım. Sonra kafasını kaldırıp dizime koydum. Kıyafeti kurumuştu sadece nemliydi.

'Hadi James uyan artık!'

Yarım saate yakın bir zaman geçti. James gözlerini açtı ve bana sarıldı.

'İyi misin Clara?!'

'Evet sen nasılsın?'

'İyiyim.'

Onun yarasına bakıp ağladım:

'Çok acıyor mu?'

Gülmeye başladı ve bana sarıldı. Hayır anlamında başını salladı.

'Beni neden Tommy olarak kayıt ettin?!!'

'Bak Clara tehlikedesin ve seni korumam lazım.'

'Neden beni koruman gerekiyor?! Beni ilgilendirmiyorsa neden Ailem?'

'Tamam Clara. Sonra konuşuruz. Şimdi hayatta kalmaya bakalım.'

James ile kaybolmuştuk. Ben etrafa bakıyordum. Yolu bulmaya çalışıyordum. Ama James ağacı tekmeliyordu. Ah!! Jamesı hiç anlamıyorum doğrususu:

'James ağacın bir suçu yok! Hadi yolu bulmaya çalışıyorum. Bana yardım eder misin?!'

'O pisliğin... Varya o. Seni geberteceğim!!!'

Umutsuzca başımı salladım. Yolu bulmak yerine dallar topladım. Üşümememiz için büyük yapraklar. Birde ceylan avladım. Saat bayaa geç olmuştu. Hemen yaprakları altımıza koyduk. Büyük bir ateş yaktım ve ceylan etini kızartmaya başladım. Kızarınca James ile yedik. Üşümeye başladım. James a sarıldım. Çünkü o çok sıcaktı.

'Ceylan eti çok güzel olmuş Clara.'

Gülümsedim. Ve onun bacağına kafamı koyup gökyüzüne baktım. Parlayan yıldızlar çok hoştu. James da başımı okşayıp:

'Clara... Biz vampirler kurtları sevmeyiz. Onlarda bizi sevmezler. Nedense hep nefret duyarız birbirimize. Ama bizimkisi çok farklı. Ailem yok benim Clara. Çünkü onları kurtlar öldürdü. Bende yemin ettim. Onların intikamı benim damarlarımda geziniyor. '

'Anladım. Peki beni neden ilgilendiriyor?!'

Cevap vermedi. Ve başımı okşamaya devam etti. Sadece dalların ateşte çıtırdayan sesini duyuyordum. Söze devam etti:

'Çünkü senin ailen herşeyi planladı. Sana zarar gelmemesi için bu okula yazdırdı. Ve şimdi onlar...'

'Onlar ne?'

'Bugünlük bu kadar yeter Clara. Lütfen bu konuyu kapatalım. Çünkü çok sinirlendim.'

'Tamam.'

Yeteri kadar bilgi almıştım. Ama ailem nerede? Yaşıyor mu? Hiçbir fikrim yoktu. Kendimi üzmemek için olumlu düşünüyordum. Ve James ın bacağında uyuya kaldım...

YORUMLAR VE VOTELER...
Eksiklerim varsa yorum yazmayı unutmayın!