Vampirin Karanlık Yüzü

KABUS‼️

Sabah kalktım hemde güneş ışığıyla başıma taş yağacak duşumu alıp giyindim ve katın odasına gittim bütün evi aradım ama yoktu. En son salona geldim. "Kat nerdesin kat beni korkutuyorsun" "aa!!" Bu seste ne hemen arkamı döndüm anne ve babamın cesetleri yerdeydi. Katde arkalarında belirdi. "onları sen öldürdün bunu sen yaptın!!" "Sen öldürdün!" Arkamı döndüm bu jordandı sonra cesetlere döndüm cesetler ayağa kalktı daha sonra kat ve jordanda onlara katıldı ve üzerime gelmeye başladı "ash ash ash". Ve uyandım. Kat önümde endişeyle bakıyordu. "Ash iyimisin?" Hemen arkamı döndüm cesetler yoktu. Bir kabustu yani. "Ash iyimisin beni korkutuyorsun. Cidden ash konuşsana" "gerçek gibiydi hemde çok" "ash neydi gerçek gibi olan?"
"Kabus" şaşkınca bana baktı. "Beni bırakma kat jordanda bırakmasın ben sizsiz bir hiçim" afalladı sonra kendine geri geldi "bak ash biz hep yanındayız ne olursa olsun tamammı bak sadece bir kabustu burdasın bizimlesin"tebessüm ettim ve ona sarıldım. Oda bana sarıldı. Kapının sesiyle ayrıldık. Jordan kapının arasından kafasını çıkardı. "Nabersiniz gençler" kat bana döndü düşünceliydi nasıl olduğumu merak ediyordu. "İyi" "kısa kestin sorun ne?" Kat bizi dinliyordu. Ben yine jordana döndüm. "Kabus gördümde herneyse sarılsana kuzen ya!" Kıkırdadı sonra sarıldı ve beni havaya kaldırdı "intikam!" "Ya jordan bak internete yayarım fotoğrafını napıyorsun ya bırak!!" Katse arkamızda kahkahalara boğulmuştu. Ve fotoğrafımı çekti. "Hain" dedim. Güldü. Jordan beni dışarı çıkardı. "Jordan bırak!!!" "Olmaz" "yaa bırakk!!" "Hayır dedim" "jordan fotoğrafı silerim!" Durdu ve "tamam" dedi. Oh kurtuldum. "Bekle ben giyineyim. Sonrada telefonu getiririm sileriz okey?" "Okey" oh sen öyle san jordan bey yada beyfendimi diyeyim her neyse tabiki fotoğrafı silmiyeceğim giyinip vampir hızımla tüyeceğim hahaha yaşasın zeka. Odama çıktım ve bu sefer gerçekten duşumu alıp giyindim. Saçımı yaptım. Hafif makyajda yaptıktan sonra hazırdım. Vampir hızımla dışarı çıktım. Onlara bir not bırakmayıda unutmadım tabi
-Akılsızlar bu kadar kolay vazgeçmem o fotoğraftan bunu düşünmeniz saçmalık zaten ben dışardayım bay
Yüzlerindeki ifadeyi görmek isterdim. Biraz daha ilerledikten sonra durdum. Ve ilk gördüğüm kafeye girdim. Okulun önündeki kafeye. Şimdi siz diyeceksiniz seni orda bulur biz aynı evdeyiz sonuçta yakalıyacaklar. Ve lauraya mesaj attım.
-laura buluşmak istemiştin ben dark blue cafe'deyim. Yarım saate burda olmazsan giderim haberin ola
Anında cevap yazdı. Kız telefonlamı yatıp kalkıyo arkadaş bende öyle olabilirim her neyse ya sizene
-tamam yarım saate ordayım belkide onbeş dk vampir hızımı kullanıcam ;)
-ok vampir hızı he ;D
-aynen
Ve mesajlaşma son bulur. Bende bir sütlü kahve söyledim. Kahvemi içerken bir yandanda sosyal medyaya baktım. Ve yeni bir paylaşım.
/hayatı sev yada sevmeye çalış...
Anında yüz like ne çabuk ya. "Selam" sıçradım sandalyeden. Laura ise kahkahalara boğuldu. "Laura seni köpek balıklarıyla dolu bir kafese tıkıyacağım!" Lura kıkırdadı ve tek kaşını kaldırdı "köpek balıklarına yazık olur ama hiç kanlarını içmedim belki güzeldir ha?" Ve biraz daha kıkırdadı. Sonrada oturdu sandalyeye. "Bolko gozoldor ho" bu seferde ben kıkırdadım. Ve bende oturdum. "Ee neden çağırdın beni?" Bu kız niye bu kadar zeki o sırada garson geldi. Laurada sipariş verdikten sonra bana döndü. "Dinliyorum" göz devirdim "jordan sabah beni kucağına alıp havuzun oraya getirdi ben daha önce onu havuza atmıştım sözde intikam alıcamış ben onun havuzda çırpınırkenki fotoğrafını çekmiştim onu silerim deyince kabul etti bende giyinip kaçtım ve onlara bir not bıraktım." Şaşırdı "ne yazdın notta?"
Kıkırdadım
-Akılsızlar bu kadar kolay vazgeçmem o fotoğraftan bunu düşünmeniz saçmalık zaten ben dışardayım bay
Yazdım dedim. "Bayan zeka eve gittiğinizde ne yapacağınızı sorabilirmiyim?" Haklı. "Bilmem yatar uyurum heralde" "bence kat ve jordan uykunda seni havuza atar"
Yaparmı
-yapar
Yapmaz ya
-emin olma
Ay yapar
-kesin
"Laura ben napıcam" gülmeye başladı. "Kızım yapıcak bişey yok ben olsam ya konuyu değiştiririm yada uyanıklen havuza atılmaya bakarım" "haklısın ben konuyu değiştirmeye bakıyım o zaman" "bencede" "her neyse" dedim. Kahvelerimiz bitince ödeyip çıktık. "Alışverişe gidelimmi?" Dedi laura neşeyle. "Peki olur" dedim. Ve vampir hızımızla alışveriş merkezine gittik. Siyah kıyafetler satan yerlere girdik daha çok. Daha sonra aykkabı ve çantalar. Aksesuarıda unutmayalım. Alışverişimiz bittiğinde sinemaya girdik. Sinemada korku filmi vardı. Ama bizim için korkunç değildi. Ve birden etraf karardı. "Ashley kızım" "anne ama sen öldün"
"o gerçek annen değil kızım" "nerdesin" önümde simsiyah bir gölge belirdi "burdayım" "aaa!!"
"bağırma" dedi. Sustum. Korkuyordum. Bu gerçek olamazdı herkes nerde ya. "Kızımı rahat bırak"
Bir gölge daha ama bu gri "o benim de kızım" "ashley sana diyorum bu dediklerimizi unut tamammı ve birgün bizi görürsen asla annene güvenme kötü olan o bende arada kaldım şimdiden özür dilerim" ne diyor bu siyah gölge büyüdü ve griyi içine aldı "unut onun dediklerini!"diye bağırdı. Gölge yok olurken. Ve siyah gölge bana yaklaştı. Çığlık attım. O yok oldu. Bende etrafa bakındım sinemada uyuya kalmışım. Ter içindeyim. Elim ayağım titriyor. "Ne oldu neden çığlık attın?" " k-kabus" şaşırdı ve sonra işin ciddiyetini anladı "iyimisin peki?" "İyiyim ben eve gidiyim" koluma girdi ve poşetleri aldı "anca beraber kanca beraber" gülümsedim. Sanırım laura güvenimi kazandı. Eve geldiğimizde beni bırakıp gitti. Kapıyı açtım. Ve direk önümde kat ve jordan belirdi "NERDESİN SEN!" "Yeni bir kabus daha şimdiyse sinemada" jordan anlamadı ama kat neden bahsettiğimi biliyordu. Rüyamı anlatmıştım ona. "Dalgamı geçiyorsun sen" dedi jordan. Katse ona 'kes sesini' bakışı atıyordu. Jordan anlamış olmalıki sustu. Kat bana döndü. "Aynı rüyamı?" Onlara rüyamı ve bütün günümü anlattım. İkiside tamam dedi. Uyumak istiyordum. Ama korkuyordum. Ya yine çıkarlarsa karşıma. Kat bugün benimle yatmayı öne sürdü. Bende tamam dedim. Ve uykunun benim için artık korku dolu olduğu kollarına bıraktım.
//"ash uyan" etrafıma bakındım her yer bembeyaz ve karşımdaki bu o gri hayalet "sen yani ben nerdeyim?" Dedim. Ne sorabilirdimki. "Vaktim az ash sadece şunu bil senin bir kardeşin var ve bu kat değil!" Ne afalladım. Bu doğru olamazdı. "Hayır bu doğru değil!" "Kardeşini bul şimdi gitmeliyim ve sadece MERHAMET kavramını unutma yoksa sen bitersin"//
Ve nefes nefese uyandım. Bu neydi şimdi??