Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Kurt Krallığı

Sabah Bella beni uyandırdı
"Hadi Clara!! Kahvaltıya geç kalıcağız."
Yavaşça yataktan kalktım. Boynum tutulmuştu.
"Hadi! Giyin!! Kapının önünde bekliyorum." (B)
Eşortman onun üzerine bol t-shirt giyindim. Sonra Bella ile yemekhaneye indim.

"Suratın bir karış olmuş senin! Hadi kendini toparla." Diyerek bana destek olmaya çalışıyordu. Yemeklerimizi aldık,masaya oturduk. İlerki masalara göz gezdirdim. James yoktu. Kahvaltıya gelmemişti sanırım. İsteksizce yemeğimden bir kaşık aldım ve dün olanları hatırladım. James'ı çok üzmüştüm. Kendime olan öfkemden ona da sataşmıştım. Kahvaltımdan bir kaç kaşık daha aldıktan sonra James'ı aramaya gittim. Karşıma dün çarptığım kişi geldi.

"Merhaba nasılsınız?"

"İyiyim. Siz?" Dedim.

"Dün olanlar için tekrar özür dilerim. Bu arada ben Josh. Sen?" Dedi.

"Clara." Dedim yavaşça.

"Clara dün çarpışınca çantan yere düştü. Ben de onu getirdim." Dedi ve çantamı uzattı. Unutmuşum ya.

"Çok teşekkür ederim Josh. Sen nesin?" (C)

"Ben kurtlardanım." Dediği an dona kaldım. Sözüne devam etti:

"Lütfen korkma! Ben kötü birisi değilim. Bu okulda okuyorum." Dedi.

"Hah! Ne korkması. Sadece yeşil ışıklı zannettim" (C)

"Neyli?" (Josh)

"Ya boşver sen beni. Bazen hayal gücüm gerçeklerin önüne geçiyor." Dedim titreyerek. Amy'nin bana anlattığı önemli şeyleri herkese anlatmam gerekiyor. Koridorda gezinmeye başladık.

"Bende hayal kurmayı severim. İstersen dışarıda gezinelim." Dedi. Of ya! Ben James'ı arayacaktım Josh nereden çıktı?

"Bilmem ki! Benim James diye bir sevgilim var. Onunla konuşmam gerek." Dedim üzgün bir sesle.

"O Zaman yarın saat 08:00'da."

"O Zaman benim kur-" (C)

"Hayır itiraz yok..." Dedi. Benim kurs? Allahım!! Elimi kafamda gezdirdim.

"Pekala Josh saat 8!" Dedim ve koşmaya başladım. James nerede?

Hızlıca koştum ve gizli salona indiğimde Amy ile karşılaştım:

"Neredesin sen?! Vampir Krallığının atardamarı! Artık derslere ağırlık lütfen!" Dedi.

"Üzgünüm Amy! James bul-"

"Hayır efendim! Hemen koruma kalkanı!" Dedi bağırarak.

"Yapamıyorum Amy! Başaramıyorum! Ben James kadar iyi değilim ve şu anda ona ihtiyacım var." Dedim.

"Tamam git."

"Amy sen... Çok teşek-" derken

"Tamam tamam uzatma! Bugün izinlisin." Dedi. İçimden Amy'e teşekkür yağdırırken James aklıma geldi ve büyük bir hızla koştum. Ama hiçbir yerde yok! Dışarı çıktığımda Chris, Clive,Thomas ve James çalılıkların arasında gizlice konuşuyordu. Yanlarına yaklaştım ve dinlemeye koyuldum.

"Arkadaşlar her geçen gün vampirlerin,elflerin,cücelerin hayatı tehlikeye giriyor! Kurtları yok etmeliyiz." Dedi birisi

"Ama Nasıl? Biz çok güçsüzüz!"

"Ben birisini tanıyorum." Bu James'ın sesiydi.
Devam etti:

"Ama o kişi bu iş için fazla küçük. İstenilen güç onda var fakat başarı?"
İçime bir Ateş düştü. Çok sinirlenmiştim. Birden ayağım kaydı. Hepsi bu tarafa doğru baktı. Ben olduğumu anlamasınlar diye yerden aldığım toprağı yüzlerine attım ve son sürat koşmaya başladım. Onlar da koşmaya başladılar. Ormanın içine girdim.

"Kurtlardan olabilirler yakalayın!!" Dediler ve üzerime doğru geliyorlardı. Çok hızlılardı. Ağaçların arasından güneş ışığı sızıyordu. Benim için sorun değil ama onlar... En azından biraz yavaşladılar. Onlara doğru baktım... James beni gördü.

"Clara! Dur!.." Dedi endişeli bir şekilde.

En son hatırladığım uçurumdan düşen, hayalleri olan ve Canından çok sevdiği o Adamı yanlız bırakan ruhsuz bir bayan... Rüzgar saçlarımı uçururken aklımda kalan son şey James dı. Birden bir küre benim etrafımı sardı...

Gözlerimi açtığımda aşağıdaydım. yaşıyordum? Yaşıyorum!! Yoksa ben güçlerimi mi kullanmıştım? Nedense Mutlu oldum ve gözlerim James'ı aradı. Kayboldum. Belki de onun gözleri beni arıyordur. Hiç gelmediğim bir yere düşmüştüm. Ayağa kalktım ve yürümeye başladım. Biraz ilerlediğimde kahverengi uzun bir kule gördüm. Sık çalılıklar arasındaydı. Kurtlar tarafından korunuyordu. Yoksa bu... Kurt krallığı? Yeşil ışık! Allahım ben Nasıl bir yere geldim. Elim cebime gitti ve telefonumu çıkarttım. Kırılmıştı... Lanet ol- Neyse! Sakin sakin... Şu anda her an ölebilirim. Aklıma birşey geldi. Hmmm... Eğer aklımdaki şey gerçekleşirse James'ın gözünde beceriksiz olmam! Aklımdan geçirdiğim çılgın fikir şuydu,
'Kurtları gizlice dinlersem önemli bilgiler edinirim ve bu vampirlerin işine yarayacak!'
Hemen işe koyuldum. Ağaçların arasından gizlenerek yaklaştım... Kalbim küt küt atıyordu. Eğer yakalanırsam! Adım Adım...