Vampirin Aşkı (Tamamlandı)

Oyun Bitti

Duştan çıktığımda Bella yatağına oturmuş beni bekliyordu:

"Clara! Başımız dertte." Dedi. Sesinde telaş ve korkunun kırıntıları vardı.

"Evet dertte." Daha yeni kendime gelmiştim. Sakinleşip morelimi düzeltmiştim.

"Ne yapacağız? Yok olmak istemiyorum!" Dedi ağlayarak. Başını omzuma koydu ve Orayı göz yaşlarıyla ıslattı. İstemeden bende onun omzuna bıraktım bir kaç gözyaşı. Ağlıyordum... Çaresizlikten, güçsüzlükten... Herşey herşeyimi vampir hayatı üzerine kuruldu. Ve şimdi düşmanlarımız o hayatı yok etmek istiyordu. Bella benim sadece oda arkadaşım değildi. O benim candan öte sevdiğim kardeşimdi. Kıyafetlerimi giyinmek için gardırobumu açtığımda eşortman ve bol t-shirt giydim. Telefonumu aldım ve Amy'i aradım. Dün ortalıktan kaybolmuştu. Numarayı çevirdim fakat telefonu kapalıydı. Dün,bugün... Nerede? Odamdan çıktığımda koridorda kavga vardı. Aralarından geçeyim derken bir yumruk yüzüme geldi. Acı içinde yere düştüm. Yüzüme dokunduğumda off! Bir yumruk yemediğim kalmıştı o da tam oldu! James beni yerden kaldırdı. Bir elini belime doladı diğer elini yumruk yapmış. Çok sinirli bakıyordu. Beni duvara yasladı ve kalabalığa bağırdı:

"Hangi adi pislik Clara'ya vurdu?! Adamsa karşıma çıksın! Son kez soruyorum kim vurdu!" O kadar bağırdı ki tüm koridor sustu. Kenara çekildiler. Baya korkutmuştu James. Aralarından kaslı uzun boylu bir Adam James a yaklaştı:

"Sen de mi o morluktan istiyorsun sığır?" Koridor da kahkahalar başladı. James ın gözleri Ateş gibi kırmızılaşmıştı. James adamın boynunu tuttuğu gibi:

"Hayır! Senin yüzünde Nasıl duracak onu merak etmiştim." Dedi ve onu duvara fırlattı. James kolumu çekiştirerek:

"Hadi gidiyoruz." Kolumu öyle sıkmıştı ki ister istemez azımdan inilti koptu. Yürürken birden James yere düştü. Adam onun üzerine atladı ve onun yüzünü yumruklamaya başladı. O da ona James ile o birbirine girmişti. Bende yardım etmeye çalışsam da nafile. James kan içindeydi. Bi tuhaf oldum onu öyle görünce... Yumruğumu o Adama yapıştırdım. Ama orada sadece benim elim acıdı. James:

"Koş Clara! Öldürecek bu bizi." Elini tuttum ve koşmaya başladık. Lavaboya girdik. Kız mı erkek mi bilmiyorum hangi lavaboya girdiğimizi. Kahkaha atmaya başladı. Bazen James ı anlamıyorum:

"James iyi misin sen? Galiba yumruklar beyninde ters tepki oluşturmuş." Dedim gülerek.

"Galiba. Ama sen iyisin değil mi? Ben o Adama gösterecektim ama. Elimi korumam lazım." Dedi.

"Hah! Kesin öyle. Ben iyiyim de sen?"
Dedim ve elimi dudağına götürdüm. Kanamıştı. Bir süre birbirimize baktık. James bana yaklaştı. Birbirimize uzunca baktık. Elime su aldım ve kanayan dudağını temizlemeye başladım:

"Ah! Yavaş ol!" Dedi.

"Tamam. Hadi odana gidelim. Orada pansuman eşyaları da var." Tamam anlamında başını salladı. Odaya girdik. Onu yatağa yatırdım. Her yeri mor! Pansuman eşyalarını dolaptan aldım ve yanına oturdum. James kollarıyla beni kendine çekti:

"Belki de sen benim ilacımsın?" Dedi sırıtarak. Erkekler hep aynı.

"Bak istersen mor olmayan yerlerini de yumruklarım. Böylelikle hiç dikkat çekmezsin!" Dedim.

"Tamam ya!" Kollarını serbest bıraktı.
Pamuğa yara temizleyiciyi döktüm. Kaşına sürmeye başladım. İnlese de yapacak birşey yok. Dudaklarını patlatmış ayı Adam! Ama James bulaştı. Ama benim için. Dudaklarını da yaptım. Şimdi dudaklarına baktığımda kandan arınmıştı. Kaşına da yara bandı yapıştırdım. Morluklara buz da yerleştirdikten sonra,tamam!
James'ı uzun bir süre süzdüm. Bana kısık gözlerle bakıyordu:

"Biliyorum Clara çok yakışıklıyım."

Cevap vermedim. Pansuman kutusunu kaldırdım. Üzerini pike ile örttüm.

"Sağol Clara. Sana olan borcumu Nasıl ödeyeceğim?" Dedi

"Sadece Mutlu olman bana yeter." Dedim ve yanağını öptüm. Sonra devam ettim:

"James yatağından kalkma. Uyu. Ben Amy'e bakacağım." Dedim ve yataktan indim. Odadan çıkarken James'a baktım. Gözleriyle pencereye bakıyordu. Onu seviyordum. Hemde çok... Kapıyı kapattım ve koridorda gezinmeye başladım. Heryeri aradım ama Amy yok. Artık telaşlanmaya başladım. Koridorun sonuna oturdum ve telefonumu çıkardım. Amy'i tekrar aradığımda bir erkek sesi beni karşıladı

'Çok aptal bir kızsın. Kaybolmuşsun ve olduğun yerde dönüp duruyorsun. Bitti Clara oyun bitti. Vampirler bitti...'

Telefon elimden düştü. Ağlamaya başladım. Ayağa kalktım. Ve yürümeye başladım. Koridorda kargaşa dövüş... Yerler kan... Vampirler yok mu olacak? Şimdiden iç savaş başladı. Güçlü olmaya çalıştım. Uzun zamandır avlanmamıştım. Ormana gittim. Bir Ceylan gözüme kestirdim ve yemeye başladım. Hiç tat alamdım. Ağaca çıktım ve ağlamama burada devam ettim. Amy'nin başı dertteydi.

❤️Arkadaşlar lütfen voteleyin. Mesela 20 kişi bir bölümü gördüyse 1 Vote oluyor. Eğer Vote ile destek olursanız çok daha iyi olur. Voteleyen herkese teşekkür ederim.❤️