Vampirin Karanlık Yüzü

"Ashley!!"

Ashley'den;

Telefonumun çalmasıyla göz yaşlarımı sildim. Derin bir nefes alıp telefonu açtım.

-kimsin?
Sesim titremediği için çok şanslıyım.

/jordanın bir dostu
Yüzüm değişti. Çünkü bunu alayla söylemişti. Bu herifin jordanla ilgisi bile olmadığını düşünüyorum.

-jordanla bir ilgin yok değilmi?
Dedim soğuk ses tonumla.
Kahkaha attı.
/kız akıllı çıktı.
-jordan nerde?!
/bak akıllı demiştim. Bizle olduğunuda anladı.
-lan it! jordan nerde?!
/şimdi bizle düzgün konuş yoksa
Dedi ve sonra jordanın acı dolu inlemesi.
/****depo

Telefonu cebime atıp koşmaya başladım. Oraya gittiğimde hiç kimse yoktu.

-jordan!!!
Nerdesin kuzen? Nerdesin?

Telefonum yeniden çaldı.
-jordan nerde?
/sanırım yalnış söyledim. Erıcanın uçurumundayız.
Telefonu yere fırlatıp son hız koşmaya başladım. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Onu kaybetmeye dayanamazdım. O benim kuzenimdi. Lanet olasıca kan bağı umurumda bile değil.

Uçuruma yaklaştığımda bir silah sesi duydum. Umarım bu jordan değildir. Çünkü kurtlar ölümsüz değil.

Uçuruma gitmemle nefesimin kesildiğini hissettim. Jordan kanlar içinde yatıyo. Ölmek üzere.

-jordan!!!
Birden ağzım açıldı ve jordana bunu yapanların ruhlarını içime çektim.

Gözümden yaşlar akarken jordanın yanına çöktüm.
-jordan.
Dedim ve hıçkırıklarla ağlamaga devam ettim.

-bunu sana kim yaptı kuzen.
/kendini suçlama
Dedi halsiz çıkan sesiyle. Daha şiddetli ağlamaya başladım.

-kim jordan?
/dam. Damon
Dedi ve son nefesini verdi. Hıçkırıklarla ağlıyordum. Nefesim kesiliyordu. Sanki ruhumu bedenimden ayırıyorlarmış gibi. Ölen benmişim gibi.

-jordan!! Jordan!!! Kuzen uyan kuzen. Ne olur kuzen. Yalvarırım kuzen. Jordan!!!

Hıçkırıklarla ağlıyordum. Canım yanıyordu. Çok acıyordu.

Pişmanlık öyle bir duyguyduki bırakmıyordu. Her fırsatta çıkıyordu karşına. Öfke ile başlıyordu her şey sonra kin sonra intikam sonra pişmanlık ve hep devam eden son acı. O acı öyle birşeyki kavuruyor kalbini her fırsatta her sözde her hecede aklınıza geliyor. Ve sizi ölüm dışında hiçbirşeyin kurtaramayacağı acı yine sizi yakıp kavuruyor.

Telefonumu çıkardım ve katıeyi aradım.

/mesaj bırakın.
Lanet olasıca telesekreter.

-sana ihtiyacım var beyfendi.
Acı bir şekilde gülümsedim. Daha sonra yine hıçkırıklarla ağladım.

Damon'dan;

Ah! Ne yaptım ben. Şimdi ise öz kuzenimin öldürdüğüm üvey kuzeni için ağlayışını izliyorum.

Ne yapacağımı bilmiyorum. Ne diyebilirimki çok sevdiğim kuzenimi öldürdüğün için senin kuzenini öldürdüm mü?

Pişmanlıktan nefret ediyorum. Burdan gitmeliyim. Ama sabah geri geleceğim kuzen. Üzgünüm.

Yarın sabah;
Ashleyden

Dünden beri burda bekliyorum. Gözüm yaşlı bedenim soğuk. Kucağımda ise jordanın bedeni.

Jordanın bedeni birden kül oldu ve havaya karıştı.

Yerde duran kanlı kazığı elime aldım. Jordanın kanıydı bu.

-bu jordan için
Dedim ve sağ bacağıma saplayıp çıkardım kazığı.

-bu annem için
Bu sefer sol bacağıma saplayıp çıkardım.

-bu babam için
Sol koluma

-buda erıca için
Dedim ve karnıma sapladjm kazığı bu sefer çıkartmadım. Bedenim acıyla savaşırken ruhum hala ağlıyordu. Ve sonunda nefesim kesildi. Ve gözlerim karanlıkla buluştu.

Damon'dan;

Sabah arabama binip hızlıca uçuruma gittim. Gördüğüm görüntüyle ne yapacağımı bilemedim. Kanlar içinde bir ashley beklemiyordum.

/ashley!!

Diye bağırıp yanına koştum. Hemen onu kucağıma aldım ve arabaya bindirdim.

Lanet olsun ne yapmıştım ben.
/lanet olsun
Dedim ve direksiyona vurdum. Hızlıca evime sürdüm. Evin önüne gelince park edip ashleyi kucağıma aldım. Kapıyı açıp ashleye odama götürdüm. Yatağa nazikçe bırakıp gözümden akan bir damla yaşı sildim. Suçluluk duygusundan nefret ediyorum.

Yatağın köşesine oturup stefanı aradım. O böyle konularda yeteneklidir.

\Ne var damon?
/abi. Hemen bizim eve gel. Kötü durumdayım abi.
\geliyorum hemen.

Telefonu kapattım. Ve ashleye baktım. Kızıl saçları dağılmış makyajı akmıştı. Göz altları morarmıştı. Bitik bir haldeydi. Ve hepsi benim yüzümdendi.

Stefan'dan;

Ne oldu acaba? Damon durum çok kötü olmadıkça beni aramazdı.

En son aradığında erıca ölmüştü. Ondan öncede erıcanın kardeşi.

Hızlıca arabama bindim. Ve eve sürdüm. Kapının önünde kanlı arabayı görünce gözlerim dehşetle açıldı.

Kapıyı açıp hızlıca eve girdim. Damonun odasına girdim ve durdum.

\ashley?
dedim şaşkınca. Sonrada koşup yatağa oturdum.

\kan ve bez getir. Hadi abi.

Damon koşarak gitti. Bende ashleyin yaralarının olduğu yerlerde kıyafetini kestim. Ne yapmış bu kız kendine?!

Nabzına baktığımda yavaştı. Damon umarım seninle ilgisi yoktur.

Damon koşarak malzemeleri verdi. Bende kolunu ve bacaklarını sardım. Sonra karnını gördüm. Karnını açmamla gözlerim fal taşı gibi açıldı.

Çok büyük bir kesikti ve oluk oluk kan akıyordu. Sargı bezini alıp karnını sardım.

Sonrada damona döndüm. İstemediğim bir ifadeyle bakıyordu. Pişmanlıkla. Ve ben bu ifadeyi görmekten nefret ediyordum.

\ona ne oldu damon?
/hata yaptım stefan. Yine pişman olacağım birşey yaptım.
\bana onun kuzenini öldürmediğini söyle damon.
/çok pişmanım kardeşim

Dedi ve bana sarıldı. Gözünden akan bir damla yaş omzumu ıslattı. Şaşkındım. Çünkü ilk defa damon bu kadar pişmandı.

Belkide ilk defa ailesinden birini üzdüğündendir. Yada ilk defa hiçbirşey yapamamasındandır. Kim bilir? Bu damon ne zaman ne yapacağını hiç kimse bilemez.

Damondan ayrılıp ashleye baktım. Yaralarından daha az kan akıyordu. Nabzına baktığımda yutkundum. Ve nefret ettiğim o kelimeyi söyledim.

\ölmüş

VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...