Vampirin Karanlık Yüzü

Yine kabuslar başlıyor

Sabah kalktığımda biraz daha iyiydim. Sonuçta intikamımı aldım. O bana bulaşmadığı sürece bulaşmam ona. Birde dany var. Salak her yerde beni arıyor. Okula gelse görebilir beni. Anındada yanıma damlar o ayrı konu. Birde başıma bu çıktı. Eğer korksaydım hiç bulaşmazdım zaten. Hem bana değilde. Ona kızsın en son aramasa söylerdim yerimizi. En son aradı canı yandı. Oflayarak yataktan kalktım. Kısa bir duşun ardından dolabıma baktım. Hiç bir zaman 'hiç birşeyim yok' diyen kızlardan olmadım. Ne giyeceğim bellidir benim. Hızlıca giyindim ve makyajımı yaptım. Saçlarımıda yaptıktan sonra hazırdım. (Multımedıa:ashin
giyindikleri)
Aşağı indiğimde jordan yoktu. Ben bu çocuğu günlerdir görmüyorum ya.
"Kat jordan nerde?" Kat bana baktı ve gülümsedi.
"Kendine dost bulmuş artık orada kalıyormuş" dedi.
Ben şok ben iptal!! Jordan bizi sattı. Aman banane. Sağıma döndüğümde bardağa kan koyan 2L ile karşılaştım. Ve kate geri döndüm. Ben sormadan kat cevapladı. "Yeni ev arkadaşlarımız senin değiminle 2L!" Dedi ve ellerini çırptı. "Sevindim."
Dedim. Ve gülümsedim. Bu kızları seviyorum. "Siyah yeni tarzımız?" Diye sordu laura. "Tarzımız farkımız" dediğimde kafama vurdu. Acıdı ama yav. "Acıdı lan" diyip kafamı tuttum. Lisa ve kat dudaklarını birbirine bastırıyorlardı. "Rahat ola bilirsiniz" dediğimde kahkahalarla güldüler. Bir bardak kanıda içtikten sonra ağzımı sildim ve dışarı çıktım. "Kib bay dostlar" diye bağırıp motora atladım. Gazı kökleyip okula sürdüm. Trafik vardı. Kimin umurunda motorumla makas atarak gidiyordum araçların arasından. Sonunda okula vardığımda bu sefer yavaşça park ettim. İlgi odağı olmayı sevmem. Tabiki tarzım yüzünden yine bakıyorlar bana. "Dönün lan önünüze!!!" Hepsi önüne döndü. Bende okula girdim. Fısıldaşmaları duyuyordum 'iki gündür böyle' 'yeni tarzı buymuş' gibi. Dedikoducular. Sınıfa gidip sıraya oturdum. Bu gün hiçbirşey yapmayacaktım. Kafamı sıraya gömdüm ve uyumaya başladım.
Uyandığımda kimse yoktu sınıfta ne kadar uyudum lan ben? Kapının önünde birini gördüm. "Merhaba kızım" bu o grı gölge. "Ne istiyorsunuz lan!!" Artık yetmişti. Yeniden başlamamalıydı kabuslar. Olmaz. "Merhameti unutma demiştim" "unuttum ve kimseye acımıyorum" "nedenini biliyorum ama merhamet etmeye çalış kızım" "def ol git tamam kızımda deme bana ben ashley wıllıamsım kardeşim katıe wıllıams bu hangi büyücünün şakasıysa onada acımayacağım anladın şimdi def ol!!"
"Mer ha met sadece merhamet" dedi ve kayboldu.
"Ash uyan ash!!" Sıramda doğruldum. Herşey bir kabustu. "İyimisin?" Lauraya döndüm ve zoraki gülümsedim "kabuslar yine başlıyor sanırım" gülümsedi. "Sen güçlüsün acıkmamak yok" güldüm "o acımak yok olmasın" güldü "acımazsın elbette de" 'devam et' dercesine baktım ona "yemek candır gerisi heyecandır" dediğinde kafasına vurdum. "Acıdı lan" dediğinde sabahki konuşmayı hatırladım. "Ocodo lon" dediğimde bu sefer o kafama vurdu. Biz kahkahalarla gülerken kat ve lisa 'delirdinizmi olum?' Bakışı atıyorlardı. Omuz silktim. Lauraya baktıklarında oda omuz silkti. Hoca geldi ve yine bir şeyler zırvaladı. Daha sonra içeri mıchael girdi. Göz devirdim. Bide aynı sınıftayız. Saol evren hep bana karşısın zaten. Boş bir yere oturdu. Hoca birşeyler zırvalamaya devam edince kulaklığımı taktım ve müzik dinlemeye başladım. O anda mesaj geldi.
- naber kuzen görmüyorum seni.  katle konuştum siyahlar kraliçesi :)
- iyiyim jordan. Gitmişsin evden beyfendi ;)
- ha evet taşındım ama sizin ev daha güzel :/
- kapak olsun fotosunu at
-tamamdır :)
-kib bay :>
Telefonu kapattım. Ve kulaklıkları yerine koydum. Daha sonra jordanın evinin fotoğrafı geldi. (Multı)
Güzel evmiş ama bizimki daha iyi....
Bir kaç ders bittikten sonra son dersteydik. Hoca duyuru yaptı. "Çocuklar yarın dolunay var ormandan uzak durun!" Herkes onaylayan sesler çıkarınca hoca derse geçti. Birden sesler azaldı. Etraf karardı. Ve grı gölge göründü. "Nasıl sın kız-" "kızım deme lan bana!!" "Ne diyeyim?" "Sen bence defol git ne dersin?!" "Gidemem seni bırakırsam o seni ele geçirir şimdi gitmeliyim bay bay" "lan!! Kim beni ele geçirir?! Kim?! Kim?! "
Yediğim tokatla kendime geldim. Sınıfta kim diye bağırıyormuşum. Hoca "iyimisin kızım ne oldu niye bağırıyordun?" Dedi "Bben gitmeliyim" "iyi olduğuna eminmisin?" "İiyiyim" kuşkuyla bana baktı. "Prki seni zorlamayacağım ve çıkabilirsin eve git dinlen" "teşekkür ederim" dedim. Ve hızlıca çıktım. Eve gittiğimde kendimi yere attım ve hıçkırarak ağlamaya başladım. "Neden ya neden?! Şimdide biri beni ele geçirme peşinde!! Küm bu kim?! Neden ben?! NEDEN?!" Diye bağırıyordum elime geçen ilk şeyi duvara fırlattım. "Kahretsin!! Neden ben?!" Ağlamam dindiğinde uyumaya karar verdim. Uyursam geöerdi uyursam unuturdum. Geçmeliydi. O sırada mesaj sesi geldi.
M:sessizsin gizemli kız
A:kız olduğumu öğrenmişsin
Diye yazıp gönderdim. Sessizim diye yüzüme vurmalarına gerek yoktu illa canlarınımı yakmalıydım. Mıchael mesaj attığına göre istiyor bunu heralde.
-evet öğrendim bu yüzden takmıyorum
-bu aralar herkes havalarda hayırdır uçak biletlerimi bedava
Yazdım ve gönderdim bir süre cevap gelmedi.
-bir anda coştun
-işte ben böyleyim bir anda susar bir anda coşarım imkansızı ister mükemmeli yaşarım
Tamam blöftü. Mükemmel yaşamıyorum ki 18 yaşımdan itibaren berbat herşey. Cevap gelmedi. Bende umursamadım zaten. Yatağıma yattım. Ve uyumaya çalıştım. Uyursam geçmeliydi. Ve yavaşça uykuya daldım...

VOTE VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM...