Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Sıra Sizde!

Odama gittim ve güzel bir uyku çektim...

Sabah olduğunda yataktan zar zor kalkıp sıcak bir duş aldım. Her sabah bu bana çok iyi geliyordu. Saat 2 de büyük karşılaşma! Kızların gururunu yere sermeyeceğiz. Her ne kadar bizden kat kat güçlü olsalar da... Bella'nın sesiyle hayallerime veda ettim:

"İstikbal göklerdedir! Diyorsun." Dedi ve gülmeye başladı. Sabahtan beri odanın tavanına baktığımı yeni farkettim. Durumu kurtarmak için:

"Yoo! Senin kafanı ezmek için tavanın iyi olacağını düşündüm-" diyemeden kafama yastık geçirdi:

"Hadi bakalım! Kahvaltı yapalım. Adriana ve Emily ile birlikte plan yapacağız. Tuzak falan! Her neyse koş koş!" Dedi. Bunlar çok ciddiye almış. Ben bile o kadar önemsemiyorum,tuzaklar...

"Tamam" dedim ve birlikte yemekhaneye indik. Dörtlü masaya geçtik ve yemeğimizi yemeye başladık. Bu dörtlüyü seviyorum ama çok takılamıyordum. Şu kurt meselesi de kapandıktan sonra double keyf! Kahvaltıyı bitirdikten sonra bahçeye çıktık ve konuşmaya başladılar. "Kızlar şu anda 4 saatimiz var iyi düşünmeliyiz ben Clive malına yenilmem!"

"Ben de Thomas a!" Dediler.

"Arkadaşlar tek bir kişiyle değil hiçbirine yenilmememiz lazım!" Dedim. Kızlar biraz düşündükten sonra:

"Buldum!" Dedi Adriana

"Ne buldun çabuk söyle!" Dedi Bella. Doğrusu ben de merak etmiştim.

Adriana heyecanla:

"Kızlar şimdi oradayken Clara ya küçük kavanozda kan taşıyacak. Oyunun ortasında Clara boynuna kanı sürecek ve yere yatık pozisyonda duracak. Erkekler senin başına toplanınca bizde point point!" Dedi gülerek:

"Kesinlikle Hayır! Bu iğrenç bir fikir ve bu adaletsizce!" Dedim yüzüne bakarak

"Ne adaleti? Hangi adalet?! Bunu yapmazsak zaten yeniliriz." Dedi Adriana.

Haklı ama bu hiç doğru değil. Emily:

"Lütfen Clara! Kazanacağız." Diyerek sırtımı sıvazladı. Bella:

"Sana tavuk sos-" diyemeden

"Kabul!" Diye bağırdım. Tavuğu sevdiğimden bundan yararlandın dimi!
Kızlar mutluluktan kahkaha atıyorlardı. Şimdi neden bu dörtlüyle takılmadığımı anladım. Boş boş dışarı baktığımda Jeremy'i gördüm. Josh ile konuşup bana bakıyorlardı. Jeremy ile göz göze geldiğimde çok ciddiydi. Genellikle Jeremy mal gibi sırıtırdı. Yatakhaneye gidecekken Bella:

"Hadi kızlar alışverişe gidelim!" Dedi. Kızlar sevinç çığlıkları atarken ben çıldırma çığlıkları atıyordum:

"Oley. Evet eğlenceli ama ben yoruldum. "Bella ayağımı tutup kendine doğru kaldırdı. Yere düşecek gibi oldum. Sonra bıraktı:

"Tamam sen odaya çık biz biraz geziniriz." Dediler ve gittiler.

Şu anda odamdayım ve dedikleri kulağımda çınlıyor 'biz birazdan geliriz' birazdan dedikleri 3 saat! Yatakta telefonumla subway surfers da rekor kırmaya çalışıyordum. Kendime hep şunu sordum 'hiç mi yorulmaz şu adam?" Derdim. Babam 'çünkü o vampir." Der ve beni güldürürdü. Annemin sesini duyar gibiyim 'hayatım!' Der ve babama kızgın bakışı fırlatırdı. Gözyaşım a engel olamıyordum. Ben onları çok özlemiştim. Babamın o güzel sesini duyar gibiyim. Annem de turta yapmış beni çağırıyor. Telefonu kenara ittim ve hıçkırıklarımı yastıkla bastırmaya çalıştım. O kadar çok ağladım ki yastığım sırılsıklam oldu.

"Anneeee! Babaaa! Hadi gelin lütfen ben yalnızım başaramam!! Lütfen gelin." Ağlamama devam ettim. Onları öyle özledim ki tarifsizdi. Kapı çaldı. İçeri Jeremy girdi. Kapıdan birisi geliyor mu diye baktıktan sonra kapıyı kilitledi. Perdeyi de çekti ve yanıma oturdu:

"Clara senden özür dilerim. Şu an yüzüme tüküresin geliyor biliyorum. (Nereden anladın:D) Seni yargılamayacağım. Beni ister affet istersen affetme! Özür dilerim." Dedi ve odamdan ayrıldı. Bu da neydi şimdi? Herkes iyi mi yoksa ben deliriyor muyum? Öz düşmanım benden ÖZÜR DİLEDİ! Yataktan indim ve hortlak gibi gözüken gözlerime su attım. Havluyla yüzümü sildim. Odaya geri döndüm ve koluma cimcik attım. Evet bu gerçekti ama Jeremy'nin işi belli olmaz. Sağ gösterir sol vurur! Kendime gelmeye çalıştım. Kurtlar halloldu, şimdi ailemde! Onları bi bulsam kokularını içime çeksem...