My Memories of the Gangster Prince

39

Clairr's pov
"Anak Im sorry"gusto kong ibuka ang mata ko at gusto kong hawakan si Daddy.
I miss my Dad.. I miss him so much..
"This is all my fault.. Kung pinakinggan ko ang mommy mo hindi mangyayari lahat ng 'to.. I'm sorry I blamed you for losing her" hindi ko napigilan ang mga luha ko... Naramdaman ko nalang na basa ang gilid ng mukha ko..
"Daddy is such a crying baby right.. I miss my little girl so much...How i wish I can turn back time.. I should have stay beside you when you first woke up"

Nararamdaman ko ang paghihinayang ni Daddy.. This is my Dad.. my real Dad..
"Gusto kitang itakas anak ilayo sa kanila. Ilayo sa sakit pero posible ring patayin nila ako or worst ikaw.. I won't let that happen"nararamdaman ko ang kamay ni Dad sa buhok ko..
"Just please.. When you wake up please forgive Daddy okay?" Gusto kong tumango at yakapin siya pero parang hindi ko kontrado ang katawan ko at tanging isip ko lang ang gumagana..
I want to say I love my Dad! I love him so much but how?! Im too weak!

Susubukan ko... at hindi ako susuko..
"D-dad" mahina kong sabi.. I opened my eyes and I wanna cry when I saw him shocked..
"Your awake.. your back my angel" i managed and smile and he hug me..

Now All I want to see is him my Prince..

Zalena's pov

"Sparky!"sigaw ko at patakbong yinakap siya sa bigla niya ay nayakap niya naman ako...
"Ayokong umalis! Please let me stay with you"naguguluhan naman siyang tumingin sa akin..
"Hindi"sabi niya at bahagya akong tinulak.. Bigla nalang nawala ang saya sa puso ko ng makita ko siya ngayon..
"Are you saying you want me to leave and never come back?"tanong ko.. Tiningnan niya naman ako ng walang makikitang emosyon sa mata.. only my reflection his eyes is so Dark..
"Umalis ka na"sabi niya.. Hindi ko na napigilan ang mga luha ko..
"Im so stupid to think that you love me too"sabi ko at tinalikuran siya..
Sobrang sikip ng dibdib ko.. Para akong pinapatay...
"Ang drama naman" napaangat ako ng yingin at napaatras ng bahagya ng makita ko si Ice na may hawak na baril..

*bang!*
Halos lumawa ang mata ko ng iputok niya ang baril..
"Zalena!"sigaw ni Spark..
At parang tumigil sa pag-ikot ang mundo at nagslow motion ang pagkatumba ni Spark sa harap ko..
Napaupo ako at hindi ko alam ang gagawin!
"Magpaalam na kayo sa isa't-isa"sabi niya..
*bang!*
I heard it again and then I saw my chest bleeding..
It hurts.. Itried to hold Spark's hand..
"I love you Spark.. I always do"

"They're both unconscious pero ligtas na sila sa panganib"
Binuka ko ang mata ko at nakita ko si tito..
"Hi"sabi niya.. I smiled at him..
"S-si S-spark?"tanong ko..
"He's fine.. Nasa kabilang kwarto lang siya.."tumango ako..
Bigla namang bumukas ang pinto at pumasok si Papa with my Mama and kuya Zeke
"You made us worried!"sabi ni Papa at yinakap ako kaya napaiyak nalang ako sa bisig nila..
"Mom..Papz.. Im sorry"sabi ko naman..
"Its okay baby.. Importante ligtas ka"tumango ako..
I wanna see him for the last time..

"Can you let me see him for the last time?" Mom smiled at me...

Habang papasok ako sa loob ng kwarto niya hindi ko mapigilan ang kaba na nararamdaman ko.. Tinutulak ni Kuya Zeke ang wheelchair ko papasok..
Napatingin naman sa akin si Dane at agad lumapit si Janecha sa akin at niyakap ako.. Hindi ko man gaano silang nakasama pero kaibigan na ang turing ko sa kanila..
"Buti at ok ka na Zalena"sabi ni Janecha at pinakawalan ako.. Tumango ako..
"Sige maiwan ka na muna namin.."sabi ni Janecha at lumabas habang hila si Dane si kuya naman ngumiti muna sa akin bago lumabas..

"Goodbye Spark"yun lang ang nasabi ko pero sobrang emosyon ang napakawalan ko..
Ang sakit.. Sobrang sakit..
Kasi sa loob ng ilang taon ay minahal ko na ang gangster nato at ang isipin na hindi ko na siya makikita kahit kailan ay sobrang sakit.. napakasakit..
"Kalimutan mo na lang yung sinabi ko sayo non.. I know your going to be ok because your strong"sabi ko at pinunasan ang luha ko..
"Im sorry kung hindi na kita mahihintay magising pa.. Isasama na nila ako bukas sa states dahil hindi na tuloy ang merge ng kumpanya"paliwanag ko habang umiiyak..
"Thank you for everything Spark.. Thank you for making me happy.. Thank you for taking good care of me" sabi ko at lumapit ako para halikan siya sa noo..
"And for the last time let me tell you this.. I love you"sabi ko at umatras..
0.0 nabigla naman ako ng may humawak sa kamay ko at ng tingnan ko siya nakatingin lang siya sa akin ng mabuti..
Para akong hinihila ng tingin niya..
"I-"hindi ko na naituloy ang sasabibin ko ng hinatak niya pa ako papalapit sa kanya at hinawakan niya ang batok ko at hinalikan niya ako..
Gusto kong dumaing kasi masakit ang sugat ko pero parang nalulunod ang sakit sa sayang nararamdaman ko ngayon...
"Huwag kang umalis"sabi niya nung pinakawalan ako..
"Mahal kita Zalena.. Mahal din kita" Napanganga ako sa sinabi niya at hinampas siya.. kaya napadaing siya ng matamaan ko ang sugat niya...
"ang cheesy mo Sparky"
"Mahal kita eh"sabi niya..
"Ako rin.. mahal kita"sabi ko at ngumiti...

"Mahal ko din kayo!!!"sigaw ni Dane at nakisali sa amin napatawa na lang ako..
Well Im staying..And I will never go away..

Mito's pov
"Boss"tawag ko sa kanya.. Habang nakatingin lang siya sa kwarto ng babaeng mahal na mahal niya o sa madaling sabi si Lady..

Nasa taas siya ng puno na nasa kalapit na bintana ng kwarto ni Lady dito sa Ospital.. Hanggang ngayon humahanap pa kami ng tiempo para makita si Lady.. Mahigpit kasi ang siguridad lalo na at nandito na ang Daddy ni Lady at isa pa ang Fiancee niya..
"Ano yun?"tanong niya ng hindi man lang ako binalingan ng tingin..
"Gising na si Spark"napatingin siya sa akin at tumango pero agad niyang binalik ang tingin sa bintana.. Hindi ko naman nakikita ang loob dahil nasa taas ito..
"Sandali lang to.. Sabay na tayong puntahan siya" tumango ako at tiningnan lang siya habang nakamasid lang siya doon at walang kibo.. Ilang araw na niyang ginagawa yan simula nung araw na dinala si Lady rito..

Nung may mangyari kina Spark yun lang ang araw na umalis siya sa puno na yan..

Nalaman na rin naming ligtas si Angela at nasa poder pala ito ni Vince dahil ito na ang isusunod ng demonyong si Ice...
Kahit hindi nila totong kapatid si Angela hindi naman nila hahayaang mapahamak ito.. Lalo na si bossing..
*blaag!*
Nabigla ako ng mag landing sa tabi ko si Bossing na parang wala lang nangyari.. Na para bang hindi siya tumalon sa taas ng puno na kasing taas ng ikalawang palapag ng ospital!
"Tss"sabi niya kaya naitikom ko ang bibig ko na nakanganga pala..
"Grabe boss hindi ka ba nabalian?"Umiling naman siya..
"Mas magaling pa nga siya sa aking umakyat at tumalon sa mga puno"napangiti nalang ako ng maalala ko ang unang pagkikita namin noon ni Lady..

Flashback..

"Boss!"sigaw ko kay bossing habang nakatayo lang siya malapit sa bahay ampunan kung saan siya nagvovolounter..
"Problema mo?"tanong niya.. Ngumiti naman ako at pinakita sa kanya ang papel na may nakasulat na hamon..
"Mamaya"sabi niya at tumingin ulit don sa loob kaya sinundan ko kung saan siya nakatingin at nakakita ako ng napakagandang babae na masayang nakaupo sa damuhan kalaro ang mga bata..
"Gusto mo boss?"tumingin naman siya sa akin at binalik ulit sa babae..
"tara na nga"sabi niya kaya sumunod nalang ako..

Habang naglalakad kaming apat kasama si Allen at Spark ay biglang may tumalon sa harap naming babae nakatayo lang siya na para bang wala lang sa kanya ang
pagtalon niya sa sobrang mataas na puno at kinain pa ang nakuha niyang mangga..
"Uy si Sungit"sabi pa miya at ngumiti..
"Astig"nasabi ko nalang..

end of flashback..

simula nung araw na yun mataas na ang respeto ko kay Lady.. Isa siya sa nagtayo ng gang namin at ang Reyna sa buhay ni bossing..