O hayatın acı kurbanlarındandı. Ailesinin ölüsünü gören yalanlarla yaşayan bir kız. Masumdu o. Saftı. Taki günü gelene kadar. Ashley wıllıams. Bumuydu o? Hayatı ona karanlığa yavaş yavaş sürüklerken bir yabancıya aşık oldu.
Mıchael costa. Hayat he...
Her yer karanlıktı. Neredeydim ben? Ne yapıyordum? Sonsuzluk böyle bir yer olsa gerek.
Işıklar açıldı. Etrafıma bakındım. Hiç birşey yoktu. Boşluktaydım.
Bir kapı belirdi önüme. Bembeyaz bir kapı. Kapının içinden jordan çıktı. Jordana koştum. Ama bir metre mesafesinde görünmez bir duvar beni durdurdu.
-jordan Dedim mutlulukla. Başını hayır anlamında iki yana salladı.
-jordan bak geldim. Özür dilerim kuzen. Bak artık beraberiz
/sen buraya ait değilsin -jordan? Dedim şaşkınca. Sonra dediğini anlayıp bağırmaya başladım.
-hayır! Hayır olmaz! Ben öldüm! Ben seninleyim! Jordan gitme! /görüşürüz kuzen Dedi ve kapıyı kapattı.
---------------------------------
-Jordan!! Dedim ve birden sıçradım. Derin bir nefes aldım. Bedenim nefessiz kalmıştı. Kalbim durmuştu. Ama ben yinede ölmemiştim. Lanet olasıca dünya buna izin vermemişti.
Yatağa geri uzandım. Artık normal nefesler alıyordum. Etrafıma bakındım. Ve doğruldum. Burasıda neresiydi?
Yataktan kalktım. Kıyafetim yırtıklarla dolu ve kanlıydı. Zombi gibiydim şuan.
Odanın kapısını açtım ve odadan çıktım. Merdivenlerden inip salona geçtim. Yumruk sesleri geliyordu. Sese doğru ilerledim. Alt kattaydı. Aşağı indim.
Tabiki kum torbası yumruklayan damon ve ona hüzünle bakan stefan beklemiyordum. Kahretsin. Beni öldü sanmışlardı.
-kuzen Dedim zar zor çıkan sesimle. Stefan beni gördü. Gözünü kırptı birkaç kez. Daha sonra damonu dürttü. Damon hızlıca gelip bana sarıldı.
/affet beni kuzen Gözünden düşen bir damla yaş omzumu ıslattı.
Hüzünle gülümsedim. Benden ayrılıp beni koltuğa oturttu. Hızlıca koşup kan torbası getirdi. Torbayı deldim ve içtim.
Kanı içince kendime geldiği hissettim. Cebime baktığımda telefonum hala burdaydı.
Numaraları tuşladım ve laurayı aradım. Açmadı. Lisayı aradım. Oda açmadı. Mıchaeli aradım oda açmadı. Neredeler bunlar?!
Son çare jennıferi (kuzeni) aradım.
-alo jen /alo ash naber -kat ler nerde biliyormusun? /ıı şey hayır.
Derin nefes aldım. -neredeler jen. /katıenın doğum gününü kutluyorlar. Üzgünüm ash.
Kalbim kırılmıştı. Kendi doğumgünüm berbatken en azından kardeşimin doğum gününü görmek hakkımdı. Bana haber vermemişlerdi. Ben jordan için ağlarken onlar parti derdindeydi.
Ben kardeşime en ihtiyaç duyduğum zamanda onun umurunda değildim.
-nerde kutluyorlar? \****da gelmemi istermisin? -hayır. Saol. Görüşürüz. Dedim ve telefonu kapattım. Damon ve stefan suskunlardı. Konuştuklarımızı duymuş olmalıydılar. Damon konuştu.
/odama kıyafet koymuştum. Zevkini pek bilmem ama. -saol
Dedim ve odasına çıktım. Hızlıca giyinip hazırlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Odadan hızlıca çıktım. Merdivenlerden inip kapının önüne geldim.
-gelen? Diye sordum tek kaşımı kaldırıp. Damon bunu bekliyormuş gibi kapıya uçtu.
Evden çıktık ve damonun arabasına bindik. Yarım saatlik sessiz bir yolculuğun ardından mekana gelmiştik.
Sahneye çıktı ve konuşma yaptı. /hepinize çok teşekkür ederim. Bu en güzel doğum günlerimden biri. Herkes burada. İyi eğlenceler.
Dedi ve sahneden indi. Sanırım istenmeyen gruplardandım. Kırıcı.
Sahneye çıktım.
-iyiki doğdun kardeşim.
Kimlerin olduğunu bilmezken içinde Nasıl tanırsın kendini söyle Baktığın aynaların izi kalır yüzünde Attığın her adım silinir zaman geçtikçe
Söyle, söyle gerçekleri Böyle direnme geceleri
Zaman ruhunda yaşarken yalanları Hiç güvenmediğin yollarda buldun hayatı Bu dipsiz kuyular anımsatır pişmanlığı Altından kalkamazsın bazen anıların
Görmelisin birileri var sana bakan Zannedersin güçleri var seni yıkan Görmelisin birileri var sana bakan Zannedersin güçleri var seni yenen
Şarkımı bitirip sahneden indim. Herkes alkışlıyordu. Katse bana bakıyordu. Koştu ve bana sarıldı.
/ash. Hoşgeldin abla. -biliyormusun katıe. En ihtiyacım olduğu zamandı dün. Arasamda cevap vermedin. Bense ağlamaktan bitik bir haldeydim. İhtiyacım vardı sana katıe. Hiç olmadığım kadar. Sense mutluydun bensiz hüç olmadığın kadar.
Dedim ve ordan ayrıldım. Arabanın tekerleğine tekme attım. Katıe arkamdan koştu.
/affet beni ash. Hadi ne oldu söyle bana. Hadi dertleşelim seninle. -jordan öldü
Katıe donmuş kalmışken ben arabaya bindim. Arkamdan damonda bindi. O arabayı sürerken ben yine düşüncelere girmiş yine ağlayan bir ruhla karşı karşıya kalmıştım. Yanımızdan bir araç geçerken birden ruhlarını emdim. Arabaları duvara çarptı. Damon arabayı durdurup bana baktı.
/ne yapıyorsun sen ash?! -istemeden oldu. Ne yaptım ben?!
Dedim kendi kendime. Gözümden bir damla yaş aktı.
-bunu istememiştim Dedim damona. Göz yaşımı sildim.
-kahretsin ne yaptın ben böyle?! Dedim ve arabadan indim. Diğer aracın yanına birileri geldi. Ağladılar. Onlar ağlayınca bende ağladım.
